សមាជិកភាពនៃពួកជំនុំមិនមែនជាជម្រើសទេ តែវាជាកត្តាចាំបាច់សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទគ្រប់រូបដើម្បីស្វែងរកចូលរួម និងភ្ជាប់ខ្លួនទៅកាន់ក្រុមជំនុំតាមតំបន់។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលអ្នកចូលរួមក្រុមជំនុំ តើអ្នកមានទំនួលខុសត្រូវអ្វីខ្លះ?
នៅក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់មានចំណងជើងថាសញ្ញា៩យ៉ាងនៃក្រុមជំនុំដែលមានសុខភាពល្អ (“Nine Marks of a Healthy Church” មានការបោះពុម្ពលើកទី២មិនមែនលើកទី៣ទេ ដូច្នេះប្រហែលទើបតែបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពរួច) លោកគ្រូ ម៉ាក ដិវើរ (Mark Dever) ចេញផ្សាយនូវចំណងជើងថា ទំនួលខុសត្រូវទាំង៥ខាងក្រោមសម្រាប់សមាជិកក្រុមជំនុំគ្រប់រូបនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់គាត់៖ ចូលរួមការថ្វាយបង្គំជាប្រចាំ ចូលរួមការរួបរួមពិធីកាច់នំបុ័ង ចូលរួមការប្រជុំរបស់សមាជិកដោយខ្ជាប់ខ្ជួន អធិស្ឋានជាទៀងទាត់ និងថ្វាយតង្វាយជាទៀងទាត់ (ទំព័រ១៦១)។
នេះជាការចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អ ហើយមិនចាំបាច់សង្ស័យទេ អ្នកអាចបង្កើតបញ្ជីទំនួលខុសត្រូវចំនួន ២០ ឬ៣០ និង៤០យ៉ាងងាយស្រួលសម្រាប់សមាជិកក្រុមជំនុំនីមួយៗ ដូច្នេះបញ្ជីនេះមិនគួរត្រូវបានគេមើលឃើញថា មានលក្ខណៈទូលំទូលាយ ឬគួរឲ្យហត់នឿយនោះទេ។ ហើយការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីអ្វីដែលសមាជិកក្រុមជំនុំត្រូវបានគេសន្មតថា នឹងធ្វើ នឹងមានការប្រែប្រួល អាស្រ័យលើគោលជំនឿរបស់អ្នកនោះ និងនិកាយ ឬបណ្ដាញក្រុមជំនុំរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែការកសាង និងនាំយកពីការងាររបស់លោកគ្រូ ម៉ាក ដិវើរ ខ្ញុំសូមណែនាំនូវទំនួលខុសត្រូវទាំងប្រាំយ៉ាងខាងក្រោមសម្រាប់សមាជិកក្រុមជំនុំគ្រប់រូប៖
១. ចូលរួមពេលថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃអាទិត្យ
នៅអាមេរិក គ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនគិតថា ពួកគេប្ដេជ្ញាចិត្តចំពោះក្រុមជំនុំ ប្រសិនបើពួកគេចូលរួមការថ្វាយបង្គំថ្ងៃអាទិត្យពីរដងក្នុងមួយខែ។ ខ្ញុំសូមអង្វរកុំធ្វើដូច្នោះឡើយ។ ទោះបីជាជំងឺ វិស្សមកាល និងហេតុផលផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងទៀត ដែលនឹងរារាំងរាស្ត្ររបស់ព្រះពីពេលមួយទៅពេលមួយក៏ដោយ វាជារឿងចាំបាច់សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទគ្រប់រូបក្នុងការចូលរួមក្នុងព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យ លុះត្រាតែមានកិច្ចការសំខាន់ដែលមិនអាចជៀសវាងបាន។
ដោយការមិនបានទៅក្រុមជំនុំ នោះអ្នកខកខានពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ ការអធិប្បាយព្រះបន្ទូល ការប្រកបជាមួយអ្នកជឿ ការរីកចម្រើនឡើងនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក និងរឿងល្អៗជាច្រើនផ្សេងទៀត។ អ្នកដាក់ខ្លួនអ្នកឲ្យនៅឆ្ងាយពីរបៀបចម្បងមួយដែលព្រះបានតាំង ដើម្បីស្អាងអ្នកនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ វាមិនមែនជាការបំផ្លើសទេក្នុងការនិយាយថា ទង្វើដ៏ស្មុគស្មាញនៃការមិនចូលរួមក្រុមជំនុំជាទៀងទាត់ដោយសារហេតុផលតូចតាចអាចនាំឲ្យមានផលវិបាកខាងវិញ្ញាណ។
ប៉ុន្តែ វាមិនមែនគ្រាន់តែជាអ្វីដែលអ្នកទទួលបានពីក្រុមជំនុំប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាអ្វីដែលអ្នកផ្ដល់ឲ្យផងដែរ (ការពន្យល់បន្ថែមទៀតនៅខាងក្រោម) ដល់ក្រុមជំនុំរបស់អ្នក។ វត្តមានរបស់អ្នកគឺចាំបាច់ណាស់។ សូមស្ដាប់នូវរបៀបដែលលោក ដេទ្រិខ ប៊ុនហូហ្វ័រ (Dietrich Bonhoeffer) សរសេរវានៅក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ ជីវិតរួមគ្នា៖ «វត្តមានរាងកាយរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទដទៃទៀត គឺជាប្រភពនៃសេចក្ដីអំណរ និងកម្លាំងដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបានចំពោះអ្នកជឿ។
ដោយគ្រាន់តែទៅក្រុមជំនុំនៅថ្ងៃអាទិត្យ គឺជាការលើកទឹកចិត្តដ៏ធំមួយដល់គ្រូគង្វាលរបស់អ្នក និងអ្នកដែលនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នក។ អ្នកប្រហែលជាមិនតែងតែមានអារម្មណ៍ចង់ទៅក្រុមជំនុំទេ ប៉ុន្តែអ្នកនឹងសប្បាយចិត្តដែពេលអ្នកទៅ ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ទាំងនោះនៅព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ។ ហើយសូម្បីតែពេលដែលអ្នកមិនមានអារម្មណ៍ចង់ទៅក៏ដោយ ក៏អ្នកទទួលបានច្រើនពីវាដែលអ្នកប្រហែលជាមិនដឹង។ ព្រះធ្វើការដើម្បីកសាងអ្នកក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកយ៉ាងច្បាស់ និងល្អិតល្អន់ពេលអ្នកចូលក្រុមជំនុំដោយស្មោះត្រង់រាល់ថ្ងៃអាទិត្យ។
២. បម្រើក្រុមជំនុំដោយអំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក
មានគោលការណ៍នៅក្នុងអាជីវកម្មដែលហៅថាគោលការណ៍ប៉ារ៉ាតូ (Pareto Principle)។ ជាសង្ខេប វាមានន័យថា ២០% នៃមនុស្សធ្វើ ៨០% នៃការងារ ឬជាពិសេសជាង ៨០% នៃផលប៉ះពាល់ គឺមកពី ២០% នៃមូលហេតុ។ ពិតនៅក្នុងអាជីវកម្ម ហើយជារឿយៗក៏ជាការពិតនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ ប៉ុន្តែវាមិនគួរទេ។ ប្រសិនបើអ្នកជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរដល់អ្នកដោយអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ (ឬអំណោយ)។ ហើយគោលបំណងនៃអំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក គឺមិនមែនដើម្បីរក្សាទុកវា កប់វា ឬប្រើវាដើម្បីធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកមើលទៅអស្ចារ្យនោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីរក្សាវាឲ្យបានល្អដោយការស្អាងព្រះវិហារ។
តើអំណោយខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកគឺជាអ្វី? រដ្ឋបាល? បដិសណ្ឋារកិច្ច? បង្រៀន? ចូរប្រើវា។ សង្ឃឹមថាគ្រូគង្វាលនៃក្រុមជំនុំរបស់អ្នកកំពុងនាំពួកបរិសុទ្ធសម្រាប់ការបម្រើ (អេភេសូរ ៤:១២)។ និយាយជាមួយនរណាម្នាក់នៅក្នុងព្រះវិហាររបស់អ្នកអំពីការចូលរួមបម្រើ។ ចុះឈ្មោះសម្រាប់ក្រុមកិច្ចការព័ន្ធកិច្ច។ អ្វីក៏ដោយដែលអ្នកធ្វើសូមកុំកប់អំណោយទានដែលព្រះបានប្រគល់ឲ្យអ្នក។
៣. ស្វែងរកភាពបរិសុទ្ធ
លោក រ៉ូបឺត មួរេយ មែកឆេនី (Robert Murray McCheyne) ធ្លាប់បាននិយាយថា «តម្រូវការដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំ គឺភាពបរិសុទ្ធផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ»។
ពិតសម្រាប់គ្រូគង្វាល ហើយក៏ជាការពិតសម្រាប់ក្រុមជំនុំផងដែរ។
ខ្ញុំឃើញថា គ្រីស្ទបរិស័ទមានទំនោរទៅរកការគិតមួយក្នុងចំណោមពីរ។ ផ្នែកដំបូងជាការគិតដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់លើក្រុមជំនុំទាំងស្រុង ហើយសង្កត់ធ្ងន់លើការដើរផ្ទាល់របស់មនុស្សម្នាក់ជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ ផ្នែកទីពីរជាការគិតដែលមានទំនោរមិនអើពើនឹងការជួបជាមួយព្រះពេញមួយសប្ដាហ៍ លើកលែងតែថ្ងៃអាទិត្យ។យើងត្រូវនាំពួកគេទាំងពីរមកជាមួយគ្នា។
ទោះបីជាការបម្រើថ្ងៃអាទិត្យ គឺមិនស្មើគ្នានៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃសារៈសំខាន់សម្រាប់ជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកក៏ដោយអ្នកមិនអាចរំពឹងថា កម្មវិធីថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃអាទិត្យតែឯង ដើម្បីទ្រទ្រង់អ្នកខាងវិញ្ញាណពេញមួយសប្ដាហ៍នោះទេ។នេះមានន័យថា អ្នកត្រូវតែបន្តគោរពព្រះយ៉ាងសកម្មពីថ្ងៃច័ន្ទដល់ថ្ងៃសៅរ៍ផងដែរ។ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីបាន?
អានព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ហើយអធិស្ឋានជាលក្ខណៈឯកជនជាទៀងទាត់។ ចាប់យកការធ្វើដំណើររបស់អ្នកទៅធ្វើការដោយស្ដាប់ព្រះបន្ទូល ផតខាស និងសៀវភៅជាសំឡេង។ ចូលរួមក្រុមតូចមួយ។ អានសៀវភៅគ្រីស្ទានល្អៗ និងប្លក់។ ការព្យាយាមស្វែងរកយ៉ាងសកម្មដើម្បីសម្លាប់អំពើបាប ដែលរំខាននៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ ការជួបជុំជាមួយរាស្ត្ររបស់ព្រះឲ្យបានញឹកញាប់តាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ ការស្វែងរកភាពបរិសុទ្ធកើតឡើងតាមរយៈកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដែលជំរុញដោយព្រះគុណសមស្របតាមមធ្យោបាយនៃព្រះគុណនិងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលធ្វើការនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ បើអ្នកប្រកាន់យកភាពបរិសុទ្ធកាន់តែខ្លាំងនោះក្រុមជំនុំរបស់អ្នកនឹងកាន់តែប្រសើរ។
៤. លើកកម្ពស់ការរួបរួមក្នុងក្រុមជំនុំ
ថ្មីៗនេះខ្ញុំបានលើកឡើងប្រាំនាទី ស្ដីអំពីការរួបរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំរបស់យើង។ ខ្ញុំមិនបានគិតច្រើនអំពីវាទេ ហើយស្ទើរតែមិនបានសរសេរកំណត់ត្រាណាមួយឡើយ។ ប៉ុន្តែសមាជិករបស់យើងទទួលបានយ៉ាងខ្លាំងតាមរយៈពាក្យរបស់ខ្ញុំ។ ដូច្នេះ វាបានជំរុញឲ្យមានយុទ្ធនាការ «ការរួបរួមចុងសប្ដាហ៍» ដែលយើងនឹងប្រារព្ធការរួបរួមរបស់យើងនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទជាមួយគ្នានៅពេលក្រោយនិទាឃៈរដូវនេះ។
អ្នកទំនងជាមិនចូលចិត្តរឿងមួយចំនួនអំពីព្រះវិហាររបស់អ្នកទេ។ នោះជារឿងធម្មតា។ ស្ទើរតែគ្មាននរណាម្នាក់ចូលចិត្តអ្វីទាំងអស់អំពីព្រះវិហាររបស់ពួកគេ សូម្បីតែគ្រូគង្វាលក៏ដោយ។ ជាការពិតណាស់ នៅពេលដែលមានអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរចូលមក នោះវាត្រូវរាយការណ៍ជាបន្ទាន់។ ប៉ុន្តែភាគច្រើន វាមិនមែនជាអំពើបាបដ៏អាក្រក់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកធ្លាក់ចុះនោះទេ ប៉ុន្តែជាការរំខានបន្តិចបន្តួចវិញ។ ក្នុងគ្រាទាំងនេះ ពេលអ្នកត្រូវល្បួងឲ្យឈ្លោះគ្នា ឬបែកគ្នា វាសំខាន់ណាស់ដែលអ្នកមិនត្រូវធ្វើដូច្នោះ។ កុំនិយាយដើមគេ ឬបង្កាច់បង្ខូចនរណាម្នាក់។ កុំស្វែងរកមើលកំហុសរបស់នរណាម្នាក់។ អធិស្ឋានសម្រាប់មនុស្សដែលរំខានអ្នក។ ហើយប្រសិនបើអ្នកត្រូវនិយាយជាមួយនរណាម្នាក់អំពីបញ្ហាមួយ សូមធ្វើដោយអធិស្ឋាន ដោយទន់ភ្លន់។
៥. ផ្ដល់ឲ្យ
បាទពិតណាស់លុយរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើបច្ចុប្បន្ន អ្នកជាសមាជិកក្រុមជំនុំ ហើយអ្នកមិនបានផ្ដល់ប្រាក់ណាមួយដល់ក្រុមជំនុំរបស់អ្នកទេចូរដឹងថា ប្រសិនបើគ្រីស្ទបរិស័ទគ្រប់រូបធ្វើតាមគំរូរបស់អ្នក នោះក្រុមជំនុំភាគច្រើននៅលើពិភពលោកនឹងលែងមាន។ ថ្វីបើកាលៈទេសៈលំបាក មិនមែនជាធម្មតាអាចរារាំងអ្នកមិនឲ្យថ្វាយមួយរដូវជាបណ្ដោះអាសន្នក៏ដោយ ក៏បញ្ហាសម្រាប់យើងភាគច្រើនមិនមែនជាស្ថានភាពជីវិតដ៏លំបាកខ្លាំងនោះទេ ប៉ុន្តែជាការខ្ជិល ភាពល្ងង់ខ្លៅ ឬការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យស្រាវជ្រាវបទគម្ពីរ ដើម្បីមើលអ្វីដែលពួកគេនិយាយអំពីប្រាក់ ហើយបន្ទាប់មកថ្វាយដល់ក្រុមជំនុំក្នុងតំបន់របស់អ្នក។ អធិស្ឋាន។ ចាប់ផ្ដើមថ្វាយ—ហើយមើលអ្វីដែលកើតឡើង។
ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះវិហារក្នុងតំបន់។ ខ្ញុំស្រឡាញ់គ្រូគង្វាល សមាជិកក្រុមជំនុំ ការដាំក្រុមជំនុំ និកាយ ដែលមានសុខភាពល្អ និងបណ្ដាញ។ យើងជាក្រុមតែមួយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ហើយវាជារឿងដ៏ល្អប្រសើរ។ យើងមានពរណាស់។ ប៉ុន្តែព្រះពរទាំងនោះគួរតែនាំទៅរកការទទួលខុសត្រូវក្នុងនាមជាសមាជិកក្រុមជំនុំ។ សង្ឃឹមថា ការប្រកាសនេះនឹងលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យអនុវត្ត៥យ៉ាង ដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។
មតិយោបល់
Loading…