ថ្មីៗនេះ ជនជាតិខ្មែរយើងបានចាប់ផ្ដើមប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលដោយតុបតែង រៀបភ្លើង និងមានដើមណូអែល។ ប៉ុន្តែ តើពិធីបុណ្យណូអែលគឺគ្រាន់តែជាថ្ងៃឈប់សម្រាកសម្រាប់លោកខាងលិចមែនឬ? តើជនជាតិខ្មែរយើងគួរប្រារព្ធវាដែរឬទេ? តោះ! ចូរយើងត្រឡប់ទៅគ្រាដំបូងនៅពេលពិធីបុណ្យណូអែលបានធ្វើឡើង ហើយឆ្លើយនូវសំណួរនេះ។
ពិធីបុណ្យណូអែលគឺជាការប្រារព្ធអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ នៅរាត្រីដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតមក ទេវតាក៏បានទៅប្រកាសអំពីការប្រសូតរបស់ទ្រង់ទៅកាន់ពួកអ្នកគង្វាលចៀម។ ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលទេវតាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកគាត់ដូចតទៅ៖ «កុំខ្លាចអី! ដ្បិតមើល៍! ខ្ញុំមកប្រាប់ដំណឹងល្អដល់អ្នករាល់គ្នា ពីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ ដ្បិតនៅថ្ងៃនេះ មានព្រះសង្គ្រោះមួយអង្គ ប្រសូតដល់អ្នករាល់គ្នានៅក្រុងព្រះបាទដាវីឌ គឺព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់» (លូកា ២:១០)។
ទេវតាបានប្រាប់ពួកគាត់កុំឲ្យមានការភ័យខ្លាច។ មានមនុស្សជាច្រើនរស់នៅដោយមានការភ័យខ្លាចចំពោះវិញ្ញាណ សេចក្ដីស្លាប់ ឬក៏ស្ថាននរក «ដ្បិតឈ្នួលរបស់បាប ជាសេចក្តីស្លាប់ តែអំណោយទានរបស់ព្រះវិញ គឺជីវិតអស់កល្បជានិច្ច នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង» (រ៉ូម ៦:២៣)។។ ទេវតាបានប្រាប់ពួកអ្នកគង្វាលចៀមថា ពួកគាត់មិនចាំបាច់ភ័យខ្លាចទេ ពីព្រោះពួកទេវតាកំពុងតែនាំមកនូវដំណឹងល្អ។ ដំណឹងល្អនេះគឺសម្រាប់មនុស្សគ្រប់ៗរូប! មិនមែនគ្រាន់តែសម្រាប់ពួកជនជាតិអាមេរិក ឬក៏អ្នកលោកខាងលិចទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់មនុស្សគ្រប់ៗរូបនៅលើផែនដីនេះ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតនៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ដែលជាទ្វីបមួយនៃអាស៊ី។ ទោះបើជនជាតិខ្មែរយើងទើបតែបានដឹងអំពីព្រះយេស៊ូវថ្មីៗនេះក៏ដោយក៏ដំណឹងល្អនេះគឺសម្រាប់ជាតិសាសន៍យើងផងដែរ។
ទេវតាបានប្រាប់ពួកគង្វាលចៀមថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រសូតមកហើយ។ ដោយសារយើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់បានប្រព្រឹត្តអំពើបាប នោះយើងស័ក្ដិសមនឹងទទួលការថ្កោលទោសពីព្រះជាម្ចាស់ណាស់។ គ្មានអ្នកណានៅក្នុងចំណោមយើងអាចទៅស្ថានសួគ៌បានដោយពឹងលើទង្វើល្អៗរបស់ខ្លួនបានឡើយ។ យើងត្រូវការនរណាម្នាក់ ដើម្បីមកសង្គ្រោះយើងចេញពីអំពើបាបរបស់យើង «ព្រោះគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អរបស់ព្រះ» (រ៉ូម ៣:២៣)។ ហើយមានតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមួយអង្គគត់ដែលអាចសង្គ្រោះយើងចេញពីអំពើបាបរបស់យើងបាន ដ្បិតទ្រង់គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាប់មនុស្សលោកទាំងមូល។ ដូច្នេះ «បើមាត់អ្នកប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់ ហើយជឿក្នុងចិត្តថា ព្រះបានប្រោសឲ្យព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះ។ ដ្បិតយើងបានសុចរិតដោយមានចិត្តជឿ ហើយបានសង្គ្រោះដោយមាត់ប្រកាសប្រាប់» (រ៉ូម ១០:៩-១០)។
យើងប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែល ពីព្រោះប្រសិនបើយើងជឿទុកចិត្តលើព្រះយេស៊ូវ នោះយើងអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចបាន។ តាមរយៈការចាត់ឲ្យព្រះយេស៊ូវយាងមក នោះព្រះជាម្ចាស់បានប្រទាននូវអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យខ្លាំងជាងគេបំផុតមកកាន់មនុស្សលោកយើង។ កណ្ឌគម្ពីរ យ៉ូហាន ៣:១៦ មានចែងដូចតទៅ៖ «ដ្បិតព្រះស្រឡាញ់មនុស្សលោកជាខ្លាំង បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ នេះហើយគឺជាមូលហេតុដែលមនុស្សយើងប្ដូរកាដូជាមួយគ្នានៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល គឺដើម្បីរម្លឹកអំពីការប្រទាននូវអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យបំផុត។
ប៉ុន្តែ យើងមិនគ្រាន់តែចងចាំអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះទេ យើងក៏ចងចាំអំពីការសុគតរបស់ទ្រង់ផងដែរ។ នៅថ្ងៃមួយព្រះយេស៊ូវនឹងសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ប៉ុន្តែព្រះអង្គនឹងមានព្រះជន្មរស់ពីការសុគតឡើងវិញ។ សាវ័ក ប៉ុល បានសរសេរក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ១កូរិនថូស ១៥:៣-៤៖ «ដ្បិតមុនដំបូង ខ្ញុំបានប្រាប់មកអ្នករាល់គ្នា តាមសេចក្តីដែលខ្ញុំបានទទួលមក គឺថាព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើង ស្របតាមបទគម្ពីរ ហើយថា ព្រះអង្គត្រូវគេបញ្ចុះក្នុងផ្នូរ រួចព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី ស្របតាមបទគម្ពីរ»។ ដំណឹងនេះនឹងប្រទាននូវអំណរដ៏ល្អអស្ចារ្យបំផុតទៅកាន់មនុស្សគ្រប់ៗរូប ពីព្រោះយើងមិនចាំបាច់មានការភ័យខ្លាចលើសេចក្ដីស្លាប់ ស្ថាននរក ឬក៏អំពើបាបទៀតទេប្រសិនបើយើងបានទទួលជឿលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ។
ដូច្នេះ ប្រសិនបើបងប្អូនជាជនជាតិខ្មែរ នោះបងប្អូនក៏អាចប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលបានដែរ។ ប្រសិនបើបងប្អូនបានទទួលជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរួចហើយ នោះបងប្អូនក៏អាចប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលនេះជាមួយនឹងក្រុមជំនុំតាមតំបន់របស់ខ្លួនបានដែរ ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានមកកាន់យើងនូវអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យបំផុត។ ព្រះអង្គបានដកចេញនូវការភ័យខ្លាចរបស់យើង ហើយបានប្រទានមកកាន់យើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច។
មតិយោបល់
Loading…