ការព្យាយាមត្រាប់តាមបញ្ញត្តិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនបានបង្ហាញឲ្យឃើញនូវសេចក្ដីអស្ចារ្យនៃភាពឧដុង្គឧត្ដមរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ សាសនាណាក៏ដូចសាសនាណាដែរ គឺពួកគេសុទ្ធតែព្យាយាមធ្វើបែបនោះ ហើយការដែលគ្រាន់តែត្រាប់តាមបែបនោះ គឺមិនបង្ហាញឲ្យឃើញពីភាពអស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ការត្រាប់តាមបញ្ញត្តិ គឺគ្រាន់តែធ្វើឲ្យលោកអ្នកមើលទៅមានលក្ខណៈជាមនុស្សដែលមានសីលធម៌ល្អប៉ុណ្ណោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការបង្ហាញពីសេចក្ដីអស្ចារ្យនៃភាពឧដុង្គឧត្ដមរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺ៖ លោកអ្នកមានភាពស្កប់ស្កល់នៅក្នុងទ្រង់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ ជាពិសេសនៅពេលដែលលោកអ្នកកំពុងប្រឈមមុខនឹងការរងទុក្ខលំបាក។ ចំណុចសំខាន់ដែលខ្ញុំកំពុងលើកឡើងនេះគឺ៖ លោកអ្នកនឹងមិនដែលមានអារម្មណ៍បែបនេះឡើយ ហើយលោកអ្នកក៏នឹងមិនប្ដូរជីវិតរបស់ខ្លួន ដើម្បីបង្ហាញពីព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈការស្កប់ស្កល់នៅក្នុងទ្រង់ដែរ លុះត្រាតែលោកអ្នកទទួលស្គាល់ថា ចំណុចស្នូលនៃការអាក្រក់គឺការមិនស្កប់ស្កល់នៅក្នុងព្រះជាម្ចាស់។
ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់ថា តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ធ្វើល្អដោយមិនបានពឹងលើចំណុចនេះ? ប្រសិនបើលោកអ្នកមិនមានចំណាប់អារម្មណ៍លើចំណុចនេះទេ នោះមានន័យថា គ្រប់ពេលវេលាដែលលោកអ្នកកំពុងតយុទ្ធ គឺលោកអ្នកពឹងលើការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនដោយគិតថា «តាមពិត ខ្ញុំមិនគួរធ្វើនេះ ឬក៏ធ្វើនោះ ឬក៏ខ្ញុំគួរធ្វើនេះ ឬក៏ធ្វើនោះថែមទៀត»។ ទង្វើបែបនោះធ្វើឲ្យអារក្សសាតាំងអស់សំណើចយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះលោកអ្នកនឹងមិនមានជ័យជម្នះនៅក្នុងសង្គ្រាមនេះដោយប្រើការប្រព្រឹត្តិធ្វើជាអាវុធបានឡើយ។ ទីតាំងនៃសង្គ្រាមនោះ គឺនៅក្នុងជម្រៅចិត្តរបស់លោកអ្នក។ តើលោកអ្នកស្រឡាញ់អ្វី? តើលោកអ្នកចូលចិត្តថ្នាក់ថ្នមអ្វី? តើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានចិត្តស្កប់ស្កល់? តើលោកអ្នកកំពុងតយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាមនោះដែរឬទេ? នោះហើយជាសង្គ្រាមដែលបង្កើតឲ្យមានការល្អ និងសម្លាប់ការអាក្រក់។
មូលហេតុដែលខ្ញុំលើកឡើងអំពីចំណុចស្នូលនៃការអាក្រក់ គឺព្រោះការមានភាពឆេះឆួលគឺជាភាពឧដុង្គឧត្តមរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ លោកអ្នកនឹងមិនអាចបង្ហាញអំពីសេចក្ដីអស្ចារ្យនៃភាពឧដុង្គឧត្តមរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ លុះត្រាតែលោកអ្នកទទួលស្គាល់ចំណុចសំខាន់នៃអំពើបាប៖ ការចង់បានអ្វីមួយផ្សេងទៀតក្រៅពីព្រះជាម្ចាស់។ លោកអ្នកគួរតែស្អប់ចំណុចនេះ!
មតិយោបល់
Loading…