in

ប្រសិទ្ធភាព​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន (យ៉ាកុប ៥:១៦-១៨)

ចំណុច​ស្នូល៖ ការ​អធិស្ឋាន​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ក្នុង​រាល់​កាលៈទេសៈ ដូច្នេះ​ចូរ​អធិស្ឋាន​ដើម្បី​ត​យុទ្ធ​នឹង​អំពើ​បាប និង​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល។

«ដូច្នេះ ចូរ​លន់​តួ​ទោស​បាប​នឹង​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ផង ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ជា​សះ​ស្បើយ ដ្បិត​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​ពូកែ ហើយ​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ណាស់។ លោក អេលី‌យ៉ា ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​ដូច​យើង​ដែរ តែ​លោក​បាន​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​អស់​ពី​ចិត្ត សុំ​កុំ​ឲ្យ​មាន​ភ្លៀង នោះ​ក៏​គ្មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក​លើ​ផែនដី អស់​រយៈ​ពេល​បី​ឆ្នាំ​ប្រាំមួយ​ខែ។ បន្ទាប់​មក លោក​បាន​អធិស្ឋាន​ម្តង​ទៀត នោះ​មេឃ​ក៏​បង្អុរ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក ហើយ​ដី​ក៏​បង្កើត​ផល​ផ្លែ​ឡើង» (យ៉ាកុប ៥:១៦-១៨ គកស)។

ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា​អត្ថបទ​មួយ​នេះ​នឹង​ជួយ​យើង​ក្នុង​ការ​លូត​លាស់​ឡើង​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ ដែល​នេះ​មាន​រួម​ទាំង​ការ​ដែល​យើង​នៅ​បន្ត​អធិស្ឋាន និង​ការ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​អង្គ​ពេល​យើង​អធិស្ឋាន។ ហើយ​លើស​ពី​នេះ​ទៅ​ទៀត ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​បាន គឺ​យើង​ត្រូវ​តែ​អធិស្ឋាន​ដោយ​ចង​ចាំ​ថា យើង​កំពុង​តែ​ស្ថិត​ក្នុង​សង្គ្រាម​ខាង​ឯ​ព្រលឹង​វិញ្ញាណ ដូច​ដែល​កណ្ឌ​គម្ពីរ អេភេសូរ ៦:១២ បាន​ប្រាប់​យើង។ នេះ​ជា​ការ​ពណ៌នា​អំពី​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​យើង៖ «ដ្បិត​យើង​មិន​មែន​តយុទ្ធ​នឹង​សាច់​ឈាម​ទេ គឺ​ត​យុទ្ធ​នឹង​ពួក​គ្រប់​គ្រង ពួក​មាន​អំណាច ពួក​ម្ចាស់​នៃ​សេចក្តី​ងងឹត​នៅ​លោកីយ៍​នេះ ហើយ​ត​យុទ្ធ​នឹង​អំណាច​អាក្រក់​ខាង​វិញ្ញាណ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ដែរ»។

I. អធិស្ឋាន​ដើម្បី​ត​យុទ្ធ​នឹង​អំពើ​បាប

យើង​អាច​ធ្វើ​ការ​នេះ​បាន​ក្នុង​របៀប​ពីរ​យ៉ាង​គឺ ១. យើង​លន់តួ​បាប ២. យើង​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។

១. ការ​លន់តួ​បាប

«ចូរ​លន់​តួ​ទោស​បាប​នឹង​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក» (ខ១៦)។ តើ​យើង​គួរ​លន់តួ​បាប​របស់​យើង​ទៅ​កាន់​អ្នក​ណា​ខ្លះ? ដំបូង យើង​ត្រូវ​លន់តួ​បាប​យើង​ទៅ​កាន់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ អ្នក​ដទៃ និង​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​មូល។

ក. ចំពោះ​ព្រះ​ជាម្ចាស់

នៅ​ត្រង់​កន្លែង​នេះ ទោះ​បើ​ខគម្ពីរ​នេះ​មិន​បាន​ប្រាប់​យើង​យ៉ាង​ចំៗ​អំពី​ការ​នេះ​ក៏​ដោយ ក៏​ខ្ញុំ​ចង់​មាន​ន័យ​ថា ឲ្យ​យើង​លន់​តួ​បាប​ខ្លួន​ឯង​ផ្ទាល់​ជា​មុន​ដំបូង​សិន​ទៅ​កាន់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ដែល​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ទាស់​នឹង​ទ្រង់ ហើយ​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​អត់​ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង មិន​ថា​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​នោះ​ដោយ​ចេតនា ឬ​ក៏​អចេតនា​ក្ដី។ តាម​រយៈ​ការ​នេះ នោះ​ទើប​យើង​អាច​ហ៊ាន​លន់តួ​បាប​ទៅ​កាន់​បុគ្គល​ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​ខុស ឬ​ក៏​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​មូល​បាន។

កណ្ឌ​គម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១:៩-១០ បាន​ចែង​ថា «ប្រសិន​បើ​យើង​លន់តួ​បាប​របស់​យើង នោះ​ព្រះ​អង្គ​មាន​ព្រះ​ហឫទ័យ​ស្មោះ​ត្រង់ ហើយ​សុចរិត ព្រះ​អង្គ​នឹង​អត់​ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង ហើយ​សម្អាត​យើង​ពី​គ្រប់​អំពើ​ទុច្ចរិត​ទាំង​អស់។ ប្រសិន​បើ​យើង​ពោល​ថា យើង​មិន​ដែល​ធ្វើ​បាប​សោះ នោះ​យើង​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​ត្រឡប់​ជា​អ្នក​កុហក ហើយ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​មិន​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​យើង​ទេ»។

ខ. ចំពោះ​បុគ្គល

ចូរ​លន់​តួ​បាប​ដែល​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ទាស់​នឹង​បុគ្គល​ណា​ម្នាក់​ជា​មួយ​នឹង​គាត់​ផ្ទាល់។ តាម​រយៈ​ការ​ធ្វើ​បែប​នេះ គឺ​យើង​កំពុង​តែ​បង្ហាញ​ថា យើង​កំពុង​តែ​អនុវត្ត​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ ម៉ាថាយ ៥:២៤៖ «នោះ​ត្រូវ​ទុក​តង្វាយ​របស់​អ្នក​នៅ​មុខ​អាសនា ហើយ​ទៅ​ជានា​នឹង​បង​ប្អូន​ជា​មុន​សិន រួច​សឹម​មក​ថ្វាយ​តង្វាយ​របស់​អ្នក»។

មាន​គ្រួសារ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ជា​ច្រើន​តែង​តែ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គាត់​រៀប​ចំ​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ​ទី​កន្លែង​ណា​មួយ អញ្ចឹង​សំណួរ​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​សួរ​ទៅ​កាន់​យើង​រាល់​គ្នា​គឺ​ថា៖ តើ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​សុំ​ទោស​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ហើយ​ឬ​នៅ​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា​នេះ?

គ. ចំពោះ​ក្រុម​ជំនុំ

ការ​លន់​តួ​បាប​ទី​បី​គឺ​ថា ប្រសិន​បើ​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ទាស់​នឹង​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​មូល នោះ​ដាច់​ខាត​យើង​ត្រូវ​តែ​លន់​តួ​បាប​ទាំង​អស់​នោះ​ទៅ​កាន់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​មូល​នោះ​ផង​ដែរ ។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា ប្រសិន​បើ​យើង​បាន​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​ដែល​ប៉ះ​ពាល់​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ព្រះ​វិហារ ឬ​ក៏​ក្រុម​ណា​មួយ ដាច់​ខាត​យើង​ត្រូវ​តែ​សុំ​ទោស​ដល់​ស្ថាប័ន​នោះ​ទាំង​មូល​តែ​ម្ដង។

២. អធិស្ឋាន​សម្រាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក

របៀប​ទី២​ដែល​យើង​អាច​អធិស្ឋាន ដើម្បី​តយុទ្ធ​នឹង​អំពើ​បាប​គឺ​យើង​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែង​នូវ​ខ​គម្ពីរ​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​បង្គាប់​ឲ្យ​យើង​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​អ្នក​ជឿ​ផ្សេងៗ។ ចូរ​យើង​មើល​ខ​គម្ពីរ​មួយ​ចំនួន​ជា​មួយ​គ្នា៖

ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ អេភេសូរ ៦:១៨ សាវ័ក ប៉ុល បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​យើង​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​ពួក​បរិសុទ្ធ​ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ។ កណ្ឌ​គម្ពីរ ១ធីម៉ូថេ ២:១ មាន​ចែង​ដូច​ត​ទៅ «ដូច្នេះ ជា​ដំបូង​ខ្ញុំ​សូម​ដាស់​តឿន​ថា ចូរ​ទូល​សូម អធិស្ឋាន ទូល​អង្វរ ហើយ​ពោល​ពាក្យ​អរ​ព្រះ​គុណ​សម្រាប់​មនុស្ស​ទាំង​អស់»។

ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ កូឡូស ៤:២-៣ សាវ័ក ប៉ុល បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​ក្រុម​ជំនុំ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​ចំណាយ​ពេល​អធិស្ឋាន​ចាំ​យាម​ដោយ​មាន​ឥរិយាបថ​អរ​ព្រះ​គុណ។ អធិស្ឋាន​សម្រាប់​សាវ័ក ប៉ុល និង​អស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ព័ន្ធ​កិច្ច​ជា​មួយ​នឹង​គាត់។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា យើង​ត្រូវ​តែ​ចំណាយ​ពេលវេលា​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ជឿ​ផ្សេងៗ​ទៀត។ បើ​យើង​ជា​គ្រូ​គង្វាល យើង​គួរ​តែ​ចំណាយ​ពេលវេលា​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​សមាជិក។ ហើយ​បើ​យើង​ជា​សមាជិក នោះ​យើង​គួរ​តែ​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​សមាជិក​ផ្សេងៗ​ទៀត និង​សម្រាប់​អ្នក​ដឹក​នាំ​ផង​ដែរ។ ប្ដី​ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ​គួរ​ចំណាយ​ពេលវេលា​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​ប្រពន្ធ​ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ ហើយ​ប្រពន្ធ​ក៏​គួរ​តែ​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​ប្ដី​វិញ​ផង​ដែរ។ ហើយ​យើង​ក៏​អាច​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​កូនៗ ពូ​មីង យាយ​តា ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់! យើង​ក៏​គួរ​តែ​ចំណាយ​ពេលវេលា​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​អស់​អ្នក​ដែល​មិន​ទាន់​ទទួល​ជឿ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គាត់​បាន​ទទួល​ជឿ។ ប៉ុន្តែ អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ផ្ដោត​លើ​ត្រង់​នេះ​គឺ​ថា យើង​គួរ​ចំណាយ​ពេល​អធិស្ឋាន​ជា​ច្រើន​សម្រាប់​អ្នក​ជឿ៖ គឺ​យើង​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​អ្នក​ជឿ​ច្រើន​ជាង​អ្នក​មិន​ទាន់​ជឿ។ នោះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​យើង​ឃើញ​សាវ័ក ប៉ុល កំពុង​តែ​លើក​ឡើង។ បើ​យើង​កំពុង​តែ​ចែ​ចង់ តាម​ស្រឡាញ់​នរ​ណា​ម្នាក់​ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ​ដែរ នោះ​ចូរ​យើង​ចំណាយ​ពេល​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​មុន​នឹង​យើង​សម្រេច​ចិត្ត​រៀប​ការ​ជា​ប្ដី​ប្រពន្ធ។ នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​ចេះ​ស្រឡាញ់​មនុស្ស​ស្រី កាល​ហ្នឹង​ខ្ញុំ​រៀន​នៅ​ថ្នាក់​ទី៧ ខ្ញុំ​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​គូរ​អនាគត ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​សូម​ឲ្យ​មិត្តភក្ដិ​របស់​ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន​ទូល​សូម​សម្រាប់​ខ្ញុំ​ផង​ដែរ។ បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​ភ្ជាប់​ពាក្យ​រួច​មក មាន​មិត្តភក្ដិ​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា គាត់​បាន​អធិស្ឋាន​សម្រាប់​គូរ​អនាគត​របស់​ខ្ញុំ​តាំង​ពី​គាត់​ស្គាល់​ខ្ញុំ​នៅ​ឆ្នាំ២០០៥។ ហើយ​នៅ​ឆ្នាំ២០១៨ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​រៀប​ការ ការ​នេះ​គឺ​ជា​ការ​ឆ្លើយ​តប​នៃ​សេចក្ដី​អធិស្ឋាន​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់។

II. អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល

ជា​ចុង​ក្រោយ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​បាន ដាច់​ខាត​គឺ​យើង​ត្រូវ​តែ​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល។ ក្រោម​ចំណុច​នេះ ខ្ញុំ​មាន​ពីរ​ចំណុច​ទៀត​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ចែក​ចាយ៖ ក. សូម​កុំ​ឈប់​បន្ត​អធិស្ឋាន ខ. ចូរ​អធិស្ឋាន ដើម្បី​ឃើញ​ព្រះ​ធ្វើ​ការ។

ក. សូម​កុំ​ឈប់​បន្ត​អធិស្ឋាន

ទាក់​ទង​នឹង​ឃ្លា​ចុង​ក្រោយ​ក្នុង​ខ១៦ «…ដ្បិត​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​ពូកែ ហើយ​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ណាស់»។ សូម​កត់​សម្គាល់​ត្រង់​ចំណុច​ដែល​លោក យ៉ាកុប មិន​បាន​លើក​ឡើង «ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​វីរជន​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ»។ ប៉ុន្តែ គាត់​លើក​ឡើង​អំពី​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ដែល​សុចរិត ដែល​ទទួល​បាន​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​គាត់​ពី​ព្រះ​គ្រីស្ទ ហើយ​រស់​នៅ​ដោយ​បង្ហាញ​ពី​ភាព​សុចរិត​ផ្នែក​សីលធម៌។ នោះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​លោក យ៉ាកុប កំពុង​តែ​ផ្ដោត​ទៅ​លើ៖ គឺ​ជា​សេចក្ដី​សុចរិត​ដែល​បាន​បង្ហាញ​ក្នុង​ជីវិត​រស់​នៅ​ជា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ។

អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ជីវិត​សុចរិត​នឹង​ពូកែ​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន។ ទាក់​ទង​នឹង​ពាក្យ «មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព» លោក យ៉ាកុប កំពុង​តែ​ចង់​មាន​ន័យ​ថា យើង​អធិស្ឋាន​ដោយ​ចេញ​ពី​ដួង​ចិត្ត​របស់​យើង​ផ្ទាល់ គឺ​មិន​មែន​គ្រាន់​តែ​លើក​ពាក្យ​ពេចន៍​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។ ប៉ុន្តែ គឺ​ថា​យើង​ពិត​ជា​ជឿ​នូវ​លើ​អ្វី​ដែល​យើង​កំពុង​តែ​ទូល​សូម​ពី​ព្រះ​អង្គ​មែន។ នេះ​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពេល​ដែល​យើង​ខូច​ចិត្ត ហើយ​យើង​ស្រែក​យំ​ចេញ​ពី​ដួង​ចិត្ត​យើង​ផ្ទាល់​យ៉ាង​ឈឺ​ចាប់។

យើង​ដឹង​ហើយ​ថា ការ​អធិស្ឋាន​គឺ​ជា​ការ​ពិបាក ប៉ុន្តែ​នោះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​យើង​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ។ ហើយ​ប្រសិន​បើ​យើង​ពិត​ជា​អធិស្ឋាន​ដោយ​ជឿ​ថា​វា​សំខាន់​មែន នោះ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​យើង​ហាក់​បី​ដូច​ជា​បាន​ធូរ​ស្បើយ។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ មនុស្ស​សុចរិត​គឺ​សំដៅ​ទៅ​លើ​មនុស្ស​ដ៏​សាមញ្ញ ដែល​ស្មោះ​ត្រង់ ជា​បុគ្គល​ដែល​មាន​ការ​ជំរុញ​ចិត្ត និង​ការ​ផ្ដោត​ជំនឿ​ដែល​ជា​បុគ្គល​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​ទត​មើល​គាត់​ថា ជា​មនុស្ស​សុចរិត។ ដូច្នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​គាត់​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ណាស់។

យើង​ត្រូវ​តែ​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល។ តើ​យើង​អាច​ធ្វើ​បាន​ដោយ​របៀប​ណា? ជា​ដំបូង សូម​កុំ​ឈប់​អធិស្ឋាន​ឡើយ។ តើ​យើង​អាច​អធិស្ឋាន​ដោយ​មិន​ឈប់​បាន​ដោយ​របៀប​ណា? ចម្លើយ​គឺ៖ យើង​ត្រូវ​រស់​នៅ​ដោយ​សុចរិត។ តើ​យើង​អាច​រស់​នៅ​ដោយ​សុចរិត​បាន​ដោយ​របៀប​ណា? យើង​អាច​រស់​នៅ​ដោយ​សុចរិត​បាន​ដោយ​រស់​នៅ​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់ ពោល​គឺ​យើង​ត្រូវ​មាន​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ មិន​មែន​គ្រាន់​តែ​អធិស្ឋាន​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ទុក្ខ​លំបាក ឬ​គ្រោះ​អាសន្ន​នោះ​ទេ។ តើ​យើង​អាច​អធិស្ឋាន​ដោយ​របៀប​ណា​ដោយ​បង្ហាញ​ថា យើង​កំពុង​តែ​អធិស្ឋាន​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់? កណ្ឌ​គម្ពីរ អេភេសូរ ៦:១៨ បាន​ចែង​ថា៖ «ចូរ​អធិស្ឋាន​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​គ្រប់​ពេលវេលា ដោយ​ពាក្យ​អធិស្ឋាន និង​ពាក្យ​ទូល​អង្វរ​គ្រប់​យ៉ាង ហើយ​ចាំ​យាម​ក្នុង​សេចក្តី​នោះ​ឯង ដោយ​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​ខ្ជាប់​ខ្ជួន និង​សេចក្តី​ទូល​អង្វរ​ឲ្យ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ទាំង​អស់»។ មាន​ចំណុច​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​អាច​លើក​ឡើង ដើម្បី​យក​មក​បក​ស្រាយ​ខ​គម្ពីរ​មួយ​នេះ ប៉ុន្តែ​មាន​ចំណុច​ស្នូល​៥​យ៉ាង ដែល​សាវ័ក ប៉ុល កំពុង​តែ​មាន​ប្រសាសន៍​ត្រង់​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​របៀប​ដែល​យើង​ត្រូវ​អធិស្ឋាន៖ ១) អធិស្ឋាន​ឲ្យ​បាន​គ្រប់​ជ្រុង​ជ្រោយ ២) សូម​បន្ត​អធិស្ឋាន ៣) អធិស្ឋាន​ដោយ​ពឹង​លើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ៤) អធិស្ឋាន​ចាំ​យាម និង ៥) អធិស្ឋាន​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ។

លោក យ៉ាកុប បាន​យក​លោក អេលីយ៉ា ជា​គំរូ​សម្រាប់ «…ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​ពូកែ ហើយ​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ណាស់» ព្រោះ​ប្រសិន​បើ​យើង​ពិនិត្យ​មើល​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ពង្សាវតារក្សត្រ​ខ្សែ​ទី១&២ នោះ​យើង​នឹង​ឃើញ​ថា​លោក អេលីយ៉ា យល់​អំពី៖

  • តម្លៃ​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល
  • ទំនាក់​ទំនង​រវាង​សេចក្ដី​សុចរិត និង​ការ​អធិស្ឋាន
  • អ្វី​ដែល​ការ​អធិស្ឋាន​អាច​សម្រេច​បាន
  • ការ​រង​ទុក្ខ​គឺ​ជា​លទ្ធផល​ដែល​កើត​ចេញ​ពី​អំពើ​បាប
  • ចំណុច​សំខាន់​នៃ​ព្រះ​ហឫទ័យ​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន

លោក យ៉ាកុប សន្មត​ថា អ្នក​អាន​សំបុត្រ​របស់​គាត់​ស្គាល់​អំពី​ដំណើរ​រឿង​របស់​ហោរា អេលីយ៉ា ពីព្រោះ​លោក អេលីយ៉ា បើ​យោង​តាម​ប្រពៃណី​ពួក​សាសន៍​យូដា​គឺ​ប្រៀប​ធៀប​ជា​លោក ម៉ូសេ ទី២។ គេ​បាន​គិត​ថា​លោក អេលីយ៉ា នឹង​មក​វិញ ដើម្បី​ស្ដារ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ឡើង​វិញ​ក្នុង​ការ​រៀប​ចំ​សម្រាប់​ថ្ងៃ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ហើយ​បើ​យោង​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ​ផ្ទាល់​គឺ​ត្រូវ​បាន​បំពេញ​ឡើង​ក្នុង​ព័ន្ធកិច្ច​របស់​លោក យ៉ូហាន-បាទីស្ទ។ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​ឈ្មោះ​របស់​ហោរា អេលីយ៉ា ៣០ដង ដែល​នេះ​ច្រើន​ណាស់ បើ​ប្រៀប​ធៀប​ទៅ​នឹង​ឈ្មោះ​របស់​លោក ម៉ូសេ លោក អ័ប្រាហាំ និង​ស្ដេច ដាវីឌ។ ឈ្មោះ​ហោរា អេលីយ៉ា មាន​ច្រើន​ជាង​បុគ្គល​ទាំង​បី​នាក់​នោះ​ទៅ​ទៀត។ គេ​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​លើ​ហោរា អេលីយ៉ា យ៉ាង​ខ្ពស់​ដល់​ថ្នាក់​ថា មាន​មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​បាន​ប្រៀប​ធៀប​ទៅ​ជា​វីរបុរស​ដ៏​ឆ្នើម​ម្នាក់​លើស​អ្នក​ផ្សេងៗ​ទៀត ប្រៀប​ដូច​ជា​អ្នក​ក្លាហាន​ខ្លាំង​ណា​ផ្សេង​ទៀត​ក្នុង​រឿង​ច្នៃ​ប្រឌិត។

ប្រហែល​ជា​បង​ប្អូន​កំពុង​ងឿង​ឆ្ងល់​ថា តើ​គួរ​ឲ្យ​ខ្លួន​យក​គំរូ​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ចេញ​ពី​ជីវិត​របស់​ហោរា អេលីយ៉ា មក​អនុវត្ត​បាន​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? សូម​កត់​សម្គាល់​អំពី​ការ​ពណ៌នា​ដែល​លោក យ៉ាកុប លើក​ឡើង​អំពី​ហោរា អេលីយ៉ា «លោក អេលី‌យ៉ា ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​ដូច​យើង​ដែរ»។ បើ​និយាយ​ឲ្យ​ខ្លី​ទៅ​ហោរា អេលីយ៉ា គឺ​ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​សាច់​ឈាម​ដូច​យើង។ គាត់​ក៏​បាន​រង​ទុក្ខ​ដូច​យើង ហើយ​ក៏​បាន​ត​យុទ្ធ​នឹង​បញ្ហា​មួយ​ចំនួន​ដូច​យើង​ផង​ដែរ ដូច​ជា​ភាព​ត្រេកត្រអាល ការ​ច្រណែន អំនួត។ល។

ចំណុច​ខុស​គ្នា​រវាង​ហោរា អេលីយ៉ា និង​យើង​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​គឺ​ត្រង់​ថា​គាត់​គឺ​ជា​បុគ្គល​ម្នាក់​ដែល​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ជំនឿ។ ត្រង់​នេះ​ខ្ញុំ​ចង់​មាន​ន័យ​ថា ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​គាត់ គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​មុខ​ពីរ ហើយ​គាត់​ក៏​គ្មាន​ភាព​មិន​នឹងនរ​ក្នុង​រាល់​ផ្លូវ​ជីវិត​របស់​គាត់​នោះ​ដែរ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្ដី អ្នក​ជឿ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ក៏​មាន​អំណាច​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​ដូច​ដែល​ហោរា អេលីយ៉ា មាន​ផង​ដែរ។ យើង​មាន​ជម្រើស​ថា តើ​យើង​នឹង​អធិស្ឋាន​ដែរ​ឬ​ទេ? ហើយ​លើស​ពី​នោះ​គឺ​ថា តើ​យើង​នឹង​អធិស្ឋាន ដោយ​មាន​ជំនឿ​ឬ​ក៏​អត់? ដើម្បី​ឲ្យ​កាន់​តែ​ស៊ី​គ្នា​នឹង​ប្រធាន​បទ​ត្រង់​នេះ​គឺ​ថា៖ តើ​យើង​ពិត​ជា​ជឿ​ថា​ការ​អធិស្ឋាន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ឬ​ក៏​អត់? ឬ​ក៏​យើង​មិន​ជឿ​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​នឹង​ឆ្លើយ​តប​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​មែន​ឬ? សូម​អាន​កណ្ឌ​គម្ពីរ ហេព្រើរ ១១ ប្រសិន​បើ​បង​ប្អូន​ចង់​ឃើញ​បន្ថែម​ទៀត​អំពី​គំរូ​នៃ​ជំនឿ។

ខ. សូម​អធិស្ឋាន ដើម្បី​ឃើញ​ព្រះ​ធ្វើ​ការ

នៅ​ក្នុង​ចុង​ខ១៧-១៨ បាន​ចែង​ដូច​ត​ទៅ៖ «…តែ​លោក​បាន​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​អស់​ពី​ចិត្ត សុំ​កុំ​ឲ្យ​មាន​ភ្លៀង នោះ​ក៏​គ្មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក​លើ​ផែនដី អស់​រយៈ​ពេល​បី​ឆ្នាំ ប្រាំ​មួយ​ខែ។ បន្ទាប់​មក លោក​បាន​អធិស្ឋាន​ម្តង​ទៀត នោះ​មេឃ​ក៏​បង្អុរ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក ហើយ​ដី​ក៏​បង្កើត​ផល​ផ្លែ​ឡើង»។ យើង​ដឹង​ហើយ​ថា មនុស្ស​អាច​ធ្វើ​នូវ​អ្វីៗ​បាន​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន ប៉ុន្តែ​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​អាច​បំផ្លាស់​បំប្រែ​អាកាសធាតុ​បាន​ឡើយ។ តែ​ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ក៏​លោក យ៉ាកុប បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​ថា​តាម​រយៈ​ការ​អធិស្ឋាន​ហោរា អេលីយ៉ា ដែល​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​យើង​អាច​បំផ្លាស់​បំប្រែ​អាកាសធាតុ​បាន។ តើ​យើង​ជឿ​ទេ​ថា ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​អាច​ជះ​ឥទ្ធិពល​លើ​អាកាសធាតុ? ការ​អធិស្ឋាន​អាច​សម្រេច​បាន​នៅ​រឿង​ល្អៗ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន។

«ប៉ុន្តែ តាម​ពិត​ទៅ មិន​មាន​ឃើញ​ការ​សរសេរ​ចុះ​អំពី​ការ​ដែល​ហោរា អេលីយ៉ា បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ភ្លៀង​ឈប់​ធ្លាក់ ឬ​ក៏​ឲ្យ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​នោះ​ទេ។» នោះ​គឺ​ជា​ការ​សង្កេត​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​ហើយ។ ចំណុច​ពិត​គឺ​ថា​ភាសា​ដែល​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​ឡើង​អំពី​ហោរា អេលីយ៉ា ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ ១ពង្សាវតារក្សត្រ ១៧:១ បាន​លើក​ឡើង​អំពី​ការ​អធិស្ឋាន។ ហើយ​ការ​ពណ៌នា​មុន​ពេល​ធ្លាក់​ភ្លៀង​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ ១ពង្សាវតារក្សត្រ ១៨:៤២ ក៏​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​ការ​អធិស្ឋាន​ផង​ដែរ៖ «ដូច្នេះ អ័ហាប់​ក៏​ឡើង​ទៅ​សោយ ឯ​លោក​អេលីយ៉ា លោក​ឡើង​ទៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំ កើមែល ក្រាប​ចុះ​ដល់​ដី ដាក់​មុខ​នៅ​កណ្ដាល​ក្បាល​ជង្គង់»។ ហោរា អេលីយ៉ា អធិស្ឋាន​ដោយ​ដឹង​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​នឹង​ឆ្លើយ​តប​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន​របស់​គាត់។ តើ​យើង​នឹង​អធិស្ឋាន​ដោយ​ជឿ​ជាក់​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​នឹង​ឆ្លើយ​តប​ដែរ​ឬ​ទេ? ហោរា អេលីយ៉ា បាន​អធិស្ឋាន ដើម្បី​ឃើញ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​សម្រេច​ព័ន្ធកិច្ច​របស់​ទ្រង់។

កណ្ឌ​គម្ពីរ ១ពង្សាវតារក្សត្រ ជំពូក​១៩ បាន​ប្រាប់​យើង​អំពី​ពេល​ដែល​ហោរា អេលីយ៉ា បង្គាប់​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​របស់​គាត់​ប្រាំ​ពីរ​ដង​ក្នុង​ការ​ឲ្យ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ ហើយ​មើល​ពពក​នៅ​ឯ​សមុទ្រ ដើម្បី​រក​ចំណុច​សម្គាល់​នៃ​ការ​ធ្លាក់​ភ្លៀង។ អ្នក​បម្រើ​របស់​គាត់​នៅ​បន្ត​ប្រាប់​គាត់​ថា គាត់​មិន​បាន​ឃើញ​ទេ ទាល់​តែ​ដល់​លើក​ទី​ប្រាំ​ពីរ ទើប​គាត់​ឃើញ​ដុំ​ពពក​មួយ​មាន​ទំហំ​ស្មើ​នឹង​កណ្ដាប់​ដៃ​មនុស្ស​ប្រុស។ ហើយ​ចុង​ជំពូក​ក៏​បាន​បញ្ចប់​ដោយ​ប្រាប់​យើង​ថា មាន​ការ​ធ្លាក់​ភ្លៀង​យ៉ាង​ជោរជន់។

ដូច​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ទ្រង់​ព្រះ​សណ្ដាប់​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន​របស់​ហោរា អេលីយ៉ា នោះ​ព្រះ​អង្គ​ក៏​ព្រះ​សណ្ដាប់​យើង​ដែរ ហើយ​ទ្រង់​ក៏​កំពុង​តែ​ព្រះ​សណ្ដាប់​យើង​ឥឡូវ​នេះ​ផង​ដែរ។ ចំណុច​មួយ​នេះ​គឺ​ជា​ការ​រម្លឹក​ដល់​យើង​ថា សេចក្ដី​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​គឺ​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ណាស់។

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​លោក យ៉ាកុប ប្រើ​ប្រាស់​ការ​ធ្លាក់​ភ្លៀង​ជា​ការ​បង្ហាញ​អំពី​សេចក្ដី​អធិស្ឋាន? មូល​ហេតុ​គឺ​ដោយ​សារ​ទឹក​ភ្លៀង​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ស្រស់​ស្រាយ ជា​ពិសេស​ឲ្យ​ដី​ជោរជន់​ងាយ​នឹង​បង្កើត​ផល​បាន។ ដូច​គ្នា​ផង​ដែរ ការ​អធិស្ឋាន​ដោយ​ជំនឿ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ស្រស់​ស្រាយ ធូរ​ស្បើយ ចំពោះ​បុគ្គល​ដែល​កំពុង​ឈឺ (៥:១៥)។ ហោរា អេលីយ៉ា គឺ​ជា​គំរូ​ចំពោះ​អ្នក​អាន​ទាក់​ទង​ទៅ​នឹង​ការ​អធិស្ឋាន​ត្រង់​ថា យើង​ក៏​អាច​សម្រេច​បាន​នូវ​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន​ដូច​គាត់​ផង​ដែរ ប្រសិន​បើ​យើង​អធិស្ឋាន​ក្នុង​ជំនឿ​ដោយ​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ដោយ​សុចរិត។

ការ​អនុវត្ត

យើង​គួរ​តែ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ព្រះ​ហឫទ័យ​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ក្នុង​ជីវិត​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល។ ទាក់​ទង​នឹង​ការ​រៀប​ចំ​ផែន​ការ​រក​ស៊ី​ក៏​យើង​គួរ​តែ​លើក​ឡើង​ថា «ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ…» ហើយ​ឲ្យ​យើង​បន្ត​តស៊ូ​ក្នុង​ការ​រង​ទុក្ខ ដោយ​ស្វែង​រក​ការ​ព្យាបាល ហើយ​ទូល​សូម​ការ​អត់​ទោស​ពី​ព្រះ​ជាម្ចាស់។ យើង​ត្រូវ​តែ​រស់​នៅ​ដោយ​ស្រោច​ស្រង់​ជីវិត​យើង​ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន។ ហេតុ​អ្វី? ពីព្រោះ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​បង្គាប់​យើង​ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ​ឲ្យ​ធ្វើ​បែប​នោះ។ ហើយ​លើស​ពី​នោះ​ទៅ​ទៀត ព្រះ​អង្គ​ក៏​កំពុង​ត្រៀម​ព្រះ​ទ័យ​ក្នុង​ការ​ព្រះ​សណ្ដាប់​នូវ​សំណូម​ពរ​របស់​យើង ដ្បិត​ទ្រង់​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​យើង។ កណ្ឌ​គម្ពីរ ហេព្រើរ ៧:២៥ បាន​ចែង​ដូច​ត​ទៅ ដោយ​ថា​ព្រះ​យេស៊ូវ «អាច​សង្គ្រោះ ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ចូល​ជិត​ព្រះ​តាម​រយៈ​ព្រះ​អង្គ ដ្បិត​ព្រះ​អង្គ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​នៅ​ជានិច្ច ដើម្បី​ទូល​អង្វរ​ឲ្យ​ពួក​គេ»។

ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា យើង​នឹង​យក​អ្វី​ដែល​យើង​បាន​ពិនិត្យ​មើល​ជា​មួយ​គ្នា​ទៅ​អនុវត្ត ដ្បិត​ការ​អធិស្ឋាន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ក្នុង​រាល់​កាលៈទេសៈ​នៃ​ជីវិត​រស់​នៅ​របស់​យើង ជា​ពិសេស​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​អធិស្ឋាន ដើម្បី​ត​យុទ្ធ​នឹង​អំពើ​បាប និង​អធិស្ឋាន​ដោយ​មាន​ភាព​ឆេះ​ឆួល។

និពន្ធ​ដោយ៖ លោក ឈាង បូរ៉ា
កែ​សម្រួល​ដោយ៖ លោក ទេព រ៉ូ, លោក ខែម បូឡុង, លោក ប៊ុន ធីម៉ូថេ និងលោកស្រី បូល រដ្ឋា

តើអ្នកចូលចិត្តអត្ថបទនេះទេ?

មតិយោបល់

ឆ្លើយ​តប

អាសយដ្ឋាន​អ៊ីមែល​របស់​អ្នក​នឹង​មិន​ត្រូវ​ផ្សាយ​ទេ។ វាល​ដែល​ត្រូវ​ការ​ត្រូវ​បាន​គូស *

Loading…

0

ឯ​ខ្ញុំៗ មក​ពី​ស្ថាន​លើ​វិញ

សេចក្ដីស្លាប់