ទោះបីជាថ្មីៗនេះ ខ្ញុំទើបតែឈប់ទៅពេទ្យមើលជំងឺមហារីករបស់ខ្ញុំក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅខ្សោយខ្លាំងដដែល ហើយក៏មានដែនកំណត់នៅក្នុងអ្វីៗដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន ក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនពេញម៉ោង និងក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តភក្ដិ បងប្អូន និងអ្នកជិតខាងជាច្រើនទៀត។
បទពិសោធន៍នៃភាពកម្សោយរបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំអាក់អន់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ វាក៏បាននាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់ខ្ញុំ និងអ្នកដទៃ។ ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យប្រើប្រាស់រាល់ភាពកម្សោយ និងដែនកំណត់របស់យើង ដើម្បីរំឭកយើងពីសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ៗ ហើយក៏ដើម្បីបន្សុទ្ធទំនុកចិត្តរបស់យើងលើទ្រង់ជាថ្មីដែរ។
១. ភាពកម្សោយរំឭកយើងថា ជីវិតរបស់យើងគឺពឹងលើព្រះជាម្ចាស់ទាំងស្រុង
កម្សោយរំឭកយើងថា ជីវិតរបស់យើង គឺប្រៀបដូចជាចំហាយទឹក គ្រប់ទាំងមនុស្សប្រៀបដូចជាស្មៅ។ កម្សោយរំឭកយើងថា ព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកដែលប្រទានគ្រប់ខ្យល់ដង្ហើមដល់សួតរបស់យើង ក៏ដូចជាគ្រប់ចង្វាក់បេះដូងរបស់យើងដែរ។ ទ្រង់បានគ្រោងទុកនូវថ្ងៃស្លាប់របស់យើង (យ៉ូប ១៤:៥; ទំនុកដំកើង ១៣៦:១៦)។ ទ្រង់ជាព្រះអាទិករដែលទ្រទ្រង់គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់តាមរយៈព្រះបន្ទូលដ៏មានអំណាចរបស់ទ្រង់ ទ្រង់ទ្រទ្រង់សូម្បីតែជីវិតដ៏គ្មានតម្លៃរបស់យើង (ហេព្រើរ ១:៣)។ យើងមិនគួររស់នៅដោយមិនចេះអរគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ជីវិតដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យយើងឡើយ។
ការរំឭកមួយនេះគួរបង្កើតចិត្តដែលចេះអរព្រះគុណ និងចិត្តដែលចេះបន្ទាបខ្លួន
ជារឿយៗ នៅពេលដែលយើងសុខសប្បាយ គឺយើងតែងតែប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីល្បួងក្នុងការភ្លេចពឹងលើព្រះជាម្ចាស់ចំពោះគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ (ចោទិយកថា ៦:១០-១២)។ នៅពេលខ្លះ យើងដាក់ទំនុកចិត្តលើប្រាក់សន្សំ ប្រាក់ខែថ្លៃ ជ័យជម្នះក្នុងព័ន្ធកិច្ច ការមានសុខភាពល្អ ឬក៏ការចេះរាក់ទាក់ចំពោះអ្នកដទៃ (ទំនុកដំកើង ២០:៧)។ នៅពេលដែលកម្សោយរបស់យើងរំឭកយើងថា យើងពឹងលើព្រះជាម្ចាស់ និងលើការគ្រោងទុករបស់ទ្រង់សម្រាប់ជីវិត និងខ្យល់ដង្ហើមរបស់យើង នោះយើងនឹងទទួលបានអំណរក្នុងការដឹងថា យើងមានជីវិតព្រោះទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យយើងមានជីវិត។
២. ភាពកម្សោយរំឭកយើងថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានរូបកាយថ្មីដល់យើង
ការឈឺចាប់ និងការដែលយើងមិនមានលទ្ធភាពធ្វើអ្វីមួយបាន គឺជាការចង្អុលបង្ហាញឲ្យយើងឃើញថា នៅពេលអនាគត យើងនឹងទទួលបានរូបកាយ និងព្រលឹងដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ ការដែលយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងជាប់ជើងម្ខាងនៅក្នុងផ្នូរ គឺជាការរំឭកឲ្យដឹងថា យើងជាប់ជើងម្ខាងទៀតនៅឯស្ថានសួគ៌។ ការដែលយើងកាន់តែខ្សោយទៅៗ គឺជាការរំឭកឲ្យដឹងថា យើងកំពុងតែរង់ចាំការដែលយើងនឹងរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។
លោកគ្រូ ជេ. អាយ. ភេគ័រ បានសរសេរដូចនេះថា៖ «រូបកាយថ្មីរបស់យើង…នឹងមានការស៊ីសង្វាក់គ្នាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះជាមួយដួងចិត្តថ្មីស្រឡាង និងល្អឥតខ្ចោះរបស់យើង។ នោះជាសីលធម៌ថ្មី ជាព្រលឹង និងលក្ខណៈរបស់យើង»។ កម្សោយរបស់យើងសព្វថ្ងៃនេះ គួរតែធ្វើឲ្យយើងកាន់តែប្រាថ្នារង់ចាំថ្ងៃដែលព្រះគ្រីស្ទនឹងប្រទានឲ្យយើងទទួលបានរូបកាយថ្មី ដែល «នឹងមិនចុះអន់ថយ ប៉ុន្តែនឹងនៅថ្មីរហូតដល់អស់កល្បជានិច្ច»។ លោកគ្រូ ភេគ័រ បានលើកឡើងថា ក្ដីសង្ឃឹមរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ «មិនមែនជាការយល់ដោយមិនដឹងអ្វីសោះនៅក្នុងភាពងងឹតទេ ប៉ុន្តែជាការយល់ដឹងយ៉ាងពិតប្រាកដអំពីអ្វីដែលនឹងកើតមានឡើង ព្រោះព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់បានសន្យាអំពីការនោះ»។
ការរំឭកមួយនេះគួរបង្កើតឲ្យមានសេចក្ដីក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងចិត្ត ហើយទ្រាំទ្រនៅក្នុងជំនឿ
កណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ៥:១-៥ បានលើកឡើងថា អស់អ្នកណាដែលមានអំណរ នៅខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងរងទុក្ខ នោះពួកគេក៏នឹងចេះទ្រាំទ្រក្នុងការល្បងល ការទុកចិត្តលើព្រះជាម្ចាស់ និងការលូតលាស់ដែលកាន់តែមានរូបអង្គដូចជាព្រះគ្រីស្ទដែរ។ ការនេះអាចកើតមានឡើង ព្រោះពួកគេក្រឡេកត្រឡប់ទៅមើលសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែលឈើឆ្កាងបានផ្សះផ្សា ហើយពួកគេក៏សម្លឹងមើលទៅខាងមុខអំពីការដែលព្រះគ្រីស្ទនឹងរំដោះពួកគេ នៅពេលដែលទ្រង់យាងត្រឡប់មកវិញជាលើកទៅពីរដែរ។ រ៉ូម ៨:២៥ បានលើកឡើងថា «បើយើងសង្ឃឹមនឹងបានអ្វី ដែលមើលមិនឃើញវិញ នោះយើងនឹងរង់ចាំនៅដោយអំណត់»។
៣. ភាពកម្សោយរំឭកយើងថា យើងសក្ដិសមនឹងទទួលសេចក្ដីក្រោធ មិនមែនព្រះគុណទេ
គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមក រួមទាំងមនុស្សលោក គឺសុទ្ធតែស្ថិតក្រោមភាពពុករលួយ ការឈឺចាប់ និងភាពកម្សោយ ដោយព្រោះតែអំពើបាបដែលឪពុកម្ដាយដំបូងយើងបានធ្វើ (រ៉ូម ៨:១៨-២១)។ យើងទាំងអស់គ្នាក៏សមនឹងទទួលសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ ព្រោះយើងបានប្រព្រឹត្តបាបដោយខ្លួនឯងជាច្រើន (រ៉ូម ៣:២៣) ហើយយើងក៏សមនឹងទទួលរងទុក្ខគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងជីវិតនេះដែរ។ យើងមិនសមនឹងទទួលសិរីល្អទេ សូម្បីតែបន្តិចក៏មិនសមផង តែយើងសមនឹងទទួលទម្ងន់នៃសេចក្ដីក្រោធព្រះវិញ (២កូរិនថូស ៤:១៧)។
ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់បានចាក់អំណោយទានដ៏ល្អៗជាច្រើននៅក្នុងជីវិតនេះ ហើយយើងដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទបានទទួលអំណោយទានដ៏ល្អបំផុត ពោលគឺព្រះគ្រីស្ទផ្ទាល់ដែលទ្រង់ជាជីវិត និងជាទ្រព្យសម្បត្តិដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ព្រះយេស៊ូវបានរំដោះយើងចេញពីសេចក្ដីក្រោធដ៏យុត្តិធម៌ ទ្រង់បានសង្គ្រោះយើង ព្រះជាម្ចាស់បានអត់ទោសយើង បានផ្សះផ្សាយើងទៅកាន់ទ្រង់វិញ ហើយបានរាប់យើងជាសុចរិត និងបានយកយើងធ្វើជាកូនចិញ្ចឹមផងដែរ។ នេះជាក្ដីមេត្តាករុណាដ៏អស្ចារ្យមែន!
ការរំឭកមួយនេះគួរបង្កើតឲ្យចេះយល់ចិត្តអ្នកដទៃ និងចេះសម្ដែងសេចក្ដីសប្បុរស
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជួយមនុស្សខ្សោយឲ្យមានជីវិតរស់នៅជាថ្មី ជាពិសេសនៅពេលដែលពួកគេទទួលការរំឭកពីសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏អស្ចារ្យ និងការដែលទ្រង់អត់ធ្មត់ចំពោះគេ «ចូរមានចិត្តសប្បុរសនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រមទាំងមានចិត្តទន់សន្ដោស ហើយអត់ទោសគ្នា ដូចជាព្រះទ្រង់បានអត់ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដោយព្រះគ្រីស្ទដែរ។ ដូច្នេះ ចូរត្រាប់តាមព្រះ ដូចជាកូនស្ងួនភ្ងា ហើយដើរក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដូចជាព្រះគ្រីស្ទបានស្រឡាញ់យើង ព្រមទាំងប្រគល់ព្រះអង្គទ្រង់ជំនួសយើងផង ទុកជាតង្វាយ ហើយជាយញ្ញបូជា សម្រាប់ជាក្លិនឈ្ងុយថ្វាយដល់ព្រះ» (អេភេសូរ ៤:៣២-៥:២)។
៤. ភាពកម្សោយបន្សុទ្ធយើងឲ្យកាន់តែទុកចិត្តលើការគ្រោងទុកដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់
យើងរៀនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលដែលយើងដកពិសោធពីការដែលថា គ្មានអ្វីអាចពង្រាត់យើងចេញពីវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់បានឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់មិនដែលដើរចេញពីយើង ហើយក៏មិនដែលបោះបង់យើងចោលដែរ មិនថាយើងប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកធំប៉ុណ្ណាក៏ដោយ (យ៉ូស្វេ ១:៩; ហេព្រើរ ១៣:៥)។ យើងយល់ថា ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ទាំងអស់ ទ្រង់កំពុងធ្វើការគ្រប់ពេលវេលា ឧទាហរណ៍៖ ក្នុងការល្បងលរបស់យើង ទោះបើយើងមិនអាចយល់ក៏ដោយ។
ដូច្នេះ យើងក៏ចាប់ផ្ដើមឈប់រអ៊ូរទាំអំពីអ្វីដែលយើងមិនមាន ដ្បិតទ្រង់បានប្រទានច្រើនណាស់ដល់យើង។ យើងចាប់ផ្ដើមចេះចុះចូលចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះជាម្ចាស់នៃយើងយ៉ាងជាប់លាប់ មិនថាទ្រង់នាំអ្វីមកក្នុងជីវិតយើងក៏ដោយ។ ភាពរឹងចចេសរបស់យើងចេះមានការទន់ភ្លន់ដោយចុះចូល។ យើងក៏នឹងចាប់ផ្ដើមលូតលាស់ក្នុងព្រះគុណ និងចំណេះដឹងរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែរ (២ពេត្រុស ៣:១៨)។
នៅក្នុងសៀវភៅ Finishing Our Course with Joy របស់លោកគ្រូ ភេគ័រ គាត់បានសរសេរអំពីភាពពេញវ័យខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណថា «ភាពពេញវ័យខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណ គឺជាការមានទំនាក់ទំនងដ៏ស៊ីជម្រៅជាមួយព្រះត្រៃឯករបស់យើង តាមរយៈព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ និងជាការមានទំនាក់ទំនងដ៏ល្អជាមួយអ្នកជឿ និងអ្នកមិនជឿ ដោយបង្ហាញថា យើងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ យល់ចិត្តពួកគេ មានភាពកក់ក្ដៅ ការមើលថែ ប្រាជ្ញា ការយល់ស៊ីជម្រៅ ការវែកញែក និងការយល់ដឹង»។
ការរំឭកមួយនេះគួរបង្រៀនយើងឲ្យចេះគិតពីអ្នកដទៃយ៉ាងត្រឹមត្រូវ មិនថាឋានៈខ្ពស់ ឬទាបជាងខ្លួននោះទេ
កម្សោយនៅក្នុងអ្នកជឿមានច្រើនប្រភេទណាស់៖ អ្នកឈឺ អ្នកពិការ មនុស្សចាស់ អ្នកក្រ អ្នកដែលមិនសូវឆ្លាត អ្នកដែលមិនសូវមានការងារល្អៗ អ្នកដែលសង្គមមិនរាប់អាន (គេមិនសូវមានឱកាសធ្វើអ្វីទេ ដូច្នេះអ្នកដទៃក៏មិនសូវមានការរំពឹងពីពួកគេដែរ)។ ខ្ញុំបានជួបមនុស្សដែលមានលក្ខណៈដូចទៅនឹងការរៀបរាប់ខាងលើនេះជាច្រើន ហើយពួកគាត់សុទ្ធតែជាអ្នកដែលចេះយល់ចិត្ត មើលថែអ្នកដទៃ និងមានប្រាជ្ញាពូកែណាស់។ ព្រះជាម្ចាស់បានល្បងលទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយទ្រង់ ហើយតាមរយៈការនោះយើងឃើញថា ពួកគេមានលក្ខណៈសម្បត្តិស្មោះត្រង់ជាមួយទ្រង់។
កម្សោយរបស់យើង គឺជាការរំឭកយើងថា ចំណុចសម្គាល់របស់យើងអំពីការលូតលាស់ខាងឯវិញ្ញាណមិនមែនជាសមត្ថភាពអ្វីដែលលោកីយ៍នេះនឹងសរសើរនោះទេ ឧទាហរណ៍៖ ការបង្កើតឲ្យមានផលផ្លែច្រើន ក៏ដូចជាការពូកែវោហារចំពោះមុខមនុស្សជាច្រើន។ «ព្រះទ្រង់បានរើសពួកល្ងង់ល្ងើនៅលោកីយ៍នេះ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យអ្នកប្រាជ្ញមានសេចក្ដីខ្មាសវិញ ទ្រង់បានរើសពួកកម្សោយនៅលោកីយ៍នេះ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យពួកខ្លាំងពូកែមានសេចក្ដីខ្មាស» (១កូរិនថូស ១:២៧)។ ដូច្នេះ ចូរយើងនាំគ្នាទៅចំណាយពេលជាមួយមនុស្សបែបនោះ មិនមែនគ្រាន់តែដើម្បីបម្រើគេទេ ប៉ុន្តែគឺដើម្បីរៀនពីពួកគេ។ ចូររៀនពីអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់កំពុងធ្វើការនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេចុះ។ ចូរមើលពីដែនកំណត់របស់ពួកគេចំពោះព្រះគ្រីស្ទ។ ចូរស្ដាប់ទីបន្ទាល់ដែលពួកគេរៀបរាប់ដោយអំណរអំពីសេចក្ដីសប្បុរស ព្រះគុណ និងសិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចុះ។
អ្នកខ្សោយនឹងមានជ័យជម្នះក្នុងលោកីយ៍នេះ
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូល យើងឃើញមានចំណុចជាច្រើនស្ដីពីការដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យទាញចំណាប់អារម្មណ៍មកលើទ្រង់ផ្ទាល់ ដោយទ្រង់បណ្ដុះទំនុកចិត្តរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ តាមរយៈការដែលទ្រង់ធ្វើនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ មិនថាគេមានកម្សោយ ឬមានដែនកំណត់ក៏ដោយ។ ចូរពិចារណាពីលោកស្រី សារ៉ា និងរ៉ាជែលដែលជាស្ត្រីអារ អំពើផ្ដេសផ្ដាសរបស់លោក ម៉ូសេ ទ័ពដ៏តូចរបស់លោក គេឌាន នាង ម៉ារាដែលជាស្ត្រីក្រមុំព្រហ្មចារីដែលមានវ័យក្មេងម្នាក់ និងលោក ពេត្រុសដែលជាមនុស្សឆ្លេឆ្លា។ល។ ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់ដែលជាកូនចៀមត្រូវគេសម្លាប់ ក៏បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ដែរថា កូនចៀមដ៏ទន់ភ្លន់នឹងមានជ័យជម្នះលើលោកីយ៍នេះ។
ភាពដ៏អស្ចារ្យ ហើយក៏គួរឲ្យអស់សំណើច អំពីប្រាជ្ញានៃឈើឆ្កាង គឺព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសពួកល្ងង់ល្ងើ ពួកអ្នកខ្សោយ ពួកអ្នកអន់ និងអស់អ្នកដែលគេស្អប់ ដើម្បីឲ្យពួកអ្នកខ្លាំងពូកែមានសេចក្ដីខ្មាស ហើយក៏ដើម្បីនឹងបិតមាត់របស់ពួកអ្នកមានអំនួតដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យប្រើប្រាស់រាល់កម្សោយ និងដែនកំណត់របស់យើង ដើម្បីរំឭកយើងពីសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ៗ ហើយក៏ដើម្បីបន្សុទ្ធទំនុកចិត្តរបស់យើងចំពោះទ្រង់ជាថ្មីដែរ។
មតិយោបល់
Loading…