១យ៉ូហាន ១:១-៤
ប្រហែលជាលោកអ្នកមួយចំនួនបានដឹងរួចមកហើយថា សេចក្តីប្រកបជាអ្វី? ពេលដែលលោកអ្នកឮពាក្យថា «ប្រកប» លោកអ្នកប្រហែលនឹកឃើញដល់ការហូបអាហារជុំគ្នា ឬការអ្វីផ្សេងៗទៀត។ ប៉ុន្តែ អត្ថន័យនៃពាក្យ «ប្រកប» អាចលើសពីការញ៉ាំអាហារ និងការជួបជុំគ្នា (ការហូបអាហារជុំគ្នាក៏ជាផ្នែកមួយនៃការប្រកបគ្នាដែរ)។ នៅក្នុងអត្ថន័យនៃពាក្យ «ប្រកប» ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គបានលើកឡើងថា គឺជាបទពិសោធន៍នៃការចែកចាយនូវអ្វីមួយដែលយើងមានជាលក្ខណៈរួមជាមួយគ្នា និងជាមួយអ្នកដទៃ (កិច្ចការ ២:៤៦)។ នេះហើយគឺជាបទពិសោធន៍! សំណួរសួរថា៖ តើអ្វីទៅគឺជាសេចក្ដីប្រកបដ៏ពិតប្រាកដ ដែលរស់នៅដោយមានការប្រកបគ្នា? ការដែលយើងមករៀនព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ នោះហើយជាអ្វីដែលយើងមានជាលក្ខណៈរួម និងការប្រកបគ្នា។
ពិតប្រាកដណាស់! យើងមិនមានអាហារសម្រាប់រៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យសម្រាប់លោកអ្នករាល់ពេលដែលលោកអ្នកមកថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារនោះទេ ប៉ុន្តែយើងមានអាហារខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណវិញ គឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នេះហើយគឺជាការដែលយើងប្រកបគ្នា ជាជាងដែលលោកអ្នកតែងតែគិតថាការប្រកបគ្នាគឺជាការដែលយើងមានម្ហូបអាហារញ៉ាំជុំគ្នា។
ដូច្នេះ តើអ្វីទៅជាមូលដ្ឋាននៃការរស់នៅដោយមានការប្រកបគ្នាដ៏ពិតប្រាកដ? ហើយការដែលប្រកបគ្នាដោយពិតប្រាកដ នោះអាចកើតឡើងបានដោយរបៀបណា? ហើយពេលដែលលោកអ្នកមានការប្រកបគ្នាដ៏ពិតប្រាកដ តើនោះនឹងនាំឲ្យជីវិតរបស់លោកអ្នកមានលក្ខណៈបែបណា? ខាងក្រោមនេះមានលើកឡើងនូវចំណុច៣យ៉ាង ដែលនិយាយទាក់ទងទៅនឹងការប្រកបគ្នាដ៏ពិតនេះ៖
ព្រះគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋាននៃសេចក្តីប្រកបរបស់យើង
ការដែលលោកអ្នករស់នៅដោយមានសេចក្តីប្រកបដ៏ពិត នោះលោកអ្នកនឹងឃើញថា ព្រះគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋាននៃសេចក្តីប្រកបរបស់លោកអ្នក ហើយនិងខ្ញុំផងដែរ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកមើលនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:១-២ ចំណុចនេះហើយគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ ហើយក៏ជាអ្វីដែលលោកអ្នក ហើយនិងខ្ញុំមានជាលក្ខណៈរួម ព្រមទាំងការសិក្សាពីព្រះគ្រីស្ទជាមួយគ្នា។ ហើយប្រសិនបើសេចក្ដីប្រកបរបស់លោកអ្នកមិនមានព្រះគ្រីស្ទជាមូលដ្ឋានទេ នោះសេចក្ដីប្រកបរបស់លោកអ្នកមិនមែនជាសេចក្ដីប្រកបដ៏ពិតប្រាកដនោះឡើយ។
កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:១-២ បានចែងថា «ឯសេចក្ដីដែលមានតាំងពីដើមមក ដែលយើងខ្ញុំបានឮ ហើយភ្នែកបានឃើញ ក៏បានមើល ហើយដៃបានប៉ះពាល់ ខាងឯព្រះបន្ទូលនៃជីវិត (ដ្បិតព្រះដ៏ជាជីវិត ទ្រង់បានលេចមកហើយ យើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ ក៏ធ្វើជាទីបន្ទាល់ ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា ពីជីវិតនោះដ៏រស់នៅអស់កល្បជានិច្ច ដែលពីដើមស្ថិតនៅនឹងព្រះវរបិតា ហើយបានលេចមកឲ្យយើងខ្ញុំឃើញ)»។
ដូច្នេះ សំណួរសួរថា តើលោកអ្នកបានជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា? ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់មកសួរ តើលោកអ្នកនឹងឆ្លើយតបទៅកាន់អ្នកសួរនោះវិញយ៉ាងដូចម្តេច? តើអ្វីទៅជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃជំនឿរបស់លោកអ្នក ទាក់ទងទៅនឹងអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ? យើងខ្ញុំជឿថា នេះគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដែលលោកអ្នកហើយខ្ញុំអាចបង្កើតបាន ហើយនោះឯងគឺការប្រកបដ៏ពិតប្រាកដជាមួយនឹងព្រះវរបិតារបស់យើង។ សាវ័ក យ៉ូហាន បានសរសេរកណ្ឌគម្ពីរនេះឡើង ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងមនុស្សមួយចំនួនដែលមានគំនិតអវិជ្ជមាន និងមានគំនិតខុសឆ្គង៖ ពួកគេខ្លះបានបដិសេធពីភាពជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះយេស៊ូវដោយលើកឡើងថា ព្រះយេស៊ូវមិនបានយាងមកក្នុងនិស្ស័យជាសាច់ឈាមនោះទេ តែព្រះអង្គបានយាងមកតាមវិញ្ញាណតែប៉ុណ្ណោះ ខណៈពេលដែលព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានប្រសូតមកហើយ។ ហើយមានអ្នកខ្លះទៀតក៏បានគិតផងដែរថា ព្រះយេស៊ូវមិនមែនជាព្រះមេស្ស៊ី និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលយាងមកនោះទេ ទ្រង់គ្រាន់តែជាមនុស្សដែលបង្រៀនឲ្យធ្វើល្អ ហើយជាអ្នកដែលបង្រៀនមេរៀនខាងផ្នែកសីលធម៌ល្អម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះ។
ចុះលោកអ្នកវិញ តើលោកអ្នកជឿយ៉ាងដូចម្តេចទាក់ទងនឹងអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ? នេះហើយជាមូលដ្ឋានដ៏សំខាន់សម្រាប់លោកអ្នកក្នុងការរស់នៅ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកមិនទាន់ច្បាស់ និងមិនទាន់ស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទនៅឡើយទេ នោះវានឹងប៉ះពាល់ទៅដល់ជីវិតរស់នៅរបស់លោកអ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃជាមិនខាន។ ប្រសិនបើលោកអ្នកគិតថា ព្រះគ្រីស្ទគ្រាន់តែជាគ្រូល្អម្នាក់ ដែលបានបង្រៀនឲ្យមនុស្សយើងចេះធ្វើល្អ នោះការគិតបែបនេះនឹងមិនជះឥទ្ធិពលលើជីវិតការរស់នៅរបស់លោកអ្នកទេ។ ប្រហែលជាមានមនុស្សមួយចំនួនផ្សេងទៀតក៏បានចាប់ផ្ដើមសួរដែរថា តើខ្ញុំគួរតែរស់នៅក្នុងលក្ខណៈមួយណាដែលស្របទៅនឹងព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់? ប៉ុន្តែ ពួកគេក៏មានគំនិតគិតថា ការរស់នៅបែបនោះគឺមិនសូវជាសំខាន់អ្វីប៉ុន្មានឡើយ។ បើលោកអ្នកដឹងយ៉ាងជាក់ច្បាស់ថា ព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ជានរណាឲ្យពិតប្រាកដមែន នោះវានឹងនាំឲ្យជីវិតនៃការរស់នៅរបស់លោកអ្នកមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីអ្នកដទៃ។
យើងឃើញការមួយចំនួនផ្សេងៗទៀត ទាក់ទងទៅនឹងសេចក្តីពិតនៃអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ៖ នៅត្រង់ចំណុចនេះ នៅពេលដែលមិត្តអ្នកអានគិតមួយភ្លែត នោះលោកអ្នកនឹងឃើញថា វាហាក់បីដូចជាលោកអ្នកពិបាកយល់ណាស់។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើលោកអ្នកពិនិត្យ និងអានដោយយកចិត្តទុកដាក់ នោះលោកអ្នកនឹងឃើញពីភាពស្រដៀងគ្នានៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:១-២ និងកណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អ យ៉ូហាន ១:១-៣ ជាមិនខាន—ពោលគឺនឹងឃើញពីលក្ខណៈភាពពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវថា ព្រះអង្គជាព្រះបន្ទូលនៃជីវិត ដែលមានតាំងពីដើមរៀងមកម៉្លេះ។ កណ្ឌគម្ពីរ យ៉ូហាន ១:១-៣ បានចែងថា «កាលដើមដំបូងមានព្រះបន្ទូល ព្រះបន្ទូលក៏គង់នៅជាមួយនឹងព្រះ ហើយព្រះបន្ទូលនោះឯងជាព្រះ ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងព្រះ តាំងអំពីដើមមក គ្រប់របស់ទាំងអស់បានកើតមកដោយសារទ្រង់ ហើយក្នុងបណ្ដារបស់ដែលបានបង្កើតមកទាំងប៉ុន្មាន នោះគ្មានអ្វីណាមួយកើតមកក្រៅពីទ្រង់ឡើយ»។
ដូច្នេះ យើងឃើញថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលសាវ័ក យ៉ូហាន បានឮ បានឃើញ និងថែមទាំងបានប៉ះផង ដែរ គឺទ្រង់នោះឯងជាព្រះបន្ទូលនៃជីវិត។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះបន្ទូលនៃជីវិត ដែលមានតាំងពីដើមរៀងមក។ រីឯឃ្លា «ឯសេចក្ដីដែលមានតាំងពីដើមមក» នោះគឺស្រដៀងគ្នាទៅនឹងកណ្ឌគម្ពីរ យ៉ូហាន ១:១ ដែលមានចែងថា «កាលដើមដំបូងមានព្រះបន្ទូល»។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះបន្ទូលនៃជីវិតដែលមានតាំងពីដើមរៀងមក។ ដូច្នេះ ព្រះគ្រីស្ទគឺជាព្រះបន្ទូលនៃជីវិត ហើយទ្រង់ជាព្រះតែម្តង ដែលព្រះអង្គបានមានព្រះវត្តមានតាំងពីដើមរៀងមករួចទៅហើយ។ កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:២ បានចែងថា «ដ្បិតព្រះដ៏ជាជីវិត ទ្រង់បានលេចមកហើយ»។ ត្រង់នេះមានន័យថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតដោយមកយកនិស្ស័យជាមនុស្សរួចមកហើយ ពិតប្រាកដណាស់ដែលសាវ័ក យ៉ូហាន បានមើលឃើញ ហើយថែមទាំងពាល់ព្រះអង្គ ហើយលោកក៏បានរៀនពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយផ្ទាល់ទៀតផង។
មានមនុស្សមួយចំនួនមិនទាន់បានទទួលស្គាល់ពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅឡើយនោះទេ។ កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:២ បានចែងថា «យើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ ក៏ធ្វើជាទីបន្ទាល់ ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា ពីជីវិតនោះដ៏រស់នៅអស់កល្បជានិច្ច…»។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវគឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ហើយបានបើកសម្ដែងមកឲ្យយើងឃើញរួចមកហើយ។ នេះគឺជាការអះអាងបញ្ជាក់បន្ថែមទៀតរបស់សាវ័ក យ៉ូហាន ដើម្បីបញ្ជាក់ទៅដល់ក្រុមជំនុំថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះនៃជីវិតដែលមានតាំងពីដើមរៀងមក មិនមែនដូចជាអ្វីដែលពួកគេគិតថានោះទេ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគ្រាន់តែជាគ្រូដ៏ល្អម្នាក់នោះឡើយ។ ហើយទ្រង់គឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចផងដែរ។
តើលោកអ្នកបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងលក្ខណៈបែបនេះហើយឬនៅ? ក្នុងនាមយើងជាជនជាតិខ្មែរ ពេលខ្លះយើងពិបាកយល់ ហើយខ្ញុំក៏ទទួលស្គាល់ពីចំណុចនេះផងដែរ។ កាលពីមុនៗ នៅក្នុងផ្នត់គំនិតយើង យើងបានធ្លាប់គិតថា ផែនដីធំមួយនេះគឺកើតឡើងដោយឯងៗ ហើយគ្មាននរណាបានបង្កើតវាទេ។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកអ្នកចាប់ផ្ដើមពិនិត្យ និងសង្កេតមើល នោះលោកអ្នកនឹងឃើញថា របស់គ្រប់ទាំងអស់ដែលមាននៅផែនដីនេះមិនអាចកើតឡើងដោយឯកឯងបាននោះឡើយ។ ច្បាស់ណាស់ថា ដាច់ខាតត្រូវតែមានអ្នកដែលបានបង្កើតវាមក ហើយស្របពេលនោះដែរយើងនឹងចាប់ផ្តើមចង់ស្គាល់អ្នកដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងនោះដែរ។ ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលនៅជាមួយព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ គឺជាអង្គដែលបានបង្កើតគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់នៅលើផែនដីនេះ។ ហើយព្រះអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ក៏បានអះអាងផងដែរថា ទ្រង់គឺជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច។ អស់អ្នកណាដែលជឿលើព្រះអង្គនោះនឹងបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ នៅពេលដែលលោកអ្នកយល់ពីការនេះ នោះវានឹងធ្វើឲ្យលោកអ្នកយល់បានបន្ថែមទៀត ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងមិនយល់ការហ្នឹងទេ នោះវានឹងបណ្តាលឲ្យលោកអ្នកហាក់បីដូចជាបាត់បង់អ្វីម្យ៉ាង ឬបាត់បង់អ្វីមួយអញ្ចឹង។ តើការនេះទាក់ទងគ្នាក្នុងជីវិតរស់នៅជាប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច? ប្រសិនបើលោកអ្នកសិក្សាពីដើមកំណើត នោះលោកអ្នកនឹងឃើញថា ព្រះអង្គបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ហើយព្រះអង្គនោះគឺជាព្រះដ៏ពិត។ តាមរយៈការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់មនុស្សដំបូង មនុស្សលោកយើងក៏បានធ្លាក់ក្នុងអំពើបាប។ ព្រះអង្គជ្រាបថា មនុស្សយើងមិនអាចជួយសង្គ្រោះខ្លួនឯងបានឡើយ។ ដូច្នេះ ទ្រង់ក៏បានចាត់ព្រះរាជបុត្រាតែមួយគត់របស់ព្រះអង្គឲ្យយាងមក ដើម្បីសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់យើង។ ព្រះអង្គបានធ្វើបែបនោះដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់យើង (យ៉ូហាន ៣:១៦)។
នៅពេលនោះ លោកអ្នកនឹងចាប់ផ្តើមយល់ ហើយភ្ញាក់ផ្អើលដោយឯកភាពថា នេះហើយគឺជាដំណឹងល្អ៖ ពីអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ នេះហើយគឺជាមូលដ្ឋាននៃសេចក្ដីប្រកបរបស់យើង។ នៅពេលដែលយើងជឿលើទ្រង់ និងសិក្សាអំពីទ្រង់ ការនោះនឹងនាំឲ្យយើងមានជំនឿដូចគ្នា ជួបជុំគ្នា ចែកចាយអំពីព្រះអង្គ។ នោះឯងគឺជាសេចក្ដីប្រកបដ៏ពិតប្រាកដដែលសាវ័ក យ៉ូហាន បានលើកឡើង។
យើងមានសេចក្ដីប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:៣ បានបន្តចែងថា «ដូច្នេះ សេចក្ដីដែលយើងខ្ញុំបានឃើញ ហើយឮនោះ យើងខ្ញុំប្រាប់មកអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីប្រកបនឹងយើងខ្ញុំដែរ រីឯសេចក្ដីប្រកបរបស់យើងខ្ញុំ នោះគឺប្រកបនឹងព្រះវរបិតា ហើយនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រាទ្រង់»។ តើខនេះចង់មានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច? ត្រង់នេះសាវ័ក យ៉ូហាន ចង់មានន័យថា ព្រះគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋាននៃការប្រកប។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាជឿលើព្រះគ្រីស្ទដូចយើងខ្ញុំជឿដែរ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមានសេចក្តីប្រកបជាមួយនឹងគ្នា។ ពួកសាវ័កជឿថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះដ៏មានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ហើយក៏ជាព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ។ ទ្រង់មានព្រះជន្មគង់នៅតាំងពីដើមរៀងមកម្ល៉េះ។ ចំពោះបងប្អូនដែលបានជឿលើអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចជាយើងខ្ញុំបានជឿដែរ នោះមានន័យថា បងប្អូនបានប្រកបជាមួយយើងខ្ញុំ ហើយការប្រកបនោះគឺជាការប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា។ តើការប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងការប្រកបជាមួយនឹងព្រះរាជបុត្រាមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺមានន័យថា យើងនឹងចាប់ផ្តើមមើលទៅកាន់ជីវិតយើង ដោយមានតម្លៃដូចគ្នាទៅនឹងព្រះអង្គដែរ។ អ្វីដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់ នោះយើងក៏នឹងស្រឡាញ់ដែរ ហើយយើងនឹងបង្ហាញពីការនេះក្នុងជីវិតរស់នៅជាប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ អ្វីដែលព្រះអង្គឲ្យតម្លៃ នោះយើងក៏នឹងឲ្យតម្លៃដូចព្រះអង្គផងដែរ៖ ការអរសប្បាយរីករាយនៅពេលដែលយើងជឿលើជំនឿដែលបានមូលដ្ឋានគ្រឹះដូចគ្នា ហើយយើងឲ្យតម្លៃដូចគ្នា។ នេះហើយគឺជាការដែលយើងប្រកបជាមួយគ្នាដ៏ពិតប្រាកដ ពីព្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ និងជំនឿរបស់យើង។
កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ២:២៣ បានចែងទៀតថា «ឯអស់អ្នកណាដែលមិនព្រមទទួលស្គាល់ព្រះរាជបុត្រា នោះក៏គ្មានព្រះវរបិតាដែរ តែអ្នកណាដែលព្រមទទួលស្គាល់ព្រះរាជបុត្រា នោះក៏មានទាំងព្រះវរបិតាផង»។ យើងឃើញថា ការដែលយើងមានទំនាក់ទំនងប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតាបាន គឺមានតែតាមរយៈអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមួយគត់។ ប្រសិនបើមិនតាមរយៈអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ នោះយើងនឹងមិនមានសេចក្តីប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតាបានឡើយ។ ដ្បិតនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ យ៉ូហាន ១៤:៦ បានលើកឡើងថា «ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅគាត់ថា “ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ហើយជាជីវិត បើមិនមកតាមខ្ញុំ នោះគ្មានអ្នកណាទៅឯព្រះវរបិតាបានឡើយ”»។ ដូច្នេះ មានតែតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចនាំឲ្យយើងមានការប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា ដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើមក។ នេះហើយគឺជាការសបញ្ជាក់អះអាងដល់លោកអ្នក និងយើងខ្ញុំសារជាថ្មីម្តងទៀត ដើម្បីឲ្យយើងរស់នៅដោយមានការប្រកបដ៏ពិតប្រាកដបាន ពោលគឺតាមរយៈអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ បើដាច់ចេញពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងក៏នឹងមិនអាចមានសេចក្តីប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតាបានឡើយ!
សេចក្តីប្រកបរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាគឺជាប្រភពនៃអំណរ
នៅពេលដែលយើងមានសេចក្តីប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា ការនោះនឹងនាំយើងឲ្យមានអំណរដ៏ពិតប្រាកដបាន។ កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:៤ បានចែងថា «យើងខ្ញុំក៏សរសេរសេចក្ដីទាំងនេះ ផ្ញើមកអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីអំណររបស់អ្នករាល់គ្នាបានពោរពេញឡើង»។ យើងឃើញថា នៅពេលដែលលោកអ្នក ហើយនិងយើងខ្ញុំបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល់ នោះយើងនឹងមានការប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតារបស់យើងឡើងវិញ។ គ្មានអ្វីដែលល្អប្រសើរជាងការដែលយើងមានការប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រារបស់យើងវិញនោះឡើយ ពីព្រោះការធ្វើបែបនេះនាំឲ្យយើងមានសេចក្តីអំណរដ៏ពិតប្រាកដ។ លោកអ្នកប្រហែលជាទំនងកំពុងព្យាយាមស្វែងរកអំណរផ្សេងៗតាមបែបលោកីយ៍ ហើយលោកីយ៍ក៏កំពុងព្យាយាមស្វែងរកតាមរបៀបផ្សេងៗដែលពួកគេចង់បាននូវអំណរដែរ។ លោកអ្នក ហើយនិងខ្ញុំមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីពួកគេ គឺត្រង់ថាយើងស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទ យើងចង់ស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទឲ្យកាន់តែច្រើនឡើងៗ។ កាលណាលោកអ្នក ហើយនិងខ្ញុំមានសេចក្តីប្រកបជាមួយនឹងព្រះអង្គ នោះយើងក៏នឹងមានអំណរនៅក្នុងព្រះអង្គផងដែរ។ យើងគ្រប់ៗគ្នាជាមនុស្សដែលកំពុងស្វែងរកអំណរតាមបែបផ្សេងៗគ្នា ឧទាហរណ៍៖ មានមនុស្សមួយចំនួនកំពុងព្យាយាមដេញតាមនូវសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួនផ្ទាល់ ហើយគិតថានៅពេលដែលពួកគេបានសម្រេចនូវសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នានោះ ការនោះនឹងនាំឲ្យពួកគេមានសេចក្តីអំណរដ៏ពិតប្រាកដជាមិនខាន។ ត្រង់នេះ ខ្ញុំមិនមែនចង់មានន័យថា វាទាក់ទងនឹងការបំពេញនូវតម្រូវការនោះទេ ប៉ុន្តែមានមនុស្សមួយចំនួនបានព្យាយាមស្វែងរកនូវមហិច្ឆតាតាមបែបលោកីយ៍ ទោះបើលោកអ្នកបានដឹងរួចហើយថា តើអ្វីទៅជាសេចក្តីអំណររបស់លោកីយ៍? ប្រហែលជាអាចនៅកន្លែង ខារ៉ាអូខេ ឬការធ្វើដំណើរទៅលេងរមណីយដ្ឋានណាមួយ ដែលមានទេសភាពស្អាតៗជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារ នេះហើយជាសេចក្តីអំណរដ៏ពិតប្រាកដរបស់លោកីយ៍។
ប៉ុន្តែ យើងដឹងហើយថា អំណរដ៏ពិតប្រាកដ មិនមែនអាស្រ័យលើទីកន្លែង ឬក៏របស់អ្វីផ្សេងទៀតនៅជុំវិញយើងនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ សេចក្ដីអំណរដ៏ពិតប្រាកដគឺការដែលយើងមានការប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា។ នេះហើយគឺជាដំណើរជីវិតរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ ដែលយើងចង់រស់នៅឲ្យកាន់តែមានលក្ខណៈដូចព្រះអង្គ។ នៅថ្ងៃដែលយើងចាកចេញពីផែនដីនេះ នោះយើងនឹងប្រកបជាមួយនឹងព្រះអង្គ។ ឥឡូវនេះ យើងដឹងហើយថា ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានសេចក្ដីប្រកបជាមួយនឹងគ្នា ដែលនេះមានន័យថា ជាការប្រកបដោយមានសេចក្តីសុខដុមរមនា។ ហើយយើងដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទក៏ចង់មានសេចក្តីអំណរដូចនេះដែរ។
ដូច្នេះ សរុបសេចក្ដីទៅ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសេចក្ដីប្រកបគ្នារបស់យើង ហើយតាមរយៈអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងក៏នឹងមានសេចក្ដីប្រកបជាមួយនឹងព្រះវរបិតាបានដែរ ហើយសេចក្តីប្រកបនោះឯងជាប្រភពនៃអំណរចំពោះយើងដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទ។ ដូច្នេះ ចូរបន្តប្រកបជាមួយនឹងព្រះអង្គ តាមរយៈការស្គាល់នូវព្រះបន្ទូលព្រះអង្គចុះ! នៅពេលដែលយើងស្គាល់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ នោះយើងក៏នឹងដឹងនូវអ្វីដែលទ្រង់ឲ្យតម្លៃលើផងដែរ នេះហើយគឺជាអត្ថន័យនៃសេចក្តីប្រកបដ៏ពិត៖ នៅពេលដែលព្រះអង្គឲ្យតម្លៃលើអ្វីមួយ នោះយើងក៏នឹងឲ្យតម្លៃលើអ្វីមួយនោះដូចដែលទ្រង់ឲ្យតម្លៃលើផងដែរ។ នៅពេលដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់អ្វីមួយ នោះយើងក៏នឹងស្រឡាញ់អ្វីមួយនោះ ដូចដែលព្រះអង្គទ្រង់ស្រឡាញ់ផងដែរ។ សូមឲ្យការប្រកបរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះអង្គក្លាយជាមូលដ្ឋាន និងជាប្រភពនៃអំណររបស់យើងដែលលោកីយ៍មិនអាចមានចុះ!
មតិយោបល់
Loading…