តើយើងគួរនិយាយតបយ៉ាងដូចម្តេចចំពោះអស់អ្នកដែលអះអាងថា ការបរិភោគគ្រឿងស្រវឹងគឺមិនអីទេ ពីព្រោះព្រះយេស៊ូវក៏បានផឹកស្រាផងដែរ?
លោកអ្នកគួរឆ្លើយថា «ខ្ញុំគិតថា បងគួរបន្ថែមពីរបីពាក្យទៀតក្នុងឃ្លានោះ ដែលមានដូចជា “ការផឹកទំនងជាមិនអីទេ”» ឃ្លាដែលថា «តើការផឹកស្រាមិនអីទេឬ» គឺមិនមែនជាឃ្លាច្បាស់លាស់គ្រប់គ្រាន់ចំពោះយើងក្នុងការដឹងថា តើបុគ្គលនោះកំពុងតែលើកឡើងអំពីជីវិតបែបណាក្នុងការរស់នៅរបស់គាត់នោះទេ ហើយក៏ថា តើនោះជាគំរូ ឬក៏លំនាំនៃការរស់នៅដ៏ល្អ ឬក៏មិនល្អនោះផងដែរ។
ចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺដូចតទៅ៖ យើងមិនអាចនិយាយថារបៀបផឹកមួចំនួនគឺមិនអីបាននោះទេ។ ឧទាហរណ៍៖ ដូចជាការផឹករហូតទាល់តែស្រវឹងជោកខ្លួន។ ចំណុចនេះមានយ៉ាងច្បាស់លាស់ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ឧទាហរណ៍មួយទៀតដែលថាការផឹកវាមិនអីទេគឺ៖ ការផឹកជាមួយនឹងបុគ្គលណាម្នាក់ដែលសតិសម្បជញ្ញៈរបស់គាត់កំពុងតែថ្កោលទោសគាត់ និងការផឹកនោះកំពុងតែល្បួងឲ្យគាត់ចង់ផឹករហូតដល់ស្រវឹង ឬក៏បណ្ដាលឲ្យគាត់ធ្លាក់ក្នុងការញៀនស្រាដោយផឹកម្ដងទៀង បន្ទាប់ពីពួកគាត់បានព្យាយាមដកខ្លួនចេញពីការញៀនជាយូរឆ្នាំហើយ។ ហើយឥឡូវនេះលោកអ្នកកំពុងតែទាក់ទាញពួកគាត់ឲ្យធ្លាក់ក្នុងអ្វីដែលបានបំផ្លាញពួកគាត់។ ហើយវាក៏បានបំផ្លាញមនុស្សរាប់លាននាក់នៅក្នុងសង្គមនេះផងដែរ! វាបានបំផ្លាញជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាច្រើន។ វាបានបំផ្លាញការងារ។ ក្នុងសង្គមយើង គ្រឿងស្រវឹងគឺពិតជាសាហាវព្រៃផ្សៃខ្លាំងណាស់ជាពិសេសក្នុងរដូវបុណ្យទានម្ដងៗ។
យើងខ្ញុំមិនដឹងថា កាលនៅសម័យព្រះយេស៊ូវ វាសាហាវព្រៃផ្សៃប៉ុណ្ណានោះទេ។ ការស្រវឹងពិតជារឿងដ៏ជាក់ស្ដែងមែននៅសម័យនោះ។ ពិតណាស់! ព្រះគម្ពីរបានថ្កោលទោសការនោះ។ តែថាវាសាហាវព្រៃផ្សៃប៉ុណ្ណា នោះយើងខ្ញុំមិនដឹងទេ។ អ្វីដែលយើងខ្ញុំដឹងគឺត្រង់ថា ពេលដែលយើងខ្ញុំនិយាយជាមួយអស់អ្នកដែលកំពុងព្យាយាមផ្ដាច់ចេញពីស្រា ឬក៏ពេលដែលយើងខ្ញុំអធិស្ឋានជាមួយនរណាម្នាក់ ដូចដែលយើងខ្ញុំទើបតែបានធ្វើនាសប្តាហ៍មុននេះក្រោយពេលថ្វាយបង្គំរួច គាត់បាននិយាយមកយើងខ្ញុំថា «ពេលដែលខ្ញុំចប់នៅទីនេះ នោះខ្ញុំនឹងចេញទៅផឹកស្រារហូតដល់ស្រវឹង ព្រោះខ្ញុំចប់ហើយ។ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំបានបែកឆ្វេងពីព្រះអង្គហើយ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចមកជួយខ្ញុំបានទៀតទេ ហើយព្រះអង្គក៏នឹងមិនអត់ទោសខ្ញុំទៀតដែរ។ ហើយខ្ញុំក៏បានព្យាយាមឲ្យមនុស្សជាច្រើនជួយខ្ញុំជាច្រើនដងដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្មានសង្ឃឹមសោះ!»។ យើងខ្ញុំមិនយល់សោះចំពោះមនុស្សមិនមានការប្រុងប្រយ័ត្នទាក់ទងនឹងគ្រឿងស្រវឹង
ដូច្នេះហើយបានជាយើងខ្ញុំលើកឡើងថា «បងគួរបន្ថែមពីរបីពាក្យទៀតក្នុងឃ្លានោះ»។
ពិតណាស់! លោកអ្នកមិនអាចអះអាងដោយប្រើប្រាស់ព្រះគម្ពីរថា យើងមិនគួរផឹកស្រានោះទេ ដ្បិតយើងឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា ស្រាគឺជាព្រះពរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
ប្រសិនបើលោកអ្នកជ្រើសរើសមិនផឹកស្រាដូចជាយើងខ្ញុំ នោះលោកអ្នកមិនអាចអះអាងថា ស្រាអាក្រក់បាននោះទេ។ ថាអញ្ចឹងមិនអាចទៅរួចបានឡើយ។ តាមពិតទៅ ចំពោះយើងខ្ញុំវិញ វាពាក់ព័ន្ធនឹងសង្គមដែលយើងខ្ញុំកំពុងរស់នៅក្នុង។ ពាក់ព័ន្ធនឹងកូនៗ និងចៅៗរបស់យើងខ្ញុំ។ ពាក់ព័ន្ធនឹងលក្ខណៈបុគ្គលិកភាពនៃការញៀនរបស់យើងខ្ញុំផ្ទាល់។ យើងខ្ញុំស្ទើរតែមិនអាចទិញស្ករកៅស៊ូមួយដុំដោយមិនញ៉ាំវាទាំងអស់ក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងបានផង។
យើងខ្ញុំដឹងហើយថា មានមនុស្សវ័យក្មេងជាច្រើនមិនចង់ប្រកាន់ភ្ជាប់តាមក្រឹត្យវិន័យនិយម ហើយក៏ចង់សាកល្បួងសេរីភាពរបស់ដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែយើងខ្ញុំគិតថា ពួកគេមិនស្គាល់ធាតុពិតនៃលោកីយ៍ដែលយើងកំពុងរស់នៅក្នុងនោះឡើយ។
នេះឯងគឺជាការព្រមានដ៏តូចតាចមួយពីយើងខ្ញុំ។ ហើយយើងខ្ញុំក៏ដឹងផងដែរថា នឹងមានមនុស្សជាច្រើនដែលនឹងជំទាស់ប្រឆាំងនឹងយើងខ្ញុំ (ដែលតាមពិតទៅពួកគាត់គឺសុទ្ធតែជាអស់អ្នកដែលយើងខ្ញុំគោរពយ៉ាងខ្លាំង) ត្រង់ចំណុចថា យើងខ្ញុំកំពុងតែបដិសេធនូវអំណោយទានដ៏វិសេសវិសាលពីព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់ៗរូបហើយ។
និពន្ធដោយ៖ លោកគ្រូ John Piper
បកប្រែដោយ និងកែសម្រួលដោយ៖ លោក ឈាង បូរ៉ា, លោក ទេព រ៉ូ, និងលោក ខែម បូឡុង
ដកស្រង់ខ្លះៗចេញពី www.desiringgod.org ដោយមានការអនុញ្ញាត។
បន្ថែមមតិយោបល់