in ,

ហេតុ​អ្វី​​រឿង​នេះ​កើត​ឡើង?

«ប្រសិន​បើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​គង់​នៅ​ជា​មួយ​យើង​ខ្ញុំ​មែន ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ការ​ទាំង​អស់​នេះ​កើត​ឡើង​ដល់​យើង​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ?» (ពួកចៅហ្វាយ ៦:១៣)

លោក គេឌាន បាន​សួរ​សំណួរ​នេះ​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំមុន ហើយ​ឥឡូវ​នេះ​យើង​ក៏​កំពុង​តែ​សួរ​សំណួរ​នេះ​ដែរ។ ប្រាកដ​ណាស់! យើង​សុទ្ធ​តែ​ធ្លាប់​សួរ​សំណួរ​នេះ​ដោយ​មាន​ការ​លាក់​បាំង (ប្រសិន​បើ​មិន​ជា​ការ​សួរ​យ៉ាង​ឮៗ) ក៏​ធ្លាប់​សួរ​ពេល​យើង​កំពុង​រង​ទុក្ខ​ផង​ដែរ​មែន​ទេ?

តាម​រយៈ​ការ​បន្ត​ជិះ​ជាន់​របស់​ពួក​សាសន៍​ម៉ាឌាន នោះ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​មាន​ការ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត។ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន (ក៏​ដូច​លោក គេឌាន) ឃើញ​ថា ទុក្ខ​លំបាក​បែប​នេះ​ហាក់​បី​ដូច​ជា​មិន​អាច​យល់​បាន​សោះ ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ពិត​ជា​គង់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​រាស្ត្រ​របស់​ទ្រង់​មែន។ ពួក​គេ​ធ្លាប់​ឮ​ដំណើរ​រឿង​ជា​ច្រើន​នៃ​អំណាច​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែ​ដោយ​សារ​ពួក​គេ​មិន​ធ្លាប់​បាន​ឃើញ​ការ​បើក​បង្ហាញ​ផ្ទាល់ ដូច្នេះ​ពួក​គេ​ក៏​បាន​បន្ត​សង្ស័យ​លើ​ព្រះ​វត្ត​មាន​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់។ នេះ​ហើយ​គឺ​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​លោក គេឌាន បាន​សួរ​ទេវតា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា ដោយ​មាន​បង្កប់​ទាំង​ការ​ចំអក​បញ្ឈឺ​ចិត្ត «ឯ​ណា​ទៅ​ការ​អស្ចារ្យ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ព្រះ​អង្គ ដែល​បុព្វបុរស​របស់​យើង​ខ្ញុំ​បាន​ថ្លែង​ប្រាប់។ ហើយ​គាត់​ក៏​បន្ត​លើក​ឡើង​ដោយ​អស់​សង្ឃឹម​ទាំង​ស្រុង​ថា៖ «ឥឡូវ​នេះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​បោះ​បង់​ចោល​យើង» (ពួកចៅហ្វាយ ៦:១៣)

ពេល​មើល​កាលៈទេសៈ​របស់​លោក គេឌាន មិន​បាន​ឃើញ​ភស្តុតាង​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​កំពុង​តែ​នៅ​ទីនោះ ឬ​ក៏​ថា​ព្រះ​ជាម្ចាស់​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ដែរ។

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ការ​នេះ​កើត​ឡើង?

ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​លោក គេឌាន អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ។ ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ងឿង​ឆ្ងល់​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រឿង​ពិបាកៗ​កើត​ឡើង ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​គឺ​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​កំពុង​តែ​គ្រប់​គ្រង។ ពេល​ដែល​អ្នក​ដទៃ​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា «ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​អ្នក» ខ្ញុំ​គិត​ថា «ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​មក​កាន់​ខ្ញុំ​អញ្ចឹង

ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ដែល​នៅ​រស់​ដោយ​ឆ្លង​កាត់​ជំងឺ​ស្វិត​ដៃ​ស្វិត​ជើង​តាំងពី​ខ្ញុំ​នៅ​ជា​ទារិកា ខ្ញុំ​ទទួល​ការ​វះ​កាត់​ជា​ច្រើន​ដង​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ទាំង​រស់​នៅ​ក្នុង និង ក្រៅ​មន្ទីរពេទ្យ ។ តាំង​ពី​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​នៅ​ជា​កុមារ និង​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​វ័យ​ជំទង់ ខ្ញុំ​បាន​ជឿ​ជាក់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​ដែល​ល្អ​មិន​អាច​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ហើយ​បន្ត​ទត​មើល​ការ​រង​ទុក្ខ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ឡើយ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ធ្វើ​សេចក្ដី​សន្និដ្ឋាន​ថា «ព្រះ​ជាម្ចាស់​មិន​ល្អ​ទេ មិន​មាន​ព្រះ​ជន្ម ហើយ​ក៏​មិន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្អី​ដែរ។ ប្រសិន​បើ​ទ្រង់​ល្អ ហើយ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​អំពី​ខ្ញុំ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រឿង​ទាំង​អស់​នោះ​បាន​កើត​ឡើង​មក​កាន់​ខ្ញុំ​អញ្ចឹង

ប៉ុន្តែ ពេល​ខ្ញុំ​មាន​អាយុ​១៦ឆ្នាំ ក្នុង​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​របស់​ទ្រង់ ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​ឆ្លើយ​នូវ​សំណួរ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សួរ​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​នោះ​តាម​រយៈ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ូហាន​ជំពូក៩។ ចម្លើយ​របស់​ព្រះ​អង្គ​សាមញ្ញ ហើយ​ចំៗ៖ «គឺ​ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ​បាន​បង្ហាញ​កិច្ចការ​របស់​ព្រះ» (យ៉ូហាន ៩:)

ពាក្យ​ដ៏​តូច​មួយ​បាន​ផ្ដួល​យើង

ខ្ញុំ​ក៏​ទទួល​ភាព​កក់​ក្ដៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ពិត​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ ហើយ​ក៏​អាច​ប្រើប្រាស់​ការ​រង​ទុក្ខ​របស់​ខ្ញុំ ដើម្បី​បង្ហាញ​សិរីល្អ​របស់​ទ្រង់​បាន​ដែរ ប៉ុន្តែ​នៅ​ពេល​មាន​ការ​តយុទ្ធ​ថ្មីៗ​កើត​ឡើង ពេល​ខ្លះ​ខ្ញុំ​ក៏​ត្រឡប់​ទៅ​សួរ​សំណួរ​ដូច​ដើម​វិញ៖ «ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​មែន ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​មក​កាន់​ខ្ញុំ​អញ្ចឹង

បន្ទាប់​ពី​កូន​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ស្លាប់ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​បោះ​បង់​ខ្ញុំ​ចោល។ ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ​មែន ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​អង្គ​មិន​រក្សា​ជីវិត​សុខជា? ហើយ​បន្ទាប់​ពី​ពេល​ដែល​ប្ដី​របស់​ខ្ញុំ​ចុះ​ចោល​ពី​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ស្រែក​ដាក់​ភាព​ងងឹត «ឱ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​អើយ! ប្រសិន​បើ​ទ្រង់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ការ​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​មក​កាន់​ខ្ញុំ​អញ្ចឹង

សំណួរ​ទាំង​អស់​នោះ​ទំនង​ពិត​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​អារក្ស​សាតាំង​សប្បាយ​ចិត្ត​ណាស់។ អារក្ស​សាតាំង​បង្វែរ​សេចក្ដី​ពិត​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​មន្ទិល​សង្ស័យ​វិញ ដោយ​ប្រើ​ប្រាស់​ពាក្យ​ដ៏​តូច​មួយ​នោះ​គឺ៖ បើ។ ពេល​ដែល​សាតាំង​ទៅ​ល្បួង​ព្រះ​យេស៊ូវ វា​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ដោយ​ប្រើ​ប្រាស់​ពាក្យ «បើ​អ្នក​ជា​ព្រះ​រាជបុត្រា​របស់​ព្រះ​មែន» (ម៉ាថាយ ៤:)។ ទាំង​អារក្ស​សាតាំង និង​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​គឺ​ជា​ព្រះ​រាជបុត្រា​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់។ គ្រប់​គ្នា​ដែល​នៅ​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ទទួល​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​ក៏​បាន​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា ព្រះ​អង្គ​គឺ​ជា​ព្រះ​រាជបុត្រា​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ (ម៉ាថាយ ៣:១៧)។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្ដី នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​កំពុង​តែ​គង់​នៅ​តែ​ឯក​អង្គ​នៅ​ឯ​ទីវាល​រហោស្ថាន អារក្ស​សាតាំង​ក៏​បាន​ល្បួង​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​មាន​មន្ទិល​សង្ស័យ​លើ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​មិន​អាច​បដិសេធ​បាន​ដោយ​ដឹង​ថា​ជា​សេចក្ដី​ពិត។

ព្រះ​អម្ចាស់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក

សាតាំង​ក៏​ល្បួង​យើង​ក្នុង​របៀប​ដូច​គ្នា​ដែរ។ នៅ​ពេល​ដែល​មើល​ទៅ​ហាក់​បី​ដូច​ជា​ថា​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​គ្មាន​ការ​ឆ្លើយ​តប នោះ​សារតាំង​ចង់​ឲ្យ​យើង​មិន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ហើយ​ងឿង​ឆ្ងល់​សួរ​អំពី​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ទ្រង់។ សាតាំង​ចង់​ឲ្យ​យើង​មាន​មន្ទិល​សង្ស័យ​លើ​សេចក្ដី​សប្បុរស​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ហើយ​ទាមទារ​ភស្តុតាង​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ចាក់​ចុច​យើង​ឲ្យ​សួរ​ថា៖ «បើ​ព្រះ​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មាន​ការ​រង​ទុក្ខ។ ឬ​ក៏​ដូច​លោក គេឌាន បាន​សួរ «បើ​ព្រះ​អម្ចាស់​គង់​ជា​មួយ​យើង ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មាន​ការ​នេះ​កើត​ឡើង

បើ​ព្រះ​អម្ចាស់​គង់​ជា​មួយ​យើង? បើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ? ប្រយោគ​ទាំង​នោះ​មិន​គួរ​មាន​ពាក្យ «បើ» ពី​មុខ​វា​ឡើយ។ ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​ធានា​ព្រះ​វត្ត​មាន និង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់​ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ ពេល​សាតាំង​មក​ល្បួង​យើង​ឲ្យ​សួរ​អំពី​លក្ខណ​សម្បត្តិ​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ដាច់​ខាត​យើង​ត្រូវ​តែ​ឈរ​ឲ្យ​នឹង​នរ​លើ​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ព្រះ​បន្ទូល។

នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ យើង​ដឹង​ថា​ព្រះ​ជាម្ចាស់​តែង​តែ​គង់​នៅ​ជា​មួយ​យើង។ «ទោះ​បើ​ទូល​បង្គំ​ដើរ​កាត់​ជ្រលង​ភ្នំ​នៃ​ម្លប់​សេចក្ដី​ស្លាប់​ក៏​ដោយ​ក៏​ទូល​បង្គំ​មិន​ខ្លាច​សេចក្ដី​អាក្រក់​ឡើយ​ដ្បិត​ព្រះ​អង្គ​គង់​ជា​មួយ​ទូល​បង្គំ» (ទំនុកតម្កើង ២៣:)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ថា «មើល៍! ខ្ញុំ​ក៏​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​រហូត​ដល់​គ្រា​ចុង​បំផុត» (ម៉ាថាយ ២៨:២០)។ ព្រះ​អង្គ​នឹង​មិន​ដែល​ភ្លេច​យើង ឬ​ក៏​បោះ​បង់​យើង​ចោល​ឡើយ។

លទ្ធផល​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់

ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​យើង​ស្រឡាញ់​យើង​យ៉ាង​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ការ​មាន​តម្លៃ។ ព្រះ​ជាម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ថា «យើង​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​អស់​កល្ប» (យេរេមា ៣១:)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ថា «ខ្ញុំ​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច​ព្រះ​វរបិតា​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ​ដែរ» (យ៉ូហាន ១៥:)។ ក្នុង​ក្ដី​ស្រឡាញ់ ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​ចាត់​ព្រះ​រាជបុត្រា​របស់​ព្រះ​អង្គ ដើម្បី​ឲ្យ​មក​សុគត​ជំនួស​អំពើ​បាប​របស់​យើង។ គ្មាន​អ្វី​អាច​បំបែក​យើង​ពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់​បាន​ឡើយ។

រាល់​ខ​គម្ពីរ​ទាំង​អស់​ធានា​អះអាង​មក​កាន់​យើង​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​យើង ហើយ​ថា​ព្រះអង្គ​ស្រឡាញ់​យើង​ដែរ។ ជា​ច្រើន​នាក់​ក្នុង​ចំណោម​យើង​សុទ្ធ​តែ​ធ្លាប់​បាន​ដឹង​អំពី​សេចក្ដី​ពិត​នេះ​តាំងពី​យើង​នៅ​ក្មេង​មក​ម្ល៉េះ៖ «ព្រះ​យេស៊ូវ​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ​ណាស់—នេះ​ខ្ញុំ​ដឹង។ ដ្បិត​ព្រះ​គម្ពីរ​សម្ដែង​យ៉ាង​ច្បាស់»។ ដោយ​មាន​ការ​ធានា​អះអាង​ចេញ​ពី​គ្រប់​ទិស​ទី ដូច្នេះ​យើង​ត្រូវ​តែ​រារាំង​ខ្លួន​ពី​ការ​សួរ​សំណួរ​ដូចៗ​នេះ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ យើង​គួរ​តែ​ថា៖ «ដោយ​សារ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ដូច្នេះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ការ​នេះ​បាន​កើត​ឡើង

ដោយ​សារ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ ឃ្លា​នេះ​បំផ្លាស់​បំប្រែ​គ្រប់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់។ វា​ណែនាំ​តម្រង់​ផ្លូវ​ចិត្ត​យើង​ឡើង​វិញ។ វា​បង្វែរ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទៅ​រក​ព្រះ​ជាម្ចាស់។ នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​មូល​ដ្ឋាន​លើ​សេចក្ដី​ពិត​ដែល​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​មើល​កាលៈទេសៈ​របស់ខ្ញុំ​ដោយ​មាន​ភ្នែក​ថ្មី។ ជាជាង​សួរ​នាំ​អំពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ខ្ញុំ​ព្យាយាម​រៀបចំ​គំនិត និង​ទង្វើ​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ស៊ី​គ្នា​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​អង្គ ដោយ​ដឹង​ថា​រាល់​គ្រប់​អ្វីៗ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​គឺ​ជា​លទ្ធផល​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​ព្រះ​វត្តមាន​របស់​ទ្រង់ មិន​មែន​ការ​មិន​ពេញ​ចិត្ត ឬ​ក៏​ដោយ​អវត្តមាន​របស់​ព្រះ​អង្គ​ឡើយ។

ជា​ជាង​បង្ខំ​ឲ្យ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ឆ្លើយ​តប​នឹង​ខ្ញុំ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ខ្ញុំ​អាច​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា៖ តើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​កំពុង​តែ​ធ្វើអ្វី​ក្នុង​ការ​រង​ទុក្ខ​របស់​ខ្ញុំ? តើ​ខ្ញុំ​អាច​រៀន​បាន​អ្វី​ចេញ​ពី​ការ​ល្បង​ល​មួយ​នេះ?

ការ​ទទួល​យក​សេចក្ដី​ល្បង​ល​ដោយ​មាន​ជំនឿ

ដោយ​មាន​ទស្សនៈ​ថ្មី​បែប​នេះ ការ​ទទួល​ជឿ​តាម​រយៈ​ជំនឿ​ថា​សេចក្ដី​ល្បង​ល​របស់​ខ្ញុំ​គឺ​ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​មក​ដោយ​ក្ដី​ស្រឡាញ់ នោះ​ខ្ញុំ​អាច​រក​មើល​ដោយ​ចេតនា​នូវ​សេចក្ដី​ល្អ​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​កំពុង​តែ​នាំ​មក​ចេញ​ពី​ការ​រង​ទុក្ខ​របស់​ខ្ញុំ។

ពេល​ខ្លះ យើង​ពិបាក​រក​ឃើញ​សេចក្ដី​ល្អ​ណាស់។ ហើយ​ចំណុច​តូច​តាច​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​មើល​ឃើញ ពេល​ខ្លះ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា វា​មិន​សូវ​សំខាន់​សោះ​ពេល​ប្រៀប​ធៀប​ទៅ​នឹង​ការ​រង​ទុក្ខ​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ឆ្លង​កាត់។ ពេល​នោះ​ឯង​គឺជា​ពេល​វេលា​ដែល​ដាច់​ខាត​ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​រម្លឹក​ខ្លួន​ឯង​ថា ការ​រង​ទុក្ខ​របស់​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​បង្កើត​ឲ្យ «មាន​សិរីល្អ​ដ៏​លើស​លប់ ស្ថិត​ស្ថេរ​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច រក​អ្វី​ប្រៀប​ផ្ទឹម​ពុំ​បាន» (២កូរិនថូស ៤:១៧)។ ហើយ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ក៏​មាន​គោល​បំណង​ក្នុង​រាល់​ចំណុច​ទាំង​អស់​នោះ​ដែរ។

ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ទំនងជា​មិន​រៀន​បាន​គោល​បំណង​យ៉ាង​ចំៗ​ក្រោយ​រាល់​ការ​តយុទ្ធ ក៏​យើង​នៅ​ដឹង​ថា​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ប្រើ​ប្រាស់​ការ​រង​ទុក្ខ​ទាំង​អស់​នោះ ដើម្បី​ចម្រើន​ទំនុក​ចិត្ត​របស់​យើង​លើ​ព្រះ​អង្គ​ដែរ។ ដើម្បី​ឲ្យ​ជំនឿ​របស់​យើង​កាន់តែ​មាន​ភាព​ជ្រាល​ជ្រៅ ហើយ​ទាញ​យើង​ឲ្យ​កាន់​តែ​មាន​ភាព​ស្និទ្ធស្នាល​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​អង្គ។ ដើម្បី​ផ្ដល់​អត្ថន័យ​ថ្មី​លើ​លក្ខណ​សម្បត្តិ​របស់​យើង ដើម្បី​រៀប​ចំ​យើង​សម្រាប់​ព័ន្ធកិច្ច ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​ផ្ដល់​នូវ​ភាព​កក់​ក្ដៅ​ដល់​អ្នក​ផ្សេង​ទៀត​នូវ​ភាព​កក់​ក្តៅ​ដែល​យើង​បាន​ទទួល។ ហើយ​ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​មាន​អំណរ​ក្នុង​ព្រះ​អង្គ ទោះ​បើ​តាម​រយៈ​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក៏​ដោយ នោះ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ក៏​នឹង​ទទួល​បាន​សិរីល្អ​ដែរ។

ព្រះ​ជាម្ចាស់​មិន​ស្រឡាញ់​ការ​រង​ទុក្ខ​ទេ

ព្រះ​ជាម្ចាស់​មិន​ស្រឡាញ់​ការ​រងទុក្ខ​របស់​លោក​អ្នក​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​ស្រឡាញ់​លោក​អ្នក។ ព្រះ​អង្គ​នឹង​ដើរ​ជា​មួយ​នឹង​លោក​អ្នក សូម្បី​តែ​តាម​រយៈ​ជ្រលង​នៃ​ភាព​ងងឹត​ក៏​ដោយ ហើយ​ទ្រង់​ក៏​នឹង​មិន​ដែល​បោះ​បង់​លោក​អ្នក​ចោល​ឡើយ។

នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​នាំ​នូវ​ការ​ល្បង​ល​ចូល​មក​ក្នុង​ជីវិត​លោក​អ្នក សូម​កុំ​សួរ​នាំ​អំពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​អង្គ ឬ​ក៏​រត់​គេច​ចេញ​ពី​ព្រះ​អង្គ​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​កំពុង​តែ​សម្រេច​នូវ​អ្វី​មួយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​អស្ចារ្យ​ក្នុង​លោក​អ្នក សម្រាប់​លោក​អ្នក និង​តាម​រយៈ​លោក​អ្នក។ ដោយ​សារ​ព្រះ​អម្ចាស់​គង់​ជា​មួយ​លោក​អ្នក ហើយ​ដោយ​សារ​ព្រះ​អម្ចាស់​ស្រឡាញ់​លោក​អ្នក នោះ​រាល់​គ្រប់​អ្វីៗ​ដែល​កើត​ឡើង​មក​កាន់​លោក​អ្នក​គឺ​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រះ​ហឫទ័យ​គ្រោង​ទុក​របស់​ព្រះ​អង្គ។ រាល់​គ្រប់​សេចក្ដី​ល្បង​ល​ដែល​លោក​អ្នក​បាន​ឆ្លង​កាត់​ក៏​បាន​ឆ្លង​កាត់​តាម​រយៈ​ព្រះ​ហស្ត​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់​រួច​ស្រេច​ទៅ​ហើយ។ ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​មួយ នៅ​ពេល​ដែល​លោក​អ្នក​អាច​ឃើញ​ជំនឿ​របស់​លោក​អ្នក នោះ​លោក​អ្នក​នឹង​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​អង្គ​សម្រាប់​រាល់​ទុក្ខ​លំបាក​ទាំង​អស់​ជា​មិន​ខាន។

និពន្ធ​ដោយ៖ អ្នក​គ្រូ Vaneetha Rendall Risner
បក​ប្រែ​ដោយ៖ លោក ឈាង បូរ៉ា
កែ​សម្រួល​ដោយ៖ លោក ទេព រ៉ូ, លោក ខែម បូឡុង, លោក នាង និត,
លោក​ស្រី ថា សំបូរ និង​លោក ប៊ុន ធីម៉ូថេ
ដកស្រង់ខ្លះៗ និង​កែ​សម្រួល​ចេញពី www.desiringgod.org ដោយ​មាន​ការ​អនុញ្ញាត។

តើអ្នកចូលចិត្តអត្ថបទនេះទេ?

មតិយោបល់

ឆ្លើយ​តប

អាសយដ្ឋាន​អ៊ីមែល​របស់​អ្នក​នឹង​មិន​ត្រូវ​ផ្សាយ​ទេ។ វាល​ដែល​ត្រូវ​ការ​ត្រូវ​បាន​គូស *

Loading…

0

យ៉ូណាសក៏អធិស្ឋានដល់ព្រះយេហូវ៉ា

សេចក្ដីសង្ឃឹម