in

អត្ថបទ​លេខ​២-តើ​ការ​ចុះ​ចូល​នឹង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ស្រប​តាម​ព្រះ​គម្ពីរ​គឺ​ជា​អ្វី?

ព្រះ​គម្ពីរ​បង្រៀន​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​មាន​ព្រះ​ទ័យ​ចង់​ឲ្យ​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​ប្ដី និង​ប្រពន្ធ បង្ហាញ​អំពី​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​ព្រះ​គ្រីស្ទ និង​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​ទ្រង់។ ប្ដី​ត្រូវ​យក​គំរូ​តាម​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​ដឹក​នាំ​ដែល​មាន​ការ​លះ​បង់​ដូច​ជា​ព្រះ​គ្រីស្ទ ហើយ​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​យក​គំរូ​តាម​ការ​ចុះ​ចូល​ដោយ​រីករាយ ដែល​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​ពី​ក្រុម​ជំនុំ។

ការ​ចុះ​ចូល​សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​ត្រាស់​ហៅ​ពី​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ឲ្យ​ប្រពន្ធ ដើម្បី​នឹង​លើក​កិត្តិយស និង​បញ្ជាក់​អំពី​ភាព​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​របស់​ប្ដី និង​ជួយ​បំពេញ​វា​តាម​រយៈ​អំណោយ​ទាន​របស់​នាង។ វា​មិន​មែន​ជា​ការ​ដាច់​ខាត​ត្រូវ​តែ​ចុះ​ចាញ់​ចំពោះ​រាល់​​ក្ដី​បំណង​របស់​នាង​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ យើង​និយាយ​អំពី​ឆន្ទៈ​របស់​នាង​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​តាម​ការ​ណែ​នាំ​របស់​ប្ដី និង​ឆន្ទៈ​របស់​នាង​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​តាម​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​គាត់។ សិទ្ធ​អំណាច​ទាំង​ស្រុង​របស់​នាង គឺ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ មិន​មែន​ជា​ប្ដី​របស់​នាង​ទេ។ នាង​ចុះ​ចូល «ដោយ​សេចក្ដី​កោតខ្លាច​ដល់​ព្រះ​គ្រីស្ទ» (អេភេសូរ ៥:២១)។ សិទ្ធិ​អំណាច​របស់​ប្ដី​នាង​នឹង​ត្រូវ​មាន​គណនេយ្យ​ភាព​ចំពោះ​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ នាង​មិន​គួរ​ធ្វើ​តាម​ប្ដី នៅ​ក្នុង​អំពើ​បាប​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ នាង​ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​ឈរ​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​គ្រីស្ទ នៅ​ពេល​ប្រឆាំង​ទាស់​នឹង​ឆន្ទៈ​នៃ​អំពើ​បាប​របស់​ប្ដី​នាង (ឧ. ១ពេត្រុស ៣:១ នាង​មិន​ត្រូវ​ចុះ​ចូល​ចំពោះ​ភាព​គ្មាន​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​ប្ដី​ឡើយ) នាង​នៅ​តែ​អាច​មាន​វិញ្ញាណ​នៃ​ការ​ចុះ​ចូល-បំណង​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​បង្កើត​ផល។ នាង​អាច​បង្ហាញ​ដោយ​ឥរិយាបថ និង​អាកប្ប​កិរិយា​របស់​នាង​ថា នាង​មិន​ចូល​ចិត្ត​តតាំង​នឹង​បំណង​ចិត្ត​របស់​គាត់ ហើយ​ថា​នាង​ប្រាថ្នា​ចង់​ឲ្យ​គាត់​លះ​បង់​អំពើ​បាប ហើយ​ដឹក​នាំ​ដោយ​សុ​ចរិត​ភាព ដើម្បី​ឲ្យ​ទំនោរ​ចិត្ត​របស់​នាង​ផ្ដល់​កិត្តិយស​ឲ្យ​គាត់​ជា​អ្នក​នាំ​មុខ អាច​បង្កើត​ភាព​សុខដុម​រមនា​ជា​ថ្មី។

នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ ភាព​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​ស្រប​តាម​ព្រះ​គម្ពីរ សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​ត្រាស់​ហៅ​ពី​ព្រះ​ជាម្ចាស់​សម្រាប់​ប្ដី ក្នុង​ការ​មាន​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ចម្បង​ក្នុង​ការ​ដឹក​នាំ ការ​ការពារ និង​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​ដូច​ជា​ព្រះ​គ្រីស្ទ។

កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដែល​បង្ហាញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ជាង​គេ​បំផុត​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​ដឹក​នាំ និង​ការ​ចុះ​ចូល​នៅ​ក្នុង​ចំណង​អាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺ​នៅ​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ លោកុប្បត្ដិ​ជំពូក​ទី១-៣, អេភេសូរ ៥:២១-៣៣, កូឡូស ៣:១៨-១៩, ១ធីម៉ូថេ ៣:២,៤,១២, ទីតុស ២:៥ និង ១ពេត្រុស ៣:១-៧។

ទស្សនៈ​នៃ​ការ​បង្រៀន​របស់​អត្ថបទ​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ទាំង​នេះ គឺ​ជា​គំរូ​នៃ​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​បុរស ដែល​ជ្រួត​ជ្រាប​ទូទៅ អាច​ជា​ការ​ដែល​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ពណ៌នា​អំពី​ជីវិត​គ្រួសារ ដែល​អាច​ជា​ការ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​មិន​គ្រាន់​តែ​បាតុភូត​វប្បធម៌​មួយ​កន្លង​ផុត​ទៅ​ជាង​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ជា​ការ​តាក់​តែង​ដើម​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ទោះ​បី​ជា​វា​ត្រូវ​បាន​បង្ខូច​ដោយ​អំពើ​បាប​ក៏​ដោយ។

ពេល​ខ្លះ​មនុស្ស​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដ៏​លំបាក​នៅ​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ស្មុគស្មាញ​មួយ​ចំនួន។ យើង​ក៏​មិន​និយាយ​បាន​ដែរ​ថា ការ​ដឹក​នាំ/ភាព​ជា​អ្នក​នាំ​មុខ​មាន​តាំង​នៅ​ក្នុង​ការ​ណែនាំ​ជា​ស៊េរី​សម្រាប់​ភរិយា​ដែរ។ ភាព​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ មិន​មាន​ន័យ​ដូច​គ្នា​ទៅ​នឹង​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដោយ​ឯកតោ​ភាគី​នោះ​ទេ។ តាម​ពិត​ទៅ នៅ​ក្នុង​ចំណង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ដ៏​ល្អ​មួយ ភាព​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​តាំង​នៅ​ជា​ចម្បង​ក្នុង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​នៅ​ក្នុង​ការ​បង្កើត​គំរូ​នៃ​អន្តរ​កម្ម ដែល​ផ្ដល់​កិត្តិយស​ដល់​ប្ដី និង​ភរិយា (និង​កូន) ដូច​ជា​ឃ្លាំង​នៃ​ការ​រក្សា​ទុក​ប្រាជ្ញា​ផ្សេងៗ​សម្រាប់​ជីវិត​គ្រួសារ។ ភាព​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​មាន​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ចម្បង​សម្រាប់​ការ​កែ​ច្នៃ និង​ការ​រៀប​ចំ​ផែន​ការ​ខាង​សីលធម៌​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ប៉ុន្តែ​ការ​អភិវឌ្ឍន៍​នៃ​ការ​កែ​ច្នៃ និង​រៀប​ចំ​ផែន​ការ​នោះ​នឹង​ធ្វើ​រួម​ជា​មួយ​នឹង​ប្រពន្ធ (ដែល​នាង​ប្រហែល​ជា​ឆ្លាត​ជាង និង​មាន​ប្រាជ្ញា​ជាង)។ គ្មាន​អ្វី​មួយ​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ទុក​ថា ឥត​ប្រយោជន៍​ដោយ​ភាព​មិន​ច្បាស់​លាស់​មួយ​ចំនួន​នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​លំបាកៗ និង​ករណី​ផ្សេងៗ ដែល​ប្ដី និង​ភរិយា​មិន​យល់​ស្រប​លើ​អ្វី​ដែល​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ឡើយ។

រចនា​សម្ព័ន្ធ​ដឹក​នាំ​របស់​រដ្ឋ ក្រុម​ជំនុំ និង​គ្រួសារ​មិន​អាច​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អសារ​ឥត​ការ​បាន​ទេ ទោះ​បើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​មាន​អំណាច​ទាំង​ស្រុង​លើ​ការ​ដឹក​នាំ​បុគ្គល​ម្នាក់ៗ​ក៏​ដោយ។ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​បាន​បង្គាប់​យើង​ឲ្យ​ចុះ​ចូល​នឹង​អ្នក​ដឹក​នាំ​ក្រុម​ជំនុំ (ហេព្រើរ ១៣:១៧) គឺ​មិន​មែន​ជា​ការ​អសារ​ឥត​ការ​នោះ​ទេ ទោះ​បី​ជា​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ប្រាប់​ថា​នឹង​មាន​ពួក​ចាស់ទុំ​នឹង​ក្រោក​ឡើង​អធិប្បាយ​សេចក្ដី​ខុស​ឆ្គង​ក៏​ដោយ (កិច្ចការ ២០:៣០) ហើយ​ថា​នៅ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ពួក​គេ​គួរ​តែ​ត្រូវ​ស្ដី​បន្ទោស​ជា​ជាង​ការ​ធ្វើ​តាម (១ធីម៉ូថេ ៥:២០)។ សេចក្ដី​បង្គាប់​ឲ្យ​ចុះ​ចូល​ចំពោះ​អាជ្ញាធរ​ស៊ីវិល (រ៉ូម ១៣:១) គឺ​មិន​មែន​គ្មាន​ន័យ​នោះ​ទេ ទោះ​បី​ជា​មាន​ការ​ជំទាស់​ដោយ​បញ្ញា​ចិត្ត​ក៏​ដោយ (កិច្ចការ ៥:២៩)។ ក៏​មិន​មែន​ជា​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ភាព​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​ដ៏​ទន់ភ្លន់ និង​រឹងមាំ​របស់​បុរស​នៅ​ឯ​ផ្ទះ​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ទុក​ជា​មោឃៈ ដោយ​សារ​តែ​នៅ​ទី​បំផុត​ប្រពន្ធ​របស់​គាត់​ត្រូវ​តែ​ចុះ​ចូល​នឹង​អំណាច​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ មិន​មែន​គាត់​នោះ​ទេ។ ក្នុង​ករណី​ដែល​ការ​ដឹកនាំ​របស់​គាត់​បរាជ័យ​នៅ​ក្នុង​ការ​ទទួល​បាន​ការ​ឆ្លើយ​តប​ដ៏​រីករាយ​របស់​នាង គាត់​ត្រូវ​តែ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ​គុណ​នៃ​ព្រះ ហើយ​ស្វែង​រក​ផ្លូវ​នៃ​ប្រាជ្ញា​ស្រប​តាម​ព្រះ​គម្ពីរ​តាម​រយៈ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​ទូន្មាន។ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​យើង​គេច​ផុត​ពី​ភាព​មិន​ច្បាស់​លាស់​នៃ​ជីវិត​ពិត​នោះ​ទេ (ដែល​ពេល​ខ្លះ ជា​ការ​ឈឺ​ចាប់​ដ៏​ពិបាក​ទ្រាំ)។

និពន្ធដោយ៖ John Piper
បកប្រែ​ដោយ៖ កញ្ញា គឹម បូព្រឹក
ជំនួយ​ការ​បក​ប្រែ៖ លោក ឈាង បូរ៉ា
កែ​សម្រួល​ដោយ៖ លោក ខែម បូឡុង, លោក ទេព រ៉ូ, លោក ឯក សត្យា, លោក ហុង សម្ភស, លោក សឹម រក្សា, លោកស្រី ឡូញ ស្រីរដ្ឋ, លោក ង៉ែត វិទូ, និង​លោក ឡង់ គីមឡុង
ដក​ស្រង់​ខ្លះៗ និង​កែ​សម្រួល​ចេញ​ពី​សៀវភៅ
«៥០សំណួរ​ដ៏​សំខាន់ៗ ស្ដី​អំពី​ភាព​ជា​បុរស និង​ភាព​ជា​ស្ត្រី​យោង​តាម​ព្រះគម្ពីរ» ដោយ​មាន​ការ​អនុញ្ញាត។

 

តើអ្នកចូលចិត្តអត្ថបទនេះទេ?

មតិយោបល់

ឆ្លើយ​តប

អាសយដ្ឋាន​អ៊ីមែល​របស់​អ្នក​នឹង​មិន​ត្រូវ​ផ្សាយ​ទេ។ វាល​ដែល​ត្រូវ​ការ​ត្រូវ​បាន​គូស *

Loading…

0

«កណ្ឌ​គម្ពីរ​ស្បូវ»៖ ការ​ស្វែង​យល់​អំពី​លោក​គ្រូ លូសើរ និង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប

ហេតុអ្វី​ទំនាក់​ទំនង​​មាន​ភាព​ទន់​ខ្សោយ​នៅ​ក្នុង​សម័យ​កាល​ដ៏​ទំនើប​នេះ?