ជីវិតពិបាកណាស់ ហើយព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ល្អ។ នេះគឺជាចំណុចស្នូលដែលលោកគ្រូ ចន ផាបភ័រ បានបង្ហាញនៅក្នុងសេចក្ដីអធិប្បាយរបស់គាត់ដែលមានចំណងជើងថា «អរព្រះគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់សេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះគ្រីស្ទ» ដែលគាត់បានអធិប្បាយនៅថ្ងៃទី១៩ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០០ ដែលបានដកស្រង់ចេញពីកណ្ឌគម្ពីរបរិទេវជំពូកទី៣។ នេះគឺជាអ្វីដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍។
កណ្ឌគម្ពីរបរិទេវគឺជាកណ្ឌគម្ពីរតូចមួយដែលស្ថិតនៅកណ្ដាលរវាងកណ្ឌគម្ពីរយេរេមាដែលជាកណ្ឌហោរាធំ និងកណ្ឌគម្ពីរអេសេគាល។ ហើយវាគឺជាកណ្ឌគម្ពីរមួយដែលខ្ញុំគិតថា មិនមានមនុស្សជាច្រើនដឹងអំពីវានោះទេ ពីព្រោះវាខ្លីពេក ហើយក៏កប់ជ្រៅនៅចន្លោះកណ្ឌគម្ពីរទាំងពីរនោះដែរ។ កណ្ឌគម្ពីរនេះមិនមានគេអានច្រើននោះទេ។ ហើយមូលហេតុមួយទៀតក្នុងចំណោមមូលហេតុជាច្រើនដែលគេមិនសូវអានកណ្ឌគម្ពីរនេះគឺដោយសារកណ្ឌគម្ពីរនេះគឺជាកណ្ឌគម្ពីរដ៏រន្ធត់មួយ—ពីព្រោះកណ្ឌគម្ពីរនេះបានបង្ហាញតាមរយៈរូបភាពដ៏គួរឲ្យរន្ធត់នៃការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់លើក្រុងយេរូសាឡិម។ ហោរា យេរេមា បានសរសេរកណ្ឌគម្ពីរដ៏ខ្លីនេះនៅពេលដែលទីក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវបានបំផ្លាញនៅក្នុងឆ្នាំ៥៨៧ មុនគ.ស. ហើយរូបភាពនៃការបំផ្លាញនេះគឺអាក្រក់មែនទែន៖ ការបាត់បង់ជីវិត ការអត់ឃ្លានដោយសារការឡោមព័ទ្ធ។
សេចក្ដីមេត្តាករុណាមិនដែលបរាជ័យឡើយ
ប៉ុន្តែ—នេះគឺមានចំណុចដ៏អស្ចារ្យមួយ—នៅចំណុចកណ្ដាលនៃកណ្ឌគម្ពីរដែលមាន៥ជំពូកនេះ នៅក្នុងជំពូកកណ្ដាល មានចែងនូវពាក្យពេចន៍ដ៏មានតម្លៃ និងផ្អែមល្ហែមបំផុតដែលព្រះជាម្ចាស់ធ្លាប់មានបន្ទូលតាមរយៈហោរាម្នាក់នេះទៅកាន់ប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ឡើយ។ ហើយពាក្យពេចន៍ទាំងនោះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់អាន ពីព្រោះកណ្ឌគម្ពីរនេះមានការប៉ះពាល់ចិត្តពិសេសមួយ នៅពេលដែលលោកអ្នកយល់ពាក្យនោះ៖ កណ្ឌគម្ពីរ បរិទេវ ៣:២១-២៥ មានចែងដូចនេះ៖
តែខ្ញុំនឹកឡើងវិញពីសេចក្ដីនេះ
បានជាខ្ញុំមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើង
គឺនឹកពីសេចក្ដីនេះថា កុំតែមានសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងបានសូន្យបាត់អស់ រលីងទៅហើយ ឯសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ នោះមិនចេះផុតឡើយ សេចក្ដីទាំងនោះ ចេះតែថ្មីឡើងរាល់តែព្រឹកជានិច្ច សេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ធំណាស់
ព្រលឹងខ្ញុំបានពោលថា “ព្រះយេហូវ៉ាជាចំណែកនៃខ្ញុំ ហេតុនោះខ្ញុំនឹងសង្ឃឹមដល់ទ្រង់”
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ល្អដល់អស់អ្នកដែលរង់ចាំទ្រង់
គឺដល់ព្រលឹងនៃអ្នកណាដែលស្វែងរកទ្រង់»។
ខគម្ពីរនេះគួរតែប៉ះពាល់គំនិតរបស់លោកអ្នក ដោយសារពាក្យពេចន៍ដ៏មានតម្លៃទាំងនោះ ជាពិសេសនៅឃ្លាដែលថា «សេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់…ចេះតែថ្មីឡើងរាល់តែព្រឹកជានិច្ច» ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលនៅក្នុងស្ថានភាពដែលគួរឲ្យរន្ធត់នៅក្នុងការរងទុក្ខផ្ទាល់តែម្ដង។ ការរងទុក្ខ ការបំផ្លិចបំផ្លាញ—ឪពុកម្ដាយស៊ីសាច់កូនៗរបស់ខ្លួន ព្រោះពួកគេឃ្លានខ្លាំងពេក (បរិទេវ ៤:១០)។ ហើយការឡោមព័ន្ធនោះគឺអាក្រក់មែនទែន។
រៀបចំឡើងសម្រាប់សេចក្ដីមេត្តាករុណា
តើពាក្យពេចន៍ទាំងនេះបានសរសេរចូលសៀវភៅនោះបានដោយរបៀបណា? ហើយជាការពន្យល់មួយផ្នែក ខ្ញុំចង់អានពីរខទៀត។ សូមផ្ទៀងជាមួយខ្ញុំនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ បរិទេវ ៣:៣២-៣៣។
តែទោះបើទ្រង់ធ្វើទុក្ខក៏ដោយ គង់តែទ្រង់នឹងអាណិតមេត្តា
ដោយសេចក្ដីសប្បុរសដ៏បរិបូររបស់ទ្រង់ដែរ
ពីព្រោះទ្រង់មិនធ្វើទុក្ខ
ឬឲ្យមនុស្សជាតិត្រូវវេទនា ដោយស្ម័គ្រពីព្រះហឫទ័យទេ។
ឥឡូវនេះ តិចបំផុតក៏យើងអាចរៀនបានចេញពីខគម្ពីរទាំងនោះដែរថា៖ ពេលខ្លះ សេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺត្រូវបានលាក់បាំង និងពិបាកក្នុងការមើលឃើញ ខណៈពេលដែលសេចក្ដីមេត្តាករុណាទាំងនោះកំពុងកើតឡើង ពីព្រោះមានចែងថា ព្រះអង្គទ្រង់ធ្វើទុក្ខ ហើយក៏ធ្វើឲ្យវេទនាផងដែរ។ ហើយវានៅតែមានលើកឡើងថា ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់មានគោលបំណងនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណា។ ហើយវាមិនមែនចេញមកពីជម្រៅនៃព្រះទ័យទ្រង់ទេ។ ព្រះអង្គមិនសព្វព្រះទ័យធ្វើទុក្ខដល់មនុស្សជាតិនោះទេ។ មានគោលបំណងជាច្រើនសម្រាប់ការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់។ វាមិនមែនជាអ្វីដែលព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យបំផុតក្នុងការធ្វើនោះឡើយ ប៉ុន្តែព្រះអង្គក៏នៅបានធ្វើការនោះឡើងដែរ។ ហើយប្រសិនបើយើងនឹងទុកចិត្តព្រះអង្គ នោះមានសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ដែលបានទុកនៅទីនោះសម្រាប់យើង។
ដូចនឹងកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូប លោកអ្នកក៏បានដឹងពីដំណើររឿងរបស់លោកយ៉ូប។ គាត់បានបាត់បង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន។ គាត់បានបាត់បង់កូនៗរបស់គាត់ទាំង១០នាក់—កូនៗទាំងអស់។ គាត់បាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់ទាំងអស់។ សុខភាពរបស់គាត់ក៏បានទ្រុឌទ្រោម។ ហើយរាប់ពាន់ឆ្នាំក្រោយមក លោក យ៉ាកុប ដែលជាប្អូនប្រុសរបស់ព្រះយេស៊ូវបានសរសេរនៅក្នុងជំពូក ៥:១១ ដោយបកស្រាយនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនោះ។ គាត់បានលើកឡើងថា៖
ចុះអ្នករាល់គ្នាបានឮនិយាយពីសេចក្ដីអត់ធន់របស់លោកយ៉ូបទៅហើយ ក៏បានឃើញថាដល់ចុង បំផុត នោះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា នឹងសេចក្ដីអាណិតអាសូរពោរពេញដែរ។
ដូច្នេះ យោងតាមលោក យ៉ាកុប កណ្ឌគម្ពីរយ៉ូបក៏ពិតជាបានលើកឡើងអំពីទុក្ខលំបាកបែបនេះមែន។ គាត់បានបាត់បង់កូនៗរបស់គាត់ទាំងអស់។ ចំពោះលោក យ៉ូប សុខភាពគាត់ក៏បានធ្លាក់ចុះទាំងស្រុង។ គាត់បានបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់ទាំងអស់ ហើយខគម្ពីរនោះបានចែងថា បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងសេចក្ដីអាណិតអាសូរ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងនឹងទុកចិត្តព្រះអង្គ នោះគឺជាអត្ថន័យនៃការបំផ្លាញនៃទីក្រុងយេរូសាឡិមហើយ។ នោះគឺជាអត្ថន័យនៃការបាត់បង់សុខភាពរបស់គាត់។ ហើយឥឡូវនេះ ខ្ញុំមិនដឹងថាលោកអ្នកកំពុងនៅក្នុងស្ថានភាពបែបណានោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើលោកអ្នកទុកចិត្តលើព្រះជាម្ចាស់ នោះសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គមាននៅក្នុងជីវិតរបស់លោកអ្នកហើយ។ គឺនៅក្នុងគ្រប់ចំណុចនៃជីវិតរបស់លោកអ្នក—សេចក្ដីមេត្តាករុណា និងការរៀបចំឡើង ជាការរៀបចំឡើងដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា។ ប្រសិនបើលោកអ្នកនឹងទុកចិត្តលើព្រះជាម្ចាស់ ហើយដើរតាមព្រះអង្គ ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីមេត្តាករុណានោះ នោះមិនយូរមិនឆាប់លោកអ្នកនឹងឃើញសេចក្ដីមេត្តាករុណានោះជាមិនខាន។
«ព្រះអង្គល្អ»
យើងអាចនិយាយតាមពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកស្រី ស៊ូសាន ស៊្សែលលី (Susan Shelley) ដែលជាភរិយារបស់លោក ម៉ាស្សែល ស៊្សែលលី ( Marshall Shelley)។ លោក ម៉ាស្សែល ស៊្សែលលី គឺជាអ្នកកែសម្រួលអត្ថបទម្នាក់សម្រាប់ទស្សនាវដ្ដី «ជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទសព្វថ្ងៃនេះ»។ នៅថ្ងៃទី២២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩១ ពីរទៅបីថ្ងៃមុនថ្ងៃបុណ្យអរព្រះគុណ នៅម៉ោង ៨:២០នាទីល្ងាច កូនប្រុសរបស់គាត់បានកើតមក។ នៅម៉ោង ៨:២២នាទីល្ងាច ពីរនាទីក្រោយមក កូននោះក៏បានស្លាប់ទៅ។ បួនឆ្នាំក្រោយមក លោក ម៉ាស្សែល បានសរសេរអត្ថបទមួយនៅក្នុងទស្សនាវដ្ដី «ជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទសព្វថ្ងៃនេះ» អំពីការនេះដែលមានចំណងជើងថា «ពីរនាទីទៅកាន់ភាពអស់កល្បជានិច្ច» ដែលនោះគឺជាអត្ថបទដ៏គួរឲ្យកត់សម្គាល់មួយ។ អ្នកគ្រូពេទ្យបានបីកូនដែលស្លាប់នោះមកហើយសួរលោកស្រីថា «តើកូននេះមានឈ្មោះដែរឬទេ?» ហើយគាត់បានឆ្លើយថា «“ថូប៊ី” (Toby) នេះគឺជាឈ្មោះកាត់សម្រាប់ឈ្មោះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលហៅថា ថូប៊ីយ៉ា មានន័យថា “ព្រះអង្គល្អ”»។
ហើយនៅពេលលោក ម៉ាស្សែល បានទៅសំណេះសំណាលជាមួយអតីតនិស្សិតនៃសកលវិទ្យាល័យ វីតតុន (Wheaton) ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមកនៅសកលវិទ្យាល័យ វីតតុន គាត់បានប្រាប់ដំណើររឿងនេះ ហើយនៅចុងបញ្ចប់នៃការអធិប្បាយរបស់គាត់ដោយសង្ខេបថា «ជីវិតពិបាកណាស់ តែ “ព្រះអង្គល្អ”»។ ជីវិតពិបាកណាស់តែព្រះអង្គល្អ។ នោះគឺជាអត្ថន័យនៃកណ្ឌគម្ពីរបរិទេវ។ នោះគឺជាអត្ថន័យរបស់លោកយ៉ូប។ លោកអ្នកប្រហែលជានិយាយថា នោះគឺជាអត្ថន័យនៃព្រះគម្ពីរ៖ «ជីវិតពិបាកណាស់ តែ “ព្រះអង្គល្អ”»។
ហើយមានមនុស្សជាច្រើនក្នុងចំណោមលោកអ្នកក៏កំពុងស្ថិតនៅចំណុចនៃការបញ្ជាក់ថា វាក៏ដូច្នេះមែន។ យ៉ាងហោចណាស់ប្រសិនបើលោកអ្នកទុកចិត្តលើព្រះអង្គ ប្រសិនបើខ្ញុំពិតជាអាចនាំឲ្យលោកអ្នកជឿមែនលើចំណុចនេះថា នោះយើងអាចទុកចិត្តលើព្រះជាម្ចាស់បាន ហើយប្រសិនបើលោកអ្នកទទួលយកមែន នោះលោកអ្នកនឹងដឹងថា ជីវិតពិបាកណាស់ តែ “ព្រះអង្គល្អ”។
ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យយើងមានភ្នែកឲ្យអាចមើលឃើញពីសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន ហើយឲ្យយើងអាចឃើញសេចក្ដីមេត្តាករុណាទាំងនោះកាន់តែច្បាស់ និងដឹងថាទាំងនោះគឺជាសេចក្ដីមេត្តាករុណា ប្រសិនបើយើងដឹងពីតម្លៃដែលបានបង់សម្រាប់យើង។ ព្រះអង្គបានចាត់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ដែលជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឲ្យមកក្នុងលោកីយ៍ ដើម្បីសុគត ដើម្បីឲ្យកំហុសរបស់ខ្ញុំត្រូវបានដកចេញ ហើយសេចក្ដីក្រោធរបស់ទ្រង់លុបចេញពីខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងមានសេរីភាព ដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់បើកបង្ហូរមកលើខ្ញុំ ខណៈពេលដែលព្រះអង្គនៅយុត្តិធម៌ផងដែរ។ ទោះបីខ្ញុំជាមនុស្សមានបាបក៏ដោយ ក៏ព្រះអង្គអាចប្រព្រឹត្តនឹងខ្ញុំដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែរ។ នោះគឺជារឿងដ៏ អស្ចារ្យដែលព្រះអង្គបានធ្វើតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ហើយយើងអាចភ្លក់នូវសេចក្ដីមេត្តាករុណានោះកាន់តែផ្អែមថែមទៀតបាន ប្រសិនបើយើងស្គាល់ពីតម្លៃនោះ។
ពពួកនៃការរងទុក្ខទំនងជាអាចនាំឲ្យមានភាពងងឹតចំពោះពន្លឺអស់មួយរយៈ ប៉ុន្តែសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់នៅស្ថិតស្ថេរជាដរាប ហើយក៏មិនចេះផុតដែរ។
មតិយោបល់
Loading…