រាល់អំពើបាបមានផ្នត់ជាច្រើននៃមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យវាជារឿងដ៏ខុសឆ្គងចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយជាមូលហេតុដែលយើងត្រូវគេចចេញពីវា។ មូលហេតុដ៏សាមញ្ញបំផុតគឺថា «ព្រះគម្ពីរបានលើកឡើងយ៉ាងដូច្នោះ»។ យើងគួរចាប់ផ្ដើមនៅត្រង់ចំណុចនោះ ហើយបើយើងអាចចូលឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ នោះក៏កាន់តែល្អដែរ។
យើងខ្ញុំគិតថាកណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ១:២៤-២៩ បានលើកឡើងយ៉ាងច្បាស់លាស់ណាស់ថា ការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នាគឺជារឿងខុសឆ្គង ហើយយើងគួរតែគេចចេញពីការធ្វើបែបនោះ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ១:២៤ យើងខ្ញុំក៏គិតដែរថាសាវ័ក ប៉ុល បានលើកឡើងនូវឃ្លាដ៏ប្លែកមួយអំពីការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នាត្រង់ថាគាត់បានមានប្រសាសន៍៖ «អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តការយ៉ាងដូច្នោះ»—ហើយបន្ទាប់មកនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ១កូរិនថូស ៦:៩-១០ គាត់បានសរសេរចុះអំពីភាពលោភលន់ ការបោកប្រាស់ និងអំពើបាបផ្សេងៗទៀត សរុបសេចក្ដីទៅអំពើបាបនៃការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នាគឺមិនមែនជាអំពើបាបដ៏ចម្លែកនោះទេ—«អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តការយ៉ាងដូច្នោះមិនអាចគ្រងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះទុកជាមរតកបានឡើយ»។
មួយវិញសោត ប្រសិនបើលោកអ្នកដឹងថា វាខុសឆ្គង ហើយនៅតែលើកឡើងថា «ខ្ញុំមិនខ្វល់អីទេ ទោះបើវាខុសក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនខ្វល់ពីអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលទេ។ ខ្ញុំនឹងនៅបន្តប្រព្រឹត្តអំពើទាំងនោះ។» នោះឯងជាចំណុចសម្គាល់ដែលថា លោកអ្នកនឹងមិនអាចចូលទៅក្នុងនគររបស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។
យើងខ្ញុំដឹងថា មកដល់ឥឡូវនេះអំណាចនៃចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺគ្រាន់តែថា «វាមិនត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះចូរកុំប្រព្រឹត្តវាឲ្យសោះ» នៅឡើយទេ។ សំណួរ៖ «ហេតុអ្វីបានជាការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នាគឺជាការខុសឆ្គង?» ក៏មានផ្នត់ចម្លើយជាច្រើនដែរ។
១. ចាប់តាំងពីដើមដំបូងមកម៉្លេះព្រះគម្ពីរបានលើកឡើងថា មនុស្សប្រុស និងមនុស្សស្រីនឹងក្លាយជារូបសាច់តែមួយ។ នោះឯងគឺជារបៀបរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាក់ទងទៅនឹងការរួមភេទ។
ការរួមភេទគឺជាគំនិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហេតុដូច្នេះហើយយើងគួររៀនពីទ្រង់ថាតើវាគួរមានលក្ខណៈយ៉ាងដូចម្ដេច។ គឺមនុស្សប្រុស និងមនុស្សស្រីត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងលក្ខណៈដ៏ល្អស្រស់ស្អាត ដើម្បីនឹងបំពេញគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យក្លាយទៅជារូបសាច់តែមួយ។ ហើយការព្យាយាមធ្វើក្នុងរបៀបណាមួយផ្សេងទៀត គឺជាការបង្ខូចរបៀបរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ វាជារឿងពុករលួយ។ វាគឺជារឿងខុសពីរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមក។
២. ខណៈពេលដែលខ្ញុំសញ្ជឹងគិតលើកណ្ឌគម្ពីររ៉ូមជំពូក១ និងពីរបៀបដែលសាវ័ក ប៉ុល បកស្រាយបញ្ហាទាក់ទងនឹងការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នា ចំពោះយើងខ្ញុំសាវ័ក ប៉ុល កំពុងតែមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ ពេលដែលលោកអ្នកប្ដូរសិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់រូបព្រះក្លែងក្លាយ ចំណុចមួយដ៏ចម្បងដែលលោកអ្នកបានប្ដូរសិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជំនួស គឺខ្លួនឯង។ រូបព្រះក្លែងក្លាយដែលលោកអ្នកមាននោះគឺខ្លួនឯង។ តើការរួមភេទមួយណាទៅសម្រាប់ខ្លួនឯង? «ការរួមភេទរបស់ខ្ញុំគឺជាមួយមនុស្សប្រុស។» ចំពោះមនុស្សស្រីវិញ ទំនងការរួមភេទរបស់គាត់គឺជាមួយនឹងមនុស្សស្រី។ ហើយសាវ័ក ប៉ុល ហាក់បីដូចជាកំពុងមានន័យថា ការប្ដូរព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់រូបព្រះក្លែងក្លាយ ដែលយើងស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងជាងគេបំផុត (ដែលជាទូទៅគឺខ្លួនឯង) តែងតែនាំឲ្យយើងងាយធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍នៃការចង់រួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នាជាមិនខាន។
អត្ថន័យគឺ៖ ការមានចំណង់ចិត្តក្នុងការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នា គឺជារបៀបនៃការថ្វាយបង្គំរូបព្រះក្លែងក្លាយដ៏មិនត្រឹមត្រូវ។ ប្រាកដណាស់នៅមានរបៀបផ្សេងៗទៀត។ សូមកុំយល់ច្រឡំថា យើងខ្ញុំគ្រាន់តែលើកឡើងអំពីសេចក្ដីល្បួងនៃការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នាថា មានតែវាមួយទេដែលជារបៀបនៃការថ្វាយបង្គំខ្លួនឯង។ ប៉ុន្តែ សូមបើកមើលកណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ១:២៤-២៩ ហើយគិតអំពីចំណុចនេះដោយខ្លួនឯង ដោយសួរថា តើខ២៣មានការពាក់ព័ន្ធគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងការប្ដូរព្រះជាម្ចាស់ជំនួសអ្វីៗដែលបានបង្កើតឡើងមក ហើយថា តើខគម្ពីរនោះមានភាពស៊ីគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេចទៅនឹងខ២៦ («ក៏បានផ្លាស់ប្រែទំនៀមទំលាប់ពីប្រពៃណីចេញឲ្យខុសពីធម្មតា»)។ ពាក្យ «ប្ដូរ» ត្រូវបានប្រើប្រាស់ម្តងហើយម្តងទៀតនៅក្នុងបរិបទនេះ។
ចំណុចដ៏ស៊ីជម្រៅខ្លាំងជាងគេបំផុតដែលខ្ញុំធ្លាប់ប្រទះអំពីមូលហេតុដែលព្រះជាម្ចាស់មិនគាំទ្រអំពើបាបនេះគឺមិនមែនគ្រាន់តែត្រង់ថាដោយសារព្រះគម្ពីរបានលើកឡើងថា «កុំប្រព្រឹត្តវា» ឡើងនោះទេ ហើយក៏មិនមែនគ្រាន់តែត្រង់ថា ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សប្រុស និងមនុស្សស្រីនោះដែរ។ នៅក្នុងមូលហេតុដ៏ចម្បងគឺថា មានប្រភេទនៃការថ្វាយបង្គំរូបព្រះក្លែងក្លាយដែលមានការពាក់ព័ន្ធនឹងទំនាក់ទំនងនៃការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នា៖ វាពិតជាមូលហេតុដ៏ជ្រាលជ្រៅជាងមូលហេតុខាងលើនេះទៅទៀត។
យើងខ្ញុំដឹងថាការរួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នានៅមានមូលហេតុជាច្រើនទៀតដែលថាវាមិនល្អសម្រាប់យើងទេ។ ហើយព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង ហើយព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងកុំឲ្យប្រព្រឹត្តបែបនោះ។
មុនយើងខ្ញុំចាកចេញពីសំណួរមួយនោះ យើងខ្ញុំចង់និយាយទៅកាន់អស់អ្នកដែលតយុទ្ធនឹងរឿងមួយនេះថា យើងខ្ញុំមិនមានការពិបាកក្នុងការយល់អារម្មណ៍របស់លោកអ្នកទេ។ យើងខ្ញុំមិនចង់ឲ្យអស់អ្នកដែលកំពុងតយុទ្ធនឹងរឿងនេះមានអារម្មណ៍ថា «នេះគឺជារឿងដ៏អាក្រក់ជាងគេបំផុតដែលយើងអាចនឹកឃើញដល់» នោះទេ។ យើងខ្ញុំមិនមានអារម្មណ៍បែបដូចនោះឡើយ!
អារម្មណ៍របស់យើងខ្ញុំគឺថា យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ការបាក់បែកនេះនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់។ ចូរលន់តួថា «ដួងចិត្តខ្ញុំខ្ទេចខ្ទាំហើយ ហើយខ្ញុំក៏កំពុងតែយំដែរ ពីព្រោះខ្ញុំមានមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនទាន់យល់ដល់ទាក់ទងទៅនឹងការខ្ទេចខ្ទាំទាក់ទងហ្នឹងការរួមភេទរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំខ្ទេចខ្ទាំ។ ខ្ញុំមិនចង់ខ្ទេចខ្ទាំទេ។ ខ្ញុំមានជម្រើសក្នុងការប្រើប្រាស់ការខ្ទេចខ្ទាំរបស់ខ្ញុំឲ្យក្លាយទៅជាអំពើបាប…»។
យើងខ្ញុំគិតថាការខ្ទេចខ្ទាំគឺមិនមែនជាអំពើបាបទេ។ ការខ្ទេចខ្ទាំគឺជាលទ្ធផលនៃអំពើបាប។ ប៉ុន្តែ ការមានលក្ខណៈបែបនោះ និងការមានអារម្មណ៍បែបនោះ យើងខ្ញុំគិតថា វាមិនមែនជាអំពើបាបលើសជាងការដែលយើងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ចង់រួមភេទជាមួយនឹងភេទផ្ទុយគ្នានោះទេ។ វាជារឿងអធម្មជាតិ! វាជារឿងខ្ទេចខ្ទាំ! ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះខ្ញុំមានជម្រើសជាមួយនឹងការរួមភេទជាមួយនឹងភេទផ្ទុយគ្នា ថាតើខ្ញុំនឹងយកវាធ្វើជាអំពើបាប ឬក៏ធ្វើជាការបរិសុទ្ធ។
បុគ្គលដែលតយុទ្ធនឹងការចង់រួមភេទជាមួយនឹងភេទដូចគ្នា ឬក៏ការមានចំណាប់អារម្មណ៍បែបនោះ ពួកគាត់ក៏នៅមានជម្រើសដូចគ្នាដែរ៖ តើគួរប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះ ឬក៏ការរស់នៅដោយមានភាពបរិសុទ្ធ ហើយព្យាយាមយកឈ្នះលើវា ក៏ដូចជាការសង្វាតដេញតាមនូវអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានគ្រោងទុកឲ្យ។
ដូច្នេះ សូមកុំច្រឡំដោយគិតថាយើងខ្ញុំកំពុងតែលើកឡើងតែអំពើបាបមួយនេះថា វាជាអំពើបាបដ៏អាក្រក់ជាងគេបំផុតក្នុងអំពើបាបនានាឡើយ។ វាជាចំណែកមួយនៃការខ្ទេចខ្ទាំដែលយើងខ្ញុំបានចែកចាយ។
ចំពោះយើងខ្ញុំផ្ទាល់ យើងខ្ញុំគិតថា ខ្លួនខ្ញុំមានការខ្ទេចខ្ទាំក្នុងលក្ខណៈភាពរបស់ខ្ញុំ។ យើងខ្ញុំអាចចែកចាយយ៉ាងចំៗជាមួយនឹងលោកអ្នក៖ វាទាក់ទងទៅនឹងកំហឹង ការអាណិតខ្លួនឯង។ ហើយយើងខ្ញុំក៏មានចំណាប់អារម្មណ៍លើអំពើបាបផ្សេងទៀតមួយចំនួនយ៉ាងខ្លាំងណាស់។ យើងខ្ញុំគិតថា វាក៏ពាក់ព័ន្ធខ្លះៗដែរទៅនឹងហ្សែន (genetic) របស់ខ្ញុំ។ យើងខ្ញុំបានឃើញចំណុចនេះនៅក្នុងម្ដាយ និងយាយរបស់យើងខ្ញុំ។ យើងខ្ញុំគិតថា វាទាក់ទងនឹងគ្រួសារយើងខ្លះៗដែរ មិនមែនគ្រាន់តែខ្ញុំម្នាក់ឯងនោះទេ។ យើងខ្ញុំជាមនុស្សខ្ទេចខ្ទាំ។
ដូច្នេះ យើងខ្ញុំមានជម្រើសត្រង់ថា យើងខ្ញុំអាចអនុញ្ញាតឲ្យការខ្ទេចខ្ទាំនោះមកត្រួតត្រាលើខ្ញុំ ហើយប្រើប្រាស់វាឲ្យក្លាយទៅជាអំពើបាប ឬក៏ថាយើងខ្ញុំអាចជ្រើសរើសថា «យើងខ្ញុំនឹងដោះស្រាយការខ្ទេចខ្ទាំនេះដែលយើងខ្ញុំមាន ហើយព្យាយាមបត់បែនក្នុងការខ្ទេចខ្ទាំរបស់យើងខ្ញុំ ដើម្បីប្រព្រឹត្តល្អទៅកាន់អ្នកដទៃ ហើយព្យាយាមគេចចេញពីអំពើបាបតាមលទ្ធភាពដែលយើងខ្ញុំអាចធ្វើទៅបាន»។
មែនហើយខ្ញុំសូមគាំទ្រនូវសេចក្តីអធិប្បាយនេះ