ជាទូទៅ ដើម្បីនឹងបំពេញសម្រេចកិច្ចការអ្វីមួយ នោះគេតែងត្រូវដាក់គោលដៅ រៀបចំផែនការ ហើយចាប់ផ្តើមដំណើរការនៃសកម្មភាពទៅតាមផែនការដែលបានគ្រោងទុកនោះ ទើបងាយស្រួលក្នុងការសម្រេចគោលដៅនៃផែនការនោះ។ បើគ្មានផែនការតាំងពីដើមមកទេ នោះយើងពិបាកណាស់ថា កិច្ចការនោះនឹងត្រូវដើរ និងសម្រេចដោយរបៀបណា។ យើងតែងតែឮច្រើនអំពីសេចក្តីសង្គ្រោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាណថ្មី។ ប៉ុន្តែសំណួរសួរថា តើសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះទើបតែមាននៅពេលព្រះយេស៊ូវយាងមកក្នុងសញ្ញាថ្មី ឬយ៉ាងណា? តើព្រះបានរៀបចំផែនការ និងដំណើរការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះមានចាប់តាំងពីពេលណាមក? ប្រសិនបើយើងក្រឡេកមើលទៅកាន់ព្រះគម្ពីរសញ្ញាណចាស់ ហើយសង្កេតយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ យើងនឹងមើលឃើញថា ផែនការណ៍នៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះមិនមែនទើបតែមាននៅក្នុងសញ្ញាណថ្មីនោះទេ តែវាត្រូវបានចាប់ផ្តើមឡើងតាំងពីដំបូងក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាណចាស់មកម៉្លេះ ។
តាមរយៈសំណេរខ្លីនេះ យើងនឹងសិក្សាជាមួយគ្នាអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះក្នុងគម្ពីរទាំងមូល ដើម្បីជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ធ្វើគោលការណ៍នៃព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
ដើម្បីឱ្យយើងកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការដែលធ្វើគោលការណ៍នៃព័ន្ធកិច្ចបានត្រឹមត្រូវ យើងគប្បីគួរយល់ និងក្រឡេកមើលពីទេវសាស្រ្តព្រះគម្ពីរអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ជាមុនសិន ទើបយើងអាចទាញទៅរកការអនុវត្តបានត្រឹមត្រូវ។ យើងនឹងមើលជាមួយគ្នាអំពីដើមចម ដំណើរការ និងការដែលត្រូវបំពេញសម្រេចនៃផែនការព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះទាំងមូល។
ទេវសាស្រ្តព្រះគម្ពីរអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ
ដើមចមនៃផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ (លោកុប្បត្តិ ១-៣, ១១)
កិច្ចការគ្រប់យ៉ាង ត្រូវតែចាប់ផ្តើមពីមូលហេតុណាមួយ ដែលតម្រូវឱ្យមានផែនការក្នុងការធ្វើកិច្ចការនោះ។ តើអ្វីជាមូលហេតុដែលតម្រូវឱ្យព្រះមានផែនការក្នុងការសង្គ្រោះពិភពលោក? យើងអាចមើលពីផែនការដំបូងរបស់ព្រះអង្គក្នុងពិភពលោកក្នុង លោកុប្បត្តិជំពូក១ ដែលព្រះបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ព្រមទាំងមនុស្សក្នុងលក្ខណៈអង្គទ្រង់ ហើយអ្វីគ្រប់យ៉ាងមានលក្ខណៈល្អប្រពៃ។ ហើយនៅក្នុង លោក. ២:១ ព្រះបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើរួចជាស្រេច បន្ទាប់មកទ្រង់សម្រាក ដោយព្រះមានបំណងចង់ឱ្យមនុស្សបានចូលមកសម្រាកជាមួយទ្រង់ផងដែរ (លោក. ២:១៦-១៧)។ ប៉ុន្តែផ្ទុយស្រឡះ គឺមនុស្សបានបរាជ័យក្នុងការរស់នៅតាមផែនការ ដែលគេមិនបានរស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះនោះទេ គឺគេបានបះបោរទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះ លោក. ៣:១-៦។ ដោយការមិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ហើយការបះបោរនេះបានផ្លាស់ប្តូរមនុស្សក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ និងប៉ះពាល់ដល់អ្វីគ្រប់ទាំងអស់ដែលព្រះបានបង្កើតមក ដោយគ្រប់យ៉ាងស្ថិតក្នុងបណ្តាសានៃព្រះ។ មនុស្សក៏ត្រូវរងការឈឺចាប់ដោយសារបានរបស់គេ (លោក. ៣:១៧-១៩, រ៉ូម ៨:២០-២៣) ហើយបាបបានបង្កឱ្យមនុស្សឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះ និងអំពើបាបកាន់តែរីករាលដាលឡើង។ យើងអាចមើល លោកុប្បត្តិ ជំពូក១១ ដែលមនុស្សកាន់តែមានសេចក្តីអំនួត និងបះបោរទៅកាន់ព្រះដែលគេលែងចង់រស់នៅតាមព្រះតាមរយៈការសង់ប៉មបាបិល ជាហេតុធ្វើឱ្យព្រះបានបំបែកភាសារបស់គេ ហើយគេរស់នៅទៅតាមគ្រួ ភាសា តំបន់ជាតិសាសន៍រៀងៗខ្លួន ហើយជាតិសាសន៍ទាំងនោះ កាន់តែឆ្ងាយ និងលែងស្គាល់ព្រះថែមទៀត។ ត្រង់នេះវាហាក់បីដូចជា ពេញដោយការអស់សង្ឃឹមសម្រាប់ជាតិសាសន៍ទាំងឡាយ ដែលត្រូវរស់នៅដាច់ចេញពីព្រះ ហើយស្ថិតនៅក្រោមសេចក្តីក្រោធ និងការជំនុំជំរះរបស់ព្រះ ។ ប៉ុន្តែព្រះស្រឡាញ់គេ ទ្រង់មិនបានបោះបង់គេទេ។ នេះជាហេតុដែលទ្រង់មានផែនការក្នុងការសង្គ្រោះគេត្រឡប់មកកាន់ឯទ្រង់វិញ។
ដំណើរការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះសម្រាប់ជាតិសាសន៍ទាំងឡាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់
យើងបានមើលពីដើមចមនៃផែនការសង្គ្រោះរបស់ព្រះសម្រាប់សាសន៍ទាំងអស់មកហើយ តើអ្វីជាផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់?
តាមពិតទៅ ព្រះបានបង្ហាញពីគម្រោងផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្ស តាំងពី លោកុប្បត្តិ ៣:១៥ មកម៉្លេះ ដែលទ្រង់នឹងសង្គ្រោះគេតាមរយៈពូជមនុស្ស ។ ហើយយើងឃើញថា នៅក្នុង លោកុប្បត្តិ ១២:១-៣ ព្រះបានចាប់ផ្តើមដំណើរផែនការសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ឱ្យមានសកម្មភាពឡើងតាមរយៈការត្រាស់ហៅលោកអ័ប្រាហាំ ដោយទ្រង់ប្រទានពរគាត់ ដើម្បីតាមរយៈជីវិតរបស់គាត់ ធ្វើឱ្យសាសន៍ដទៃបានស្គាល់ពីព្រះ ហើយមានជំនឿទុកចិត្តលើព្រះ និងត្រឡប់មកឯព្រះវិញ ។ ហើយតាមរយៈពូជពង្សរបស់លោកអ័ប្រាហាំផងដែរ ព្រះបានជ្រើសរើស លោកយ៉ាកុប ដោយប្តូរឈ្មោះគាត់ជា «អ៊ីស្រាអែល» ដោយគាត់បានឈ្នះព្រះ និងមនុស្សទាំងឡាយ ហើយឈ្មោះរបស់គាត់ក៏មានន័យថា ឪពុកនៃជាតិសាសន៍ទាំងឡាយ (លោកុប្បត្តិ ៣២:២៥-២៩)។ តាមរយៈការជ្រើសរើសសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនេះហើយ គឺព្រះចង់ប្រើគេ ប្រគល់តួនាទីដល់ពួកគេ ដោយតាមរយៈពួកគេ ទ្រង់ចង់ផ្តល់កាតព្វកិច្ចឱ្យគេនាំសាសន៍ត្រឡប់មកឯព្រះ ដោយទ្រង់នឹងបង្ហាញឫទ្ធិបារមីរបស់ទ្រង់ក្នុងជីវិតរបស់គេ ឱ្យគេធ្វើជាពន្លឺដល់សាសន៍ដទៃ (លោក. ១២:១-៣, និក្ខមនំ ៩:១៦; ១៩:៥-៦; ទំនុក. ៦៧)។ ដើម្បីឱ្យគេបានបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ព្រះ ទ្រង់ក៏បានផ្តល់ឱកាសដល់ពួកគេ តាមរយៈការផ្តល់ព្រះពរ និងទទួលបានការរីកចម្រើនជាច្រើនដល់គេ។ ព្រះបានដាក់អ៊ីស្រាអែលឱ្យចំកណ្តាលផែនដី (មីកា ៣៨:១២) ដែលមនុស្សគ្រប់ទិសទីធ្វើដំណើរត្រូវតែឆ្លងកាត់ប្រទេសរបស់គេ ហើយគេមានឱកាសនិយាយប្រាប់គេអំពីព្រះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គេមានឱកាសបានក្លាយជាប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះ ទទួលបានការធានាសុខភាព សុវត្ថិភាព ការរីកចម្រើន ទឹកដី មានព្រះអង្គជាស្តេចត្រួតត្រាលើពួកគេផ្ទាល់ ព្រមទាំងមានបទពិសោធន៍អំពីនគរព្រះនៅសម័យសាលម៉ូនផងដែរ ដែលមនុស្សគ្រប់រូបបានស្វែងរកសេចក្តីសុខសាន្តមកពីព្រះនាសម័យនោះ ។ ប៉ុន្តែអ្វីគ្រប់យ៉ាង គឺអាស្រ័យលើការឆ្លើយតបរបស់អ៊ីស្រាអែលចំពោះកាតព្វកិច្ចរបស់ពួកគេផងដែរ។ ប៉ុន្តែយើងអាចមើលឃើញថា នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាណចាស់ ពួកគេតែងតែបរាជ័យចំពោះការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះ ក្នុងការប្រគល់តួនាទីទៅឱ្យពួកគេ (ចោទិ. ២៩; យ៉ូស្វេ ២៤:១៤-២១; ចៅហ្វាយ ២:១៦-១៩; ១សាំ. ៨; ១ ពង្ស. ១១:១-១៣; អេសេគាល ២០:៣០-៣៨)។
ទោះបីជា អ៊ីស្រាអែលបរាជ័យក្នុងតួនាទីរបស់ពួកគេក៏ដោយ ក៏ព្រះនៅតែបន្តក្នុងការប្រើប្រាស់ជីវិតគេ ដើម្បីបង្ហាញឱ្យមនុស្សដទៃបានស្គាល់អំពីទ្រង់។ មានពេលជាច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលគេបានបរាជ័យក្នុងការធ្វើជាពន្លឺដល់សាសន៍ដទៃ ហើយគេបានធ្វើបាប និងទទួលបានការជំនុំជំរះក្លាយជាទាសកររបស់ប្រទេសដទៃជាច្រើនទៀត។ ប៉ុន្តែក៏ទ្រង់នៅតែបង្ហាញថា ទ្រង់ជានរណាដល់សាសន៍ដទៃតាមរយៈការដែលទ្រង់ជំនុំជំរះសាសន៍ដទៃ ហើយស្តាគេឡើងវិញចាកចេញពីរបបទាសភាពថ្មី។ ហើយលទ្ធផល គឺសាសន៍ដទៃនឹងស្គាល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិតតែមួយ ហើយនាំនូវសម្បត្តិទ្រព្យរបស់គេមកឯក្រុងយេរូសាឡិម (មីកា ៤:១-៤; អេសាយ ២:២-៣; ៦៦:១២; សាការី. ២:១២-១៥; ហាកាយ ២:៧, ១០)។
មហាបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវ (ម៉ាថាយ ២៨:១៨-២០)
ចូលមកកាន់សញ្ញាថ្មី យើងមើលឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើបេសកកម្មតាមរយៈការយាងមករបស់ព្រះយេស៊ូវជាបុត្រាព្រះ ដែលទ្រង់បានសន្យាតាំងពីលោកុប្បត្តិ និងកណ្ឌហោរាផ្សេងៗក្នុងសញ្ញាចាស់។ ព្រះយេស៊ូវបានបន្តបំពេញបេសកម្មរបស់ទ្រង់ទាំងសម្រាប់សាសន៍យូដា និងដល់សាសន៍ដទៃ។ ទ្រង់ចេញទៅប្រកាសព្រះបន្ទូលព្រះ និងធ្វើព័ន្ធកិច្ចរបស់ទ្រង់រហូតដល់ទ្រង់សុគត និងរស់ឡើងវិញ។ យើងមើលឃើញថា ទោះបីជាព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានបញ្ចប់បេសកកម្មរបស់ទ្រង់អំពីការសុគត ហើយរស់ឡើងវិញ និងដល់ពេលត្រូវត្រឡប់ទៅវិញក៏ដោយ វាមិនមែនមានន័យថា ទ្រង់បានបញ្ឈប់ផែនការរបស់ព្រះជាម្ចាស់នោះទេ។ យើងអាចនៅតែមើលឃើញពីផែនការសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ តាមរយៈមហាបេសកកម្មមួយដែលព្រះយេស៊ូវបានដាក់ឱ្យពួកសិស្សធ្វើមុនពេលដែលទ្រង់ត្រូវលើកឡើងទៅស្ថានសួគ៌ (ម៉ាថាយ ២៨:១៨-២០)។ បន្ទាប់ពីឈ្នះការសុគត ហើយរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងខ១៨ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទ្រង់ត្រូវបានប្រគល់អំណាចអំណាចមកកាន់ទ្រង់ទាំងនៅលើស្ថានសួគ៌ និងផែនដី។ វាមានន័យថា ត្រង់មានអំណាចលើមនុស្ស និងអ្វីទាំងអស់។ ទើបក្នុងខ១៩ ព្រះអង្គបានចេញបង្គាប់បញ្ជាឱ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ចេញទៅបង្កើតសិស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ ដោយធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកឱ្យគេក្នុងព្រះនាមព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់បញ្ជាដោយអំណាចទៅកាន់ពួកសិស្ស ដែលជាលទ្ធផលពួកគេត្រូវឆ្លើយតបក្នុងបេសកម្មនេះ ដោយគេត្រូវដឹងថា ទ្រង់មានអំណាចលើគេ ហើយម្យ៉ាងទៀតគេត្រូវទុកចិត្តថា ទ្រង់មានអំណាចក្នុងការធ្វើឱ្យកិច្ចការនេះអាចកើតឡើងបាន។ នៅត្រង់នេះ យើងអាចមើលឃើញថា ផែនការសង្គ្រោះដ៏ធំ និងសំខាន់មួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺជា បេសកកម្មនៃ «ការបង្កើតសិស្ស»។ ព្រះអង្គមិនមែនគ្រាន់តែចង់បានអ្នកជឿ ឬអ្នកដែលដើរតាមទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះទេ។ ប៉ុន្តែទ្រង់ចង់ឱ្យមានសិស្សដែលមានលក្ខណៈដូចជាព្រះអង្គ ហើយកាន់តាមគ្រប់ទាំងបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់ ត្រូវតែចេញទៅគ្រប់ទាំងសិស្សសាសន៍ បង្រៀនគ្រប់ទាំងបញ្ញត្តិ និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឱ្យគេក្លាយជាសិស្សរបស់ទ្រង់។ ហើយនៅខ២០ ព្រះយេស៊ូវបានសន្យាថា ពួកគេមិនមែនធ្វើបេសកកម្មតែម្នាក់ឯងទេ។ ប៉ុន្តែគេមានទ្រង់ដែលនឹងគង់នៅជាមួយគេអស់កល្ប ដើម្បីសម្រេចផែនការសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ផងដែរ។
តួនាទីរបស់ពួកជំនុំក្នុងចំណែកផែនការសង្គ្រោះរបស់ព្រះ
ក្រៅពីមហាបេសកកម្មដ៏ធំដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រគល់ដល់ពួកសិស្ស យើងមើលឃើញថា អ្នកមានតួនាទី និងចំណែកដ៏សំខាន់ដែលព្រះចង់ប្រើសម្រាប់ផែនការរបស់ទ្រង់នោះគឺ ពួកជំនុំ។ យើងឃើញថា នៅម៉ាថាយ ១០-១១ អ៊ីស្រាអែលបានបដិសេធ នគររបស់ព្រះអង្គ ប៉ុន្តែទោះបើជាយ៉ាងនេះក៏ដោយក៏មិនមែនមានន័យថា ផែនការរបស់ទ្រង់បរាជ័យនោះទេ គឺព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលដោយផ្ទាល់ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦:១៨ ថាទ្រង់នឹងតាំងឱ្យមានពួកជំនុំដែលជឿដល់ទ្រង់ឡើង ហើយគេមានអំណាចលើស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ទៀតផង។ តាមរយៈក្រុមជំនុំ ព្រះចង់ប្រើគេជាចំណែកផែនការ សម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ដល់គ្រប់ជាតិសាសន៍ ព្រមទាំងស្តាឱ្យអ៊ីស្រាអែលបានមានជំនឿលើទ្រង់ផងដែរ។
យើងឃើញថា បេសកកម្មនេះបានចាប់ផ្តើមឡើង នៅក្នុង កិច្ចការ ១:៨, ១០-១១ ដែលពួកសាវ័កត្រូវតែឆ្លើយតបចំពោះបេសកម្មរបស់ព្រះ ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងព្យាយាមផ្សាយដំណឹងល្អ និងបង្រៀនព្រះបន្ទូលចាប់តាំងពីក្រុងយេរូសាឡិម ដល់សាសន៍ដទៃ និងរហូតដល់ដំណឹងល្អទៅកាន់ចុងផែនដី។
ហើយយើងក៏អាចមើលឃើញពីផលផ្លែដំបូងនៃកំណើតពួកជំនុំ ដែលបានកើតឡើងនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ កិច្ចការជំពូក២ ផងដែរ។ មានការអស្ចារ្យកើតមានឡើង ដោយព្រះវិញ្ញាណបានសណ្ឋិតលើសាវ័ក ហើយគេបានប្រកាសដំណឹងល្អរបស់ព្រះ ហើយមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍បានឮដំណឹងល្អតាមភាសារបស់គេរៀងៗ រួចគេធ្វើការកែប្រែចិត្ត និងទទួលពិធីជ្រមុជទឹក ព្រមទាំងត្រឡប់ទៅវិញ។ ពួកគេបន្តការប្រកាសដំណឹងល្អពីសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ព្រមទាំងបង្កើតក្រុមជំនុំ ដើម្បីជួបជុំគ្នាទៀតផង ។ នេះជាផលផ្លែដំបូងដែលបង្ហាញថា ព្រះកំពុងតែចាប់ផ្តើមផែនការរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់ក៏នឹងបន្តដើម្បីបំពេញសម្រេចវាផងដែរ។
បើយើងក្រឡេកមើល កិច្ចការ ១៣ យើងឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានត្រាស់ហៅសាវ័ក ប៉ុល ហើយញែកគាត់សម្រាប់ដំណឹងល្អដល់សាសន៍ដទៃ។ ហើយសាវ័ក ប៉ុល ក៏បានខិតខំដាំក្រុមក្រុមជំនុំ និងថែទាំ ព្រមទាំងលើកទឹកចិត្តដល់ក្រុមជំនុំដែលមានស្រាប់ ព្រមទាំងបង្កើតឱ្យមានរចនាសម្ព័ន្ធ ពួកចាស់ទុំ និងមុខងារផ្សេងៗ ក្នុងក្រុមជំនុំ ដើម្បីជាប្រយោជន៍សម្រាប់ការបង្កើតសិស្សក្នុងដំណឹងល្អផងដែរ ដោយព្រោះគាត់ដឹងថា ក្រុមជំនុំមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងផែនការសង្គ្រោះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ។
ការអនុវត្តក្នុងគោលការណ៍ក្នុងការធ្វើព័ន្ធកិច្ចខាងបេសកកម្ម
ដោយយើងទៅតាមទេវសាស្រ្តព្រះគម្ពីរ និងទេវសាស្រ្តជាប្រព័ន្ធខាងលើ នោះដើម្បីអាចទាញគោលការណ៍ក្នុងការចាប់ផ្តើមធ្វើព័ន្ធកិច្ចនៃព្រះដូចខាងក្រោម៖
យុទ្ធសាស្ត្រ
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ ដល់មនុស្សទាំងឡាយ? តើធ្វើដោយរបៀបណា? ព្រះមានបន្ទូលឱ្យយើងចេះទៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ និងបង្រៀនគេឱ្យស្គាល់ និងកាន់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ (ម៉ាថាយ ២៨:១៨-២០; កិច្ចការ ១:៨; រ៉ូម ១៥:៧- ១៣)។ យើងអាចសម្លឹងមើលពីតំបន់ ឬជាតិសាសន៍ណាដែលដំណឹងល្អមិនទាន់ទាន់ដល់ រួចចូលទៅកាន់ពួកគេ។ យើងអាចប្រើមធ្យោបាយ ឬយុទ្ធសាស្ត្រផ្សេងៗក្នុងការបម្រើ និងបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេបំផុត គឺបង្រៀនពីព្រះបន្ទូល។
ការដាស់តឿន/ រំឭកដល់ក្រុមជំនុំ
តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេច បើក្រុមជំនុំមិនចាប់អារម្មណ៍ក្នុងបេសកកម្មរបស់ព្រះ? តើក្រុមជំនុំមានតួនាទីអ្វីខ្លះក្នុងព័ន្ធកិច្ច និងបេសកកម្មរបស់ព្រះ? យើងត្រូវរំឭកគេអំពីតួនាទីរបស់គេ និងផែនការដែលព្រះចង់ប្រើគេ សម្រាប់ការបំពេញបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ (ម៉ាថាយ ១២-២៨) ដំណឹងល្អរបស់ព្រះនឹងទៅដល់សាសន៍ដទៃ ហើយព្រះនឹងប្រើប្រាស់ក្រុមជំនុំសម្រាប់បេសកកម្មរបស់ព្រះ។
ការចាត់បញ្ជូន
ហេតុអ្វីបានជាក្រុមជំនុំត្រូវចាត់បញ្ជូនមនុស្សឱ្យផ្សាយដំណឹងល្អ? ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់? ការចាត់បញ្ជូនមនុស្សឱ្យចេញផ្សាយដំណឹងល្អ វាមានសារៈសំខាន់ ពីព្រោះមានមនុស្សជាច្រើនដែលព្រះបានរើសគេ (អេភេសូរ ១:៤-៥) ប៉ុន្តែពួកគេមិនទាន់បានឮដំណឹងល្អ ដូច្នេះវាសំខាន់ក្នុងការឱ្យមានមនុស្សចេញទៅប្រកាសប្រាប់គេអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះ ទើបគេអាចសម្រាប់ចិត្តជឿ (រ៉ូម ១០:១៤-១៧) និងកែប្រែចិត្តរបស់គេបាន (កិច្ចការ ២៦:២០)។
ហិរញ្ញវត្ថុ
តើយើងត្រូវការអ្វីខ្លះ ឬផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុកម្រិតណា ដើម្បីចាប់ផ្តើមធ្វើព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះ? យើងតែងតែគិតថា យើងខ្វះខាត មិនមានអ្វីក្នុងការធ្វើព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះនោះទេ។ ភាគច្រើនយើងចង់រង់ចាំជំនួយ ឬទទួលចំណែកណាមួយដែលគេផ្តល់ឱ្យ ទើបចង់ប្រើវាសម្រាប់ធ្វើព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះ។ យើងតែងគិតថា អ្វីដែលយើងមានជាកម្មសិទ្ធរបស់យើង ហើយយើងចង់ទុកវាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ជាប្រយោជន៍របស់យើង។ ក៏ប៉ុន្តែតាមពិតទៅ អ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងមាន ជារបស់ទ្រង់ទាំងអស់ (ទំនុកតម្កើង ២៤:១-២) ប៉ុន្តែព្រះទ្រង់បានផ្តល់ឱ្យយើងមានភាពកាន់កាប់ត្រួតត្រានូវអ្វីដែលយើងមាន (ម៉ាថាយ ១៩:២១-២៤) ទាំងចំណេះ ជំនាញ មុខរបរ ការងារ សម្ភារៈ និងលុយកាក់គ្រប់បែបយ៉ាង។ យើងអាចប្រើអ្វីដែលយើងមាននោះ សម្រាប់ព័ន្ធកិច្ចរបស់ទ្រង់។ ហើយយើងអាចចាប់ផ្តើមពីចំណុចសូន្យក៏បាន ប្រសិនបើយើងគិតថាគ្មានអ្វីទាំងអស់ ក៏ប៉ុន្តែពុំដូចនោះទេ ព្រោះព្រះបានប្រទានពរឱ្យយើងមានលើសពីសូន្យ។ យើងអាចចាប់ផ្តើម ដោយការបង្កើតសិស្ស ឬបង្រៀនព្រះបន្ទូលឱ្យគេស្គាល់ និងកាន់តាមបាន (ម៉ាថាយ ២៨:១៨-២០) ដោយវាមិនទាមទារធនធានអ្វីច្រើននោះទេ យើងត្រូវការតែពេលវេលាប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចលះបង់បាន ហើយប្រើវាសម្រាប់ជាប្រយោជន៍បេសកកម្មរបស់ព្រះ ។
សរុបមក វាជាការសំខាន់ក្នុងការដែលគ្រីស្ទបរិស័ទអាចយល់ដឹង និងមើលឃើញពីរូបភាពធំនៃកិច្ចការផែនការសង្គ្រោះពិភពលោករបស់ព្រះ ដើម្បីឱ្យគេអាចរួមចំនែកក្នុងការធ្វើព័ន្ធកិច្ច និងបំពេញមហាបេសកកម្មរបស់ព្រះបាន។ យ៉ាងណាមិញ ដើម្បីជាស្ពានសម្រាប់ពួកគេក្នុងការអនុវត្ត និងទាញគោលការណ៍បានត្រឹមត្រូវក្នុងការធ្វើព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះ នោះគេត្រូវតែយល់ពីទេវសាស្រ្តព្រះគម្ពីរ ទេវសាស្រ្តជាប្រព័ន្ធ និងបរិបទជាក់ស្តែងជាមូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់គេជាមុនសិន។
សរសេរដោយ៖ និស្សិតនៃសាលាព្រះគម្ពីរភ្នំពេញ (រឿន សុវណ្ណារិទ្ធ )
មុខវិជ្ជា៖ បេសកកម្មពិភពលោក
បង្រៀនដោយ៖ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Ryan Quey
កែសម្រួលដោយ៖ លោក ឈាង បូរ៉ា, លោក ទេព រ៉ូ, លោក ខែម បូឡុង, លោក ឯក សត្យា, លោក ឯក ធីម៉ូថេ និងលោក ស៊ូ ទិត្យ
ឯកសារយោង
គម្ពីរបរិសុទ្ធឆ្នាំ ១៩៥៤
បេសកកម្មពិភពលោក, រៀបរៀងដោយលោកគ្រូ Ryan Quey (2023)
បេសកកម្មពិភពលោក ទេវសាស្រ្តព្រះគម្ពីរស្តីពីបេសកកម្មរបស់ព្រះ៖ ព្រះគម្ពីរម៉ាថាយ, រៀបរៀងដោយលោកគ្រូ Ryan Quey (2023)
បេសកកម្មពិភពលោក, ទេវសាស្រ្តព្រះគម្ពីរស្តីពីបេសកកម្មរបស់ព្រះ៖ ព្រះកិច្ចការ, រៀបរៀងដោយលោកគ្រូ Ryan Quey (2023)
ស្លាយមេរៀន និងសម្លេងនៅក្នុងថ្នាក់បេសកកម្មនៃពិភពលោករបស់លោកគ្រូ Ryan Quey
Retrieved from: https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fdrive.google.com%2Fdrive%2Ffolders%2F1tR9POnDttUaqiJYxuQPA94oGy7Q3I
មតិយោបល់
Loading…