តាមពិតទៅ យើងខ្ញុំមិនដែលសួរខ្លួនឯងអំពីសំណួរនេះពីមុនទេ។
យើងខ្ញុំនឹងទំនងជាសួរគាត់ថា «ក្នុងពេលវេលាមួយនាទី សូមពន្យល់អំពីទស្សនៈរបស់លោកទាក់ទងទៅនឹងការរាប់ជាសុចរិត។» ហើយបន្ទាប់មក ដោយពឹងលើការពន្យល់របស់គាត់ នោះយើងខ្ញុំនឹងផ្ដល់ជូននូវទស្សនៈនៃការរាប់ជាសុចរិតរបស់យើងខ្ញុំវិញ។
យើងខ្ញុំគិតថា ការរូបរួមគ្នារវាងក្រុមជំនុំរ៉ូម៉ាំងកាតូលិក និងប្រូតេស្តង់មិនទាន់អាចទៅមុខបាននៅឡើយទេ។ យើងខ្ញុំគិតថា សម័យកំណែទម្រង់មិនទាន់ឈានដល់ទីបញ្ចប់នៅឡើយ។ នៅមិនទាន់មានការផ្លាស់ប្រែគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងក្រុមជំនុំរ៉ូម៉ាំងកាតូលិកទាក់ទងនឹងទស្សនៈនៃការរាប់ជាសុចរិតនៅឡើយទេ ក៏ដូចជាប្រធានបទជាច្រើនផ្សេងៗទៀតផងដែរ។
យើងខ្ញុំកំពុងតែនិយាយអំពីការរាប់ជាសុចរិត ពីព្រោះនេះគឺជាប្រធានបទដ៏សំខាន់បំផុត។ តាមពិតទៅ យើងខ្ញុំអាចនិយាយអំពីអំណាចរបស់សម្ដេច ប៉ាប អំពីអត្ថន័យនៃពិធីអភិបូជានៅក្នុងក្រុមជំនុំកាតូលិក ឬក៏អំពីតួនាទីនៃពិធីលាងព្រះអម្ចាស់ ឬក៏អំពីតំណែងរបស់នាងម៉ារា។
ប៉ុន្តែ ប្រធានបទទាំងនោះមិនសូវសំខាន់ជាងប្រធានបទដែលនៅកណ្ដាលនោះទេ៖ «តើក្រុមជំនុំរ៉ូម៉ាំងកាតូលិកបង្រៀនថាយើងពឹងផ្អែកលើតែសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលផ្ទេរមកយើងតាមរយៈជំនឿតែមួយគត់ដែរឬទេ? តើនេះជាមូលហេតុដែលថាព្រះជាម្ចាស់នៅខាងយើង ១០០% មែនឬ ហើយបន្ទាប់មកការញែកជាបរិសុទ្ធត្រូវតែកើតឡើង? តើសម្តេច ប៉ាប បង្រៀនចំណុចនេះដែរឬទេ?»
ហើយប្រសិនបើសម្តេច ប៉ាប លើកឡើងថា «ទេ យើងមិនធ្វើដូច្នោះទេ» នោះយើងខ្ញុំនឹងឆ្លើយតបទៅគាត់វិញថា «អញ្ចឹង យើងខ្ញុំគិតថា នៅក្នុងចំណុចស្នូលនៃទេវវិទ្យារបស់ក្រុមជំនុំរ៉ូម៉ាំងកាតូលិកមានការបង្រៀនខុសឆ្គងហើយ»។
លោកគ្រូបានលើកឡើងថាគាត់នឹងនិយាយជាមួយសម្ដេច ប៉ាប អំពីការរាប់ជាសុចរិត។
មតិយោបល់
Loading…