មានសំណួរតែមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះដែលសំខាន់ដូចសំណួរមួយនេះ។ យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់សួរនូវសំណួរនេះ។ ហើយនេះក៏ជាសំណួរមួយដែលសូម្បីតែគ្រូគង្វាលក៏សួរដែរ៖ «សួស្ដីលោកគ្រូ! ជម្រាបសួរក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃយើង! ខ្ញុំជាគ្រូគង្វាលម្នាក់នៅជនបទ។ សូមលោកគ្រូជួយប្រាប់ខ្ញុំថា តើខ្ញុំអាចដឹងថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅក្នុងខ្ញុំដោយរបៀបណា? ខ្ញុំបានទទួលជឿព្រះអង្គកាលខ្ញុំនៅក្មេង ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំក៏កំពុងតែបម្រើព្រះអង្គដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅមិនទាន់បានទទួលបទពិសោធន៍នៃអំណាចរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងជីវិតខ្ញុំនៅឡើយ—តាមដែលអាចមើលឃើញ។ សូមលោកគ្រូជួយពន្យល់ផងថា តើខ្ញុំអាចទទួលបានការបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយរបៀបណាទៅ? តើការនោះមានលក្ខណៈយ៉ាងដូចម្ដេច?»។
ខ្ញុំចង់ចាប់ផ្ដើមឆ្លើយដោយបកស្រាយឲ្យច្បាស់សិន៖ មិត្តអ្នកសួរសំណួររបស់យើងកំពុងតែសួរនូវសំណួរពីរយ៉ាងដោយដាច់ដោយឡែកពីគ្នា តែខ្ញុំមិនប្រាកដថាគាត់ដឹងថាគាត់កំពុងតែសួរនូវសំណួរពីរយ៉ាង ឬក៏អត់នោះទេ។ ដូច្នេះ ចំណុចដំបូងរបស់ខ្ញុំគឺចង់លើកឡើងឲ្យច្បាស់ថា គាត់យល់ថានេះគឺជាសំណួរពីរយ៉ាងដោយយោងតាមព្រះគម្ពីរ។
សំណួរដំបូងគឺ៖ «តើខ្ញុំអាចដឹងថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅក្នុងខ្ញុំដោយរបៀបណា?»។ ហើយសំណួរទី២៖ «តើខ្ញុំអាចទទួលបានការបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយរបៀបណាទៅ?»។ វាពិតជាអាចកើតឡើងមែនត្រង់ថា ក្នុងជីវិតជាគ្រីស្ទបរិស័ទដ៏ពិតក៏មានពេលដែលយើងមិនទទួលការបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ហើយនេះគឺជាចំណុចដែលខ្ញុំមិនដឹងជាប្រាកដថាគាត់យល់ ឬក៏អត់នោះទេ។ ប៉ុន្តែ វាមិនអាចទៅរួចបានឡើយដែលថា បុគ្គលម្នាក់ជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ប៉ុន្តែគាត់មិនមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅក្នុងគាត់។
គ្រីស្ទបរិស័ទគ្រប់ៗរូបមានព្រះវិញ្ញាណ
ជីវិតជាគ្រីស្ទបរិស័ទគឺជាជីវិតដែលមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគ្រីស្ទគង់ជាមួយ។ កណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ៨:៩ បានចែងថា «តែបើសិនជាព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះសណ្ឋិតក្នុងខ្លួនអ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នាមិននៅខាងសាច់ឈាមទៀតទេ គឺនៅខាងវិញ្ញាណវិញ ប៉ុន្តែ បើអ្នកណាគ្មានព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះមិនមែនជារបស់ផងទ្រង់ទេ»។
ដូច្នេះ បុគ្គលណាម្នាក់មិនអាចជាគ្នាគ្រីស្ទបរិស័ទបានឡើយ ប្រសិនបើគាត់មិនមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅក្នុងគាត់។ បន្ទាប់មកក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ៥:១៨ សាវ័ក ប៉ុល បានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ហើយយើងដឹងអំពីចំណុចនេះ ពីព្រោះនៅក្នុងជំពូកទី១ គាត់បានលើកឡើងថា «ឯអ្នករាល់គ្នា [អ្នកអាន] … ទ្រង់ក៏ដៅចំណាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបានសន្យា ព្រះវិញ្ញាណនោះទ្រង់ជាទីបញ្ចាំចិត្ត ពីដំណើរកេរអាកររបស់យើងរាល់គ្នា ទាល់តែបានលោះរបស់កំណាន់ ដែលទ្រង់បានទិញទុកឲ្យយើងនោះ សម្រាប់ជាសេចក្ដីសរសើរដល់សិរីល្អនៃទ្រង់» (អេភេសូរ ១:១៣–១៤)។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានសរសេរក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ៥:១៨–២០ ថា៖
«កុំឲ្យស្រវឹងស្រាដែលនាំឲ្យព្រើលចិត្តឡើយ តែ [គ្រីស្ទបរិស័ទដែលមានព្រះវិញ្ញាណ] ចូរឲ្យបានពេញជាព្រះវិញ្ញាណវិញ ហើយនិយាយគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយបទទំនុកតម្កើង ទំនុកបរិសុទ្ធ នឹងចម្រៀងខាងឯវិញ្ញាណ ទាំងច្រៀង ហើយសរសើរដល់ព្រះអម្ចាស់ដោយចិត្ត ទាំងអរព្រះគុណដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតាជាដរាប ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ»។
និយាយម្យ៉ាងទៀតទៅ ការពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណគឺមានកម្រិត ឬក៏មានលក្ខណៈសម្បត្តិនៃការដែលមានអំណាចពីព្រះវិញ្ញាណដែលពេលខ្លះមានច្រើន ហើយពេលខ្លះទៀតមានតិច។ ឧទាហរណ៍៖ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ កិច្ចការ ៤:៣១ បានលើកឡើងអំពីគ្រីស្ទបរិស័ទដែលបានជួបជុំគ្នាដើម្បីអធិស្ឋានថា «កាលបានអធិស្ឋានរួចហើយ នោះកន្លែងដែលគេប្រជុំគ្នាក៏រញ្ជួយ ហើយគេបានពេញជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទាំងអស់គ្នា រួចក៏ផ្សាយព្រះបន្ទូលដោយចិត្តក្លាហាន»។
ដូច្នេះ លទ្ធផលមួយនៃបទពិសោធន៍ដ៏ពិសេស មានតម្លៃ ផ្អែមល្ហែម ពេញដោយអំណាចព្រះចេស្ដា និងប្លែកនៃការមានពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺថា យើងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច មានសេរីភាព និងមានភាពក្លាហានក្នុងការធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះគ្រីស្ទ។ ឬក៏ថា យោងតាមកណ្ឌគម្ពីរអេភេសូរជំពូកទី៥ យើងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច មានសេរីភាព និងមានចិត្តប្រាថ្នាហូរហៀរដោយបទទំនុកតម្កើង ទំនុកបរិសុទ្ធ នឹងចម្រៀងខាងឯវិញ្ញាណ និងកាអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ខ្លាំងជាងមុន។
ការមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាចំណុចសម្គាល់ដ៏សំខាន់មួយដែលថាបុគ្គលណាម្នាក់ជាគ្រីស្ទបរិស័ទ។ លោកអ្នកមិនអាចធ្វើជាគ្រីស្ទបរិស័ទបាននោះទេ ប្រសិនបើលោកអ្នកមិនមានព្រះវិញ្ញាណ។ គ្មានគ្រីស្ទបរិស័ទណាដែលមិនមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះទេ ។ ការមានពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាអ្វីដែលអ្នកជឿគ្រប់ៗរូបគួរតែស្វែងរកក្នុងបទពិសោធន៍សម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យ សេរីភាពដែលលើកតម្កើងព្រះគ្រីស្ទ ភាពក្លាហាន និងអំណាចដែលការនោះនាំឲ្យកើតឡើង។
គាត់បានសួរ «ដូច្នេះ តើខ្ញុំអាចដឹងថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅក្នុងខ្ញុំដោយរបៀបណា?»។ ចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺថា៖ «តាមពិតទៅ ប្រសិនបើលោកអ្នកគឺជាគ្រីស្ទបរិស័ទមែន នោះលោកអ្នកអាចដឹងថាខ្លួនមានព្រះវិញ្ញាណបាន —ប្រសិនបើលោកអ្នកពិតជាបានកើតជាថ្មីមែន»។
សណ្ឋានរបស់យើងចំពោះព្រះគ្រីស្ទ
ដើម្បីឲ្យយើងអាចឆ្លើយសំណួរនេះបាន ដោយយោងតាមព្រះគម្ពីរ វាជាការដ៏សំខាន់ណាស់ដែលលោកអ្នកស្គាល់អំពីសណ្ឋានរបស់ខ្លួនមុនលោកអ្នកទទួលជឿសិន។ លុះត្រាតែលោកអ្នកស្គាល់ពីព្រះគម្ពីរ មិនមែនពីបទពិសោធន៍ជាចម្បងៗ—ហើយខ្ញុំក៏មិនបារម្ភអំពីមនុស្សនានាដូចខ្ញុំជាដើមដែលមិននឹកចាំអំពីពេលដែលខ្ញុំទទួលជឿ ដូច្នេះសូមអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំពន្យល់អំពីការនេះឲ្យបានច្បាស់លាស់សិន៖ ខ្ញុំកំពុងតែលើកឡើងថា ដាច់ខាតយើងត្រូវតែរៀនពីព្រះគម្ពីរអំពីសណ្ឋានដែលយើងនៅក្នុងនោះមុនពេលយើងទទួលជឿជាមុនសិន។ មិនមែនពីការចងចាំរបស់អ្នកម្ដាយយើង ឬក៏ការចងចាំរបស់យើង ឬក៏ពីទីបន្ទាល់របស់អ្នកណាម្នាក់ផ្សេងទៀតអំពីសណ្ឋានដ៏អាក្រក់ៗរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែពីព្រះគម្ពីរផ្ទាល់។
យើងរៀនអំពីសណ្ឋានរបស់យើងពីព្រះគម្ពីរ។ មានមនុស្សច្រើននាក់ (រាប់ពាន់នាក់) បានទទួលការបង្រៀនដ៏អាក្រក់អំពីសណ្ឋានដែលពួកគេបានស្ថិតនៅក្នុងនោះមុនពេលដែលគេទទួលជឿ។ ហើយចម្លើយដែលចេញពីព្រះគម្ពីរគឺដូចនេះ៖
-
យើងស្លាប់ខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណ (អេភេសូរ ២:១, ៤)។
-
យើងមិនមានសមត្ថភាពក្នុងការទទួលនូវអ្វីៗពីព្រះវិញ្ញាណទេ (១កូរិនថូស ២:១៤)។
-
សាវ័ក ប៉ុល បានលើកឡើងថា យើងស្ថិតក្នុងផ្នត់គំនិតនៃសាច់ឈាម ដែលមិនមានសមត្ថភាពក្នុងការចុះចូលចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ឬក៏ការផ្គាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះជាម្ចាស់បាន (រ៉ូម ៨:៧–៨)។
យើងមិនមានអំណាចក្នុងការបំផ្លាស់បំប្រែឆន្ទៈ ដួងចិត្ត ចិត្តគំនិត ឬក៏ការស្រឡាញ់របស់យើងបាននោះទេ។ យើងបានបែរចេញពីព្រះជាម្ចាស់ទាំងស្រុង។ បើអញ្ចឹងមែន តើយើងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយរបៀបណាទៅ? វាគឺជារឿងអស្ចារ្យ។ គឺដោយព្រះគុណដែលមានពេញទៅដោយអធិបតេយ្យភាព គឺព្រះគុណដ៏មានអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលព្រះអង្គបានដាក់លើយើងកាលយើងមិនអាចជួយខ្លួនឯងបាន។
ការប្រោសពីស្លាប់
«ឯខ្យល់ ចង់បក់ទៅឯណា ក៏ចេះតែបាន» ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល «ហើយអ្នកឮសូរសព្ទ តែមិនដឹងជាមកពីណា ឬទៅឯណាទេ អស់អ្នកណាដែលកើតមកពីព្រះវិញ្ញាណ នោះក៏ដូច្នោះដែរ» (យ៉ូហាន ៣:៨)។ ការអស្ចារ្យបានកើតឡើង។ ព្រះវិញ្ញាណបានបើកភ្នែករបស់លោកអ្នក (កិច្ចការ ១៦:១៤)។ ព្រះជាម្ចាស់បានចែងចាំងក្នុងដួងចិត្តរបស់លោកអ្នកដោយមានពេញទៅដោយសព្វានុភាព ដើម្បីបណ្ដាលឲ្យលោកអ្នកអាចឃើញពន្លឺនៃដំណឹងល្អនៃភាពស្រស់ស្អាត និងសិរីល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទ (២កូរិនថូស ៤:៦)។ ព្រះអង្គបានប្រទានឲ្យលោកអ្នកមានជីវិត ដើម្បីកុំឲ្យលោកអ្នកនៅបន្តស្លាប់ ខ្វាក់ ឬក៏ទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់ មិនអាចមានសមត្ថភាពក្នុងការមិនអាចផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន មិនបន្តបះបោរ និងមិនបន្តមើលឈើឆ្កាងថាជាសេចក្ដីល្ងីល្ងើ។
ផ្ទុយទៅវិញ លោកអ្នកបានឃើញសិរីល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងដំណឹងល្អ។ លោកអ្នកបានឃើញថា វាស្រស់ស្អាតជាង និងគួរឲ្យប្រាថ្នាចង់បានខ្លាំងជាងអ្វីៗលើផែនដីនេះទៅទៀត។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះបានធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានជីវិត។ ព្រះអង្គពិត មានតម្លៃ ហើយស្រស់ស្អាត។ លោកអ្នកលែងនៅជាខ្វាក់ទៀត។ លោកអ្នកបានឃើញឈើឆ្កាង ព្រះគ្រីស្ទ ផ្លូវរបស់ព្រះអង្គ និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងជាងសេចក្ដីសន្យានានានៃអំពើបាប។ ជាជាងទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់ លោកអ្នកបានស្រឡាញ់ព្រះអង្គ ហើយចង់ផ្គាប់ព្រះហឫទ័យដល់ទ្រង់។ ជាជាងមានមន្ទិលសង្ស័យ និងចិត្តរឹងរូស នោះលោកអ្នកបានឃើញសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអង្គថាពិត ហើយក៏បានទុកចិត្តលើសេចក្ដីសន្យាទាំងនោះ ដោយបានដាក់ទំនុកចិត្តលើសេចក្ដីសន្យានោះ។ ព្រះគ្រីស្ទបានក្លាយជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកអ្នក។
នោះឯងគឺជារបៀបដែលលោកអ្នកអាចដឹងថា ខ្លួនកំពុងតែមានជីវិត។ នោះឯងគឺជារបៀបដែលលោកអ្នកអាចដឹងថា ខ្លួនបានទទួលជឿ។ នោះឯងគឺជារបៀបដែលលោកអ្នកអាចដឹងថា ខ្លួនមានជំនឿ។ នោះឯងគឺជារបៀបដែលលោកអ្នកអាចដឹងថា ខ្លួនមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅជាមួយ។ ចំណុចទាំងអស់នោះនឹងមិនអាចកើតឡើងបានឡើយ ប្រសិនបើការអស្ចារ្យនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះមិនបានធ្វើការនៅក្នុងលោកអ្នក។ ប៉ុន្តែ លោកអ្នកក៏នឹងមិនអាចដឹងអំពីចំណុចនោះបានដែរ លុះត្រាតែលោកអ្នកបានទទួលការបង្រៀនចេញពីព្រះគម្ពីរត្រង់ថា លោកអ្នកបានស្លាប់ដល់កម្រិតណា និងអំពីរបៀបដែលមិនអាចទៅរួចបានទាល់តែសោះទាក់ទងនឹងការបំផ្លាស់បំប្រែដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនេះ លុះត្រាតែតាមរយៈព័ន្ធកិច្ចនៃអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះវិញ្ញាណ (លូកា ១៨:២៧)។
តើលោកអ្នកមានការភ្ញាក់ផ្អើលទេ?
ប្រសិនបើលោកអ្នកធ្លាប់ទទួលការបង្រៀនថាគឺលោកអ្នកហើយដែលជាអ្នកសម្រេចចិត្ត—សូមអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំលើកឡើងចំណុចនេះជាថ្មីម្ដងទៀត ពីព្រោះនេះគឺជាការបង្រៀនដែលនាំមកនូវការបំផ្លាញចោល ហើយក៏មានការផ្សព្វផ្សាយច្រើនផងដែរ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកធ្លាប់ទទួលការបង្រៀនថាគឺលោកអ្នកហើយដែលជាអ្នកសម្រេចចិត្តលើចំណុចទាំងអស់នេះ នោះលោកអ្នកនឹងមិនអាចមានការភ្ញាក់ផ្អើលក្នុងការបំផ្លាស់បំប្រែរបស់ខ្លួនបានឡើយ។ នោះលោកអ្នកនឹងឃើញថា នោះគឺជាការសម្រេចចិត្តនៃទង្វើរបស់ខ្លួន ដែលនោះនឹងបង្ហាញថា គ្មានភស្តុតាងដ៏ពិតណាដែលបញ្ជាក់ថាលោកអ្នកបានកើតជាថ្មីឡើយ ឬក៏ថាព្រះវិញ្ញាណក៏កំពុងតែគង់ក្នុងនៅលោកអ្នកដែរ។ នេះគឺជារឿងដែលគួរឲ្យខ្លោចផ្សាខ្លាំងមែនទែនមួយសម្រាប់អស់អ្នកដែលបដិសេធអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងសេចក្ដីសង្គ្រោះ។
សូមសួរខ្លួនឯងថា៖ តើខ្លួនឯងមានការភ្ញាក់ផ្អើលលើអធិបតេយ្យភាពនៃព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេត្រង់ថាជារៀងរាល់ព្រឹកលោកអ្នកភ្ញាក់ឡើងក្នុងនាមជាអ្នកជឿព្រះគ្រីស្ទ? តើលោកអ្នកមានការភ្ញាក់ផ្អើលដែរឬទេ? ជំនឿដ៏ពិតដែលសង្គ្រោះគឺជាភស្តុតាងលេខមួយដែលបង្ហាញថា លោកអ្នកបានកើតជាថ្មីមែន។ កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៥:១ បានចែងថា «អស់អ្នកណាដែលជឿថា ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះបានកើតមកពីព្រះ»។ នេះមានន័យថា កើតពីព្រះវិញ្ញាណ ហើយមានព្រះវិញ្ញាណជាកម្មសិទ្ធិ។
ដូច្នេះ ខ្ញុំត្រូវតែបញ្ចប់ត្រង់នេះ។ ខ្ញុំដឹងថាមិត្តអ្នកអានបានសួរថា៖ «តើខ្ញុំអាចទទួលបានការបំពេញដោយរបៀបណាទៅ?» ហើយខ្ញុំក៏មិនទាន់បានឆ្លើយអ្វីដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាយើងត្រូវតែឈប់ត្រង់នេះ ពីព្រោះសំណួរមួយទៀតរបស់គាត់ «តើខ្ញុំអាចទទួលបានការបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយរបៀបណាទៅ?» គឺជាសំណួរធំពេកក្នុងការឆ្លើយនៅពេលនេះ។ ហើយខ្ញុំគិតថា អ្វីដែលយើងបានឆ្លើយគឺគ្រាន់តែជាផ្នែកលើៗប៉ុណ្ណោះ៖ តើអ្វីទៅជាព័ន្ធកិច្ចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងជីវិតរបស់យើងដែលយើងអាចមើលឃើញបាន? ហើយថា តើអ្វីទៅជាចម្លើយស្នូលក្នុងព្រះគម្ពីរ? ចម្លើយគឺថា ព្រះអង្គបានប្រោសឲ្យយើងរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ហើយបានធ្វើឲ្យយើងយកព្រះគ្រីស្ទធ្វើជាសម្បត្តិដ៏ធំឧត្តមបំផុតរបស់យើង។
មិនថាលោកអ្នកបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវនៅអាយុ៥ឆ្នាំ ឬក៏៨៥ឆ្នាំក៏ដោយក៏ព្រះជាម្ចាស់នៅបន្តធ្វើការនៅក្នុងជីវិតរបស់លោកអ្នក តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ដើម្បីបើកភ្នែកឲ្យលោកអ្នកឃើញការអស្ចារ្យ និងសិរីល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។
សូមពិនិត្យអំពីឈ្មោះរបស់អ្នកនិពន្ឌ
អរគុណបងសម្រាប់ការជួយមើល,សូមព្រះប្រទានពរ!