មិត្តអ្នកអានម្នាក់បានសួរថា «លោកគ្រូ តើការដាក់ដង្វាយគឺជាអ្វីដែលគ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវធ្វើសព្វថ្ងៃនេះដែរមែនឬ? ជាពិសេសដង្វាយ១ភាគ១០?»
នេះគឺជាសំណួរអំពីទំនាក់ទំនងរវាងក្រឹត្យវិន័យក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ជាមួយនឹងគ្រីស្ទបរិស័ទសព្វថ្ងៃនេះ ពីព្រោះយើងដឹងហើយថាក្នុងកណ្ឌគម្ពីរលេវីវិន័យ ចោទិយកថា និងជនគណនាសុទ្ធតែបានបង្រៀនថាការដាក់ដង្វាយគឺជាតួនាទីសម្រាប់រាស្ត្រដែលបានតាំងសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ដូច្នេះ សំណួរក៏បានក្លាយទៅជា៖ «តើការរៀបរៀងនៃសេចក្ដីតាំងសញ្ញាជាមួយលោក ម៉ូសេ មានការទាក់ទងយ៉ាងដូចម្ដេចជាមួយយើងក្នុងការតាំងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មីសព្វថ្ងៃនេះ?» ហើយនេះគឺជាសំណួរដ៏ធំមួយ។ មានគេនិពន្ធសៀវភៅជាច្រើនក្បាលក្នុងការព្យាយាមឆ្លើយតបទៅសំណួរមួយនេះ។ ប៉ុន្តែ យើងខ្ញុំនឹងគ្រាន់តែលើកឡើងនូវខគម្ពីរ ហើយនឹងព្យាយាមឆ្លើយក្នុងលក្ខណៈយ៉ាងសាមញ្ញ តាមដែលយើងខ្ញុំអាចធ្វើបាន។
ការតាំងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី និងក្រឹត្យវិន័យចាស់?
កណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ៧:៤, ៦៖ «យ៉ាងដូច្នោះ បងប្អូនអើយ អ្នករាល់គ្នាក៏បានស្លាប់ពីខាងឯក្រិត្យវិន័យដែរ ដោយសាររូបអង្គនៃព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានទៅជារបស់ផងអ្នកម្នាក់ទៀត ដែលបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងបានបង្កើតផលថ្វាយព្រះ…តែឥឡូវនេះ យើងបានរួចពីក្រិត្យវិន័យហើយ ដោយបានស្លាប់ក្នុងសេចក្ដីដែលឃុំឃាំងយើងទុក ប្រយោជន៍ឲ្យយើងបានគោរពប្រតិបត្តិ ដោយវិញ្ញាណដែលបានកែជាថ្មីវិញ មិនមែនតាមតែន័យពាក្យពីបុរាណនោះទៀតឡើយ»។
ឬកណ្ឌគម្ពីរ កាឡាទី ២:១៩៖ «ពីព្រោះខ្ញុំបានស្លាប់ខាងឯក្រិត្យវិន័យ ដោយសារក្រិត្យវិន័យនោះឯង ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានរស់ខាងឯព្រះវិញ»។
ឬក៏កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ២:១៥៖ «[លើឈើឆ្កាងរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ព្រះជាម្ចាស់បាន] បំបាត់ក្រិត្យវិន័យដែលមានបញ្ញត្តិ នឹងសេចក្ដីហាមប្រាមទាំងប៉ុន្មានចេញ»។
ឬកណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ៦:១៥៖ «ដូច្នេះ ធ្វើដូចម្ដេច តើគួរឲ្យយើងប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយព្រោះនៅក្រោមព្រះគុណ»។
ដូច្នេះ ចម្លើយរបស់យើងខ្ញុំគឺថា ក្នុងការតាំងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ក្នុងទំនាក់ទំនងថ្មីជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះមេស្ស៊ីដែលបានបំពេញនូវរាល់គ្រប់ក្រឹត្យវិន័យទាំងអស់ជំនួសយើង នោះយើងមិនត្រូវស្ថិតក្រោមក្រឹត្យវិន័យទៀតទេ។ វាមិនមែនជារបៀបដ៏ចម្បងដែលនាំឲ្យយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់នោះទេ ឬក៏ជារបៀបដែលយើងវែកញែក និងស្វែងរកកម្លាំង ដើម្បីធ្វើនូវអ្វីដែលជាការគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ហើយនៅក្នុងកន្លែងរបស់វា យើងក៏ឃើញនូវអ្វីដែលសាវ័ក ប៉ុល បានហៅថាជាក្រឹត្យវិន័យនៃព្រះគ្រីស្ទពីរដង៖ «ចូរយកអាសាគ្នាទៅវិញទៅមក យ៉ាងនោះ ទើបបានសម្រេចតាមក្រឹត្យវិន័យនៃព្រះគ្រីស្ទ» (កាឡាទី ៦:២។
ឬកណ្ឌគម្ពីរ ១កូរិនថូស ៩:២១ «ហើយដូចជាឥតក្រឹត្យវិន័យដល់ពួកអ្នកដែលគ្មានក្រឹត្យវិន័យ (មិនមែនថាខ្ញុំឥតក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះទេ គឺខ្ញុំនៅក្នុងក្រឹត្យវិន័យព្រះគ្រីស្ទវិញ) ដើម្បីឲ្យបានពួកអ្នកដែលគ្មានក្រឹត្យវិន័យដែរ»។ ដូច្នេះ វាមិនមែនហាក់បីដូចជាថា យើងកំពុងតែអណ្ដែតដោយគ្មានការគាំទ្រនោះទេ។ ព្រះគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគាំទ្រយើង លក្ខណសម្បត្តិរបស់ទ្រង់ អ្វីដែលទ្រង់បានបង្រៀន អ្វីដែលទ្រង់បានលើកឡើង និង «ក្រឹត្យវិន័យនៃព្រះគ្រីស្ទ»។ ហើយតាមពិតទៅ ក្រឹត្យវិន័យនៃព្រះគ្រីស្ទគឺជាក្រឹត្យវិន័យនៃការស្រឡាញ់ដែលបំពេញបទបញ្ញត្តិនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។
កណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ១៣:៨៖ «ដ្បិតអ្នកដែលស្រឡាញ់ដល់គេ នោះបានធ្វើសម្រេចតាមក្រិត្យវិន័យហើយ “កុំឲ្យផិតឲ្យសោះ កុំឲ្យសម្លាប់មនុស្សឲ្យសោះ កុំឲ្យលួចឲ្យសោះ កុំឲ្យលោភឲ្យសោះ” ហើយបើមានបញ្ញត្តណាទៀត នោះក៏រួមគ្នាមកក្នុងពាក្យ១ម៉ាត់នេះឯង ដែលថា ‘ចូរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង’”»។
ដូច្នេះ យើងខ្ញុំគិតថា យើងបែរចេញពីការរក្សាក្រឹត្យវិន័យថាសំខាន់ ថាច្បាស់លាស់ និងថាជារបៀបចម្បងដែលយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ព្រះគ្រីស្ទ និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ—របៀបថ្មីរបស់ព្រះវិញ្ញាណ។ ហើយបន្ទាប់មក សំណួរក៏ក្លាយជា៖ «អញ្ចឹង តើការដាក់ដង្វាយមានភាពស៊ីគ្នានៅក្នុងចំណុចណា? បើគ្រាន់តែយកការដាក់ដង្វាយជាឧទាហរណ៍ជាក់លាក់នៃក្រឹត្យវិន័យមួយ តើការដាក់ដង្វាយមានភាពស៊ីគ្នានៅក្នុងចំណុចណាទៅ?»។
គ្រូគង្វាល ពួកលេវី និង១០%
យើងដឹងថា នោះគឺជារបៀបនៃការផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកលេវី។ ពួកលេវីមិនមានដីធ្លី។ ពួកគាត់មិនមានមរតក ហើយការយកពន្ធពីកុលសម្ព័ន្ធផ្សេងៗគឺជារបៀបនៃការផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកគាត់។ និយាយឲ្យចំៗទៅ កុលសម្ព័ន្ធផ្សេងៗត្រូវថ្វាយមួយភាគដប់ ហើយយកមកឲ្យពួកលេវី ហើយពួកលេវីរស់នៅដោយពឹងលើដង្វាយពីពួករាស្ត្រដែលបានចែកចាយជាមួយនឹងពួកគាត់។ ដូច្នេះលោកអ្នកអាចនិយាយជាទូទៅថា នោះគឺជារបៀបនៃការផ្គត់ផ្គង់រចនាសម្ព័ន្ធសាសនា បែបជាការតាំងសញ្ញា នៅជំនាន់នោះ។
ដូច្នេះ សំណួរដែលយើងគួរសួរគឺថា៖ «បើអញ្ចឹងមែន តើនេះគួរជារបៀបដែលយើងផ្គត់ផ្គង់រចនាសម្ព័ន្ធនៃការតាំងសញ្ញាក្នុងក្រុមជំនុំនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរឬទេ?» ដោយសារយើងដឹងថា ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានលើកឡើងថាគ្រូគង្វាលគួរទទួលការផ្គត់ផ្គង់។ «“មិនត្រូវឃ្លុំមាត់គោដែលបញ្ជាន់ស្រូវឡើយ” ហើយថា “ជើងឈ្នួល គួរឲ្យបានប្រាក់ឈ្នួលខ្លួន”» (១ធីម៉ូថេ ៥:១៨)។ «អ្នកចាស់ទុំណា ដែលជាអ្នកនាំមុខយ៉ាងល្អ នោះត្រូវរាប់ជាគួរនឹងគោរពប្រតិបត្តិជាទ្វេគុណឡើង» (១ធីម៉ូថេ ៥:១៧)។
ដូច្នេះ យើងដឹងថាសាវ័ក ប៉ុល បានគិតថា គ្រូគង្វាលគួរទទួលប្រាក់ខែ ប្រសិនបើពួកគាត់ចំណាយជីវិតរបស់ខ្លួនដើម្បីដំណឹងល្អ។ តើនោះជាការអនុវត្តដែលយើងគួរយកមកប្រើប្រាស់ជាមួយនឹងការដាក់ដង្វាយដែរមែនឬ? ហើយដំណោះស្រាយរបស់សាវ័ក ប៉ុល ទាក់ទងនឹងការផ្គត់ផ្គង់គឺថា៖ «ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាធ្វើតាមដែលសម្រេចក្នុងចិត្តចុះ មិនមែនដោយស្តាយ ឬដោយបង្ខំឡើយ ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ» (២កូរិនថូស ៩:៧ នេះហាក់បីដូចជាថាសាវ័ក ប៉ុល មានការច្រណែនក្នុងការរៃអង្គាសថវិកាដែលមនុស្សម្នាគួរឲ្យ មិនមែនដោយបង្ខំ ឬក៏ស្ទាក់ស្ទើរ ប៉ុន្តែគួរឲ្យដោយអំណរ។
ការតាំងសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ល្អប្រសើរជាង និងការថ្វាយដ៏ល្អប្រសើរជាង
នៅចុងបញ្ចប់ ដូចដែលលោកគ្រូ ដុន ខាសុន (Don Carson) ចូលចិត្តលើកឡើង «ខ្ញុំគិតថា យើងគួរឲ្យតម្លៃលើទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យើងក្នុងព្រះគ្រីស្ទក្នុងទំនាក់ទំនងនៃការតាំងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មីដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នេះ និងសេរីភាពរបស់យើងចេញពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងដំណឹងល្អដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមរបស់យើង ដល់ថ្នាក់ថាយើងនឹងចូលចិត្តថ្វាយ»។ ព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះបន្ទូលថា ការឲ្យគឺជាព្រះពរខ្លាំងជាងការទទួល (កិច្ចការ ២០:៣៥)។ នោះយើងនឹងទទួលការរំដោះចេញពីការស្រឡាញ់របស់របរ ការពឹងផ្អែកលើរបស់របរ ហើយយើងនឹងថ្វាយលើសជាងអស់អ្នកដែលបានរស់នៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យទៅទៀត ពីព្រោះយើងមានសេចក្តីតាំងសញ្ញាដែលល្អប្រសើរជាង និងសេចក្ដីសន្យាដែលល្អប្រសើរជាងដែរ។ គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់គឺល្អប្រសើរជាងជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ។ ចុះហេតុអ្វីបានជាការថ្វាយមិនគួរល្អប្រសើរជាងដែរទៅ?
ដូច្នេះយើងខ្ញុំគិតថាយើងខ្ញុំអធិប្បាយលើការថ្វាយដង្វាយពីរទៅបីដងក្នុងអំឡុងពេល៣៣ឆ្នាំនៅឯព្រះវិហាររបស់យើងខ្ញុំ។ អ្វីដែលយើងខ្ញុំចង់មានន័យគឺថា យើងខ្ញុំបាននិយាយស្ទើរតែគ្រប់ពេលវេលាអំពីការផ្គត់ផ្គង់ និងការលះបង់ ប៉ុន្តែទាក់ទងទៅនឹងការថ្វាយដង្វាយ…ជាទូទៅ យើងខ្ញុំបានលើកឡើងដូចនេះ៖ «ឱបងប្អូនអើយ! ហេតុអ្វីបានជាយើងចង់ថ្វាយតិចជាង? បុគ្គលដែលលើកឡើងថា៖ “តើខ្ញុំត្រូវថ្វាយមែនឬ?” គឺគាត់កំពុងតែឈរលើជំហរមិនត្រឹមត្រូវរួចស្រេចបាត់ទៅហើយ។ រាល់គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់គឺល្អប្រសើរជាងក្នុងការតាំងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី។ យើងមានសេចក្ដីសន្យាល្អប្រសើរជាង សេចក្ដីតាំងសញ្ញាល្អប្រសើរជាង—កណ្ឌគម្ពីរហេព្រើរបានលើកឡើង—ចុះហេតុអ្វីបានជាមិនមានការលះបង់ និងការថ្វាយល្អប្រសើរខ្លាំងជាងដែរទៅ?
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបំពេញក្រឹត្យវិន័យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់សម្រាប់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ តើនេះមានន័យថា ព្រះជាម្ចាស់លែងតម្រូវឲ្យយើងដាក់តង្វាយទៀតមែនឬ?
មតិយោបល់
Loading…