ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ប៉ុន្តែក៏រីករាយដែលបានឃើញមានមួយជំពូកទាំងមូលដែលសរសេរឡើងសម្រាប់អ្នកនៅលីវគ្រីស្ទាន នៅក្នុងសៀវភៅដ៏ល្អរបស់លោក ធីម និង លោកស្រី ខេតធី ឃែលឺ ស្តីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍។ នៅក្នុងផ្នែកមួយដែលមានចំណងជើងថា «ដំបូន្មានជាក់ស្ដែងមួយចំនួនសម្រាប់អ្នកចង់រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍» (“Some Practical Counsel for Marriage Seekers”) គ្រួសារលោកឃែលឺបានផ្តល់នូវព័ត៌មានជំនួយដ៏មានប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់អ្នកនៅលីវ។ ខ្ញុំបានរាយបញ្ជីការប្រឹក្សាទាំងនោះនៅខាងក្រោម រួមជាមួយនឹងចំណុចបន្ទាប់បន្សំមួយចំនួនរបស់គ្រួសារលោកខែល័រ ក្នុងទម្រង់ជាចំណុចរងសម្រាប់បង្កើនការអាន។[១]
១. ចូរទទួលស្គាល់ថាមានរដូវកាលដែលមិនត្រូវស្វែងរកការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍
– មានពេលជាច្រើនដង ឬ «កាល» ដែលការណាត់ជួប និងការស្វែងរកអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏សកម្មមិនចាំបាច់កើតឡើងនោះទេ។
– នរណាម្នាក់ដែលតែងតែត្រូវតែ «មាននរណាម្នាក់» គឺប្រហែលជាបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងការយកអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាព្រះហើយ។
– នៅពេលដែលលោកអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏សំខាន់មួយ—ចាប់ផ្ដើមការងារថ្មី ចាប់ផ្ដើមសាលារៀនថ្មី ប្រឈមមុខជាមួយការស្លាប់របស់ឪពុកម្តាយ ឬពេលវេលា ឬព្រឹត្តិការណ៍ណាមួយដែលស៊ីពេលវេលាជាច្រើន—វាប្រហែលជាមិនមែនជាពេលវេលាដ៏ល្អទេក្នុងការចាប់ផ្ដើមមានទំនាក់ទំនងស្នេហា។
– នៅក្នុងអំឡុងពេលនៃការព្យាបាល ឬក៏ការចាប់ផ្ដើមជាថ្មីឡើងវិញ លោកអ្នកប្រហែលជាត្រូវការមានមិត្តភាពជាគ្រីស្ទបរិស័ទជិតស្និទ្ធច្រើនជាងការណាត់ជួប និងការមានគំនិតនៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍។
២. សូមយល់ដឹងអំពីអំណោយទាននៃភាពនៅលីវ
– សាវ័ក ប៉ុល បានហៅការនៅលីវថាជាអំណោយទាន (១កូរិនថូស ៧:៧)។
– នៅក្នុងសំណេររបស់សាវ័ក ប៉ុល គឺគាត់តែងតែប្រើពាក្យ «អំណោយទាន» ដើម្បីសំដៅទៅលើសមត្ថភាពមួយដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានមកឲ្យស្អាងអ្នកដទៃឡើង។
– នៅពេលនោះសាវ័ក ប៉ុល មិនបាននិយាយអំពីស្ថានភាពពិបាកយល់ ដែលគ្មានភាពតានតឹងមួយចំនួន ដែលនឹកមិនដល់ទេ។ សម្រាប់សាវ័ក ប៉ុល «អំណោយទាន» នៃការនៅលីវសំដៅទៅលើសេរីភាពដែលវាផ្ដល់ឲ្យគាត់ផ្ដោតអារម្មណ៍លើការបម្រើព័ន្ធកិច្ច ក្នុងរបៀបដែលបុរសៗរៀបការហើយមិនអាចធ្វើបាន។
– គាត់ (សាវ័ក ប៉ុល) មិនគ្រាន់តែរកឃើញសមត្ថភាព ដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតដែលបម្រើព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះទេ…គាត់ក៏បានរកឃើញលក្ខណៈពិសេសនៃជីវិតនៅលីវ (ឧទាហរណ៍៖ ដូចជាការបត់បែននៃពេលវេលាបាន) ដើម្បីបម្រើព្រះជាម្ចាស់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់បាន។
– «ការត្រាស់ហៅឲ្យនៅលីវ» ដែលសាវ័ក ប៉ុល បានលើកឡើងអំពីគឺមិនមែនជាលក្ខខណ្ឌដែលគ្មានការតស៊ូ ឬក៏ជាបទពិសោធន៍នៃទុក្ខវេទនាផ្សេងទៀតនោះឡើយ…នៅពេលដែលលោកអ្នកមានអំណោយនេះ នោះលោកអ្នកប្រាកដជានឹងមានឧបសគ្គ ប៉ុន្តែរឿងសំខាន់នោះគឺថា ព្រះជាម្ចាស់កំពុងជួយលោកអ្នកឲ្យរីកចម្រើនខាងឯវិញ្ញាណ និងបង្កើតផលផ្លែក្នុងជីវិតអ្នកដទៃ ទោះបីជាមានឧបសគ្គក៏ដោយ។
៣. សូមកាន់តែយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ នៅពេលដែលលោកអ្នកកាន់តែចាស់ទៅៗ
– នៅពេលយើងកាន់តែចាស់ទៅៗ គឺមានទំនោរដែលមនុស្សភាគច្រើនតែងតែគិតថា៖ «ប្រសិនបើលោកអ្នកចេញទៅក្រៅជាមួយនឹងខ្ញុំ នោះលោកអ្នកកំពុងគិតអំពីទំនាក់ទំនង ឬអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលច្បាស់លាស់ហើយ»។
– ស្ថានភាពដ៏ឈឺចាប់បំផុតមួយដែលលោកអ្នកអាចមាន គឺនៅពេលដែលអ្នកណាម្នាក់គិតថា ការណាត់ជួបនេះគឺ ដើម្បីពិចារណាអំពីទំនាក់ទំនងដ៏ច្បាស់លាស់ ហើយអ្នកម្នាក់ទៀតគិតថា វាគ្រាន់តែជាការសប្បាយនៅក្នុងសង្គម និងកម្សាន្តប៉ុណ្ណោះ។
– ធ្វើខ្លួនតាមអាយុកាលរបស់លោកអ្នក…បើលោកអ្នកនៅលីវ និងនៅក្នុងវ័យសាមសិបឆ្នាំជាង លោកអ្នកគួរតែទទួលស្គាល់ថា ប្រសិនបើខ្លួនទទូចចង់បន្តការកម្សាន្តបែបណាត់ជួបជាមួយអ្នកដទៃ ដែលមានអាយុស្របាលលោកអ្នក នោះជាញឹកញាប់លោកអ្នកនឹងលេងសើចនឹងអារម្មណ៍របស់គេហើយ។
– កាលណាលោកអ្នកកាន់តែចាស់ទៅៗ នោះលោកអ្នកនឹងចេញទៅក្រៅជាញឹកញាប់ ហើយទាំងពីរនាក់ត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា ខ្លួនកំពុងស្វែងរកការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍កាន់តែឆាប់រហ័ស។
៤. កុំបណ្ដោយឲ្យខ្លួនលោកអ្នកមានទំនាក់ទំនងផ្លូវចិត្តស៊ីជម្រៅជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនជឿ
នៅគ្រប់ខទាំងអស់ក្នុងព្រះគម្ពីរបានសន្មតថា គ្រីស្ទបរិស័ទនឹងរៀបការជាមួយគ្រីស្ទបរិស័ទដូចគ្នា។
– ការយកព្រះទ័យទុកដាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់គឺមិនមែនអំពីការដែលលោកអ្នករៀបការជាមួយពូជសាសន៍ផ្សេងក្រៅនោះទេ ប៉ុន្តែគឺសេចក្ដីជំនឿវិញ។
– ប្រសិនបើដៃគូរបស់លោកអ្នកមិនយល់អំពីសេចក្ដីជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទរបស់លោកអ្នកទេ នោះគាត់ពិតជាមិនបានយល់ដូចលោកអ្នកយល់ ពីខាងក្នុងទេ។ ហើយប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវស្ថិតនៅចំកណ្ដាលដួងចិត្តលោកអ្នក នោះមានន័យថា ដៃគូរបស់លោកអ្នកពិតជាមិនបានយល់អំពីលោកអ្នកឡើយ។
– ប្រសិនបើលោកអ្នករៀបការជាមួយនឹងបុគ្គល ដែលមិនកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីជំនឿដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងជំនឿស្នូលដូចលោកអ្នកទេ នោះលោកអ្នកនឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តម្តងហើយម្តងទៀត ដែលដៃគូរបស់លោកអ្នកមិនអាចយល់បានទាល់តែសោះ។ ផ្នែកនោះនៃជីវិតរបស់លោកអ្នក—ហើយវាគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់បំផុត—នឹងមានភាពស្រអាប់ជានិច្ច និងជាអាថ៌កំបាំងជារៀងរហូតចំពោះជីវិតប្ដីប្រពន្ធរបស់លោកអ្នក។
-លោកអ្នកមិនគួរតាំងចិត្តរៀបការជាមួយបុគ្គលដែលមិនមានជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទដូចគ្នានឹងលោកអ្នកនោះឡើយ។
5. ចូរមានអារម្មណ៍ថា «ទាក់ទាញចិត្ត» ក្នុងន័យដ៏ទូលំទូលាយបំផុត
– សាវ័ក ប៉ុល បានបង្រៀនថា ការទាក់ទាញចិត្តគឺជាកត្តាដ៏សំខាន់ក្នុងការសម្រេចចិត្តរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ (១កូរិនថូស ៧:៩)។ ប៉ុន្តែ សូមឲ្យយើងចូលកាន់តែជ្រៅទៀត…សូមហៅវាថា «ការទាក់ទាញចិត្តដ៏ទូលំទូលាយ»។ តើវាជាអ្វី? ផ្នែកខ្លះៗគឺការទាក់ទាញទៅនឹងចរិតលក្ខណៈរបស់នរណាម្នាក់ ឬផលផ្លែខាងឯវិញ្ញាណ (កាឡាទី ៥:២២)។
– ដៃគូអាពាហ៍ពិពាហ៍អាចនិយាយបានថា «ខ្ញុំបានឃើញអ្វីដែលលោកអ្នកកំពុងតែក្លាយទៅជា និងអ្វីដែលលោកអ្នកនឹងក្លាយទៅជា (ទោះបីជានិយាយតាមត្រង់ទៅ លោកអ្នកមិនទាន់ទៅដល់ចំណុចនោះនៅឡើយទេ)។ ប៉ុន្តែ ពន្លឺនៃអនាគតរបស់លោកអ្នកទាក់ទាញចិត្តខ្ញុំ។
– ដៃគូអាពាហ៍ពិពាហ៍អ្នកគួរតែជាផ្នែកមួយនៃអ្វីដែលយើងអាចហៅថា «រឿងព្រេង» របស់លោកអ្នក។ លោក ស៊ី.អេស. ល៊ូហ្វីស (C.S. Lewis) បាននិយាយអំពី «ខ្សែអំបោះអាថ៌កំបាំង» ដែលបង្រួបបង្រួមសៀវភៅ តន្ត្រី ទីកន្លែង ឬកន្លែងកម្សាន្ត ដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាចូលចិត្ត។ ជួនកាល លោកអ្នកនឹងជួបមនុស្សម្នាក់ដែលមានខ្សែអំបោះរឿងព្រេងអាថ៌កំបាំងដូចគ្នានឹងលោកអ្នកដែរ ដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ក្លាយជាផ្នែកមួយនៃខ្សែអំបោះនោះផ្ទាល់។ នេះគឺជាប្រភេទនៃការទាក់ទាញចិត្តដ៏ទូលំទូលាយ ដែលលោកអ្នកគួរស្វែងរកនៅក្នុងដៃគូនាពេលអនាគតរបស់លោកអ្នក។
៦.កុំបណ្តោយឲ្យរឿងរ៉ាវងប់ងុលលឿនពេក
– ការណាត់ជួបគ្នាបែបសម័យទំនើបតែងតែនាំឲ្យមានការរួមភេទឆាប់រហ័សពេកហើយ ហើយពេលដែលរឿងនោះបានកើតឡើង នោះការឈ្លក់វង្វេងនឹងស្នេហាអាចលេចឡើងភ្លាមៗដែរ។ បទពិសោធន៍បែបនោះ មានទំនោររារាំងដល់ការវាយតម្លៃជាក់ស្ដែងថា តើបុគ្គលនោះពិតជានរណា?
– ប្រភេទស្នេហាដែលនៅស្ថិតស្ថេរអស់មួយជីវិតគឺមិនមែនមានត្រឹមតែផ្នែកអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះនោះទេ។ វាត្រូវតែមានការប្ដេជ្ញាចិត្តដ៏មុតមាំគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីជំរុញយើងឲ្យរីករាយ ដោយមិនមានការរអ៊ូរទាំ មានការបម្រើអ្នកដទៃដោយចេះលះបង់ សូម្បីតែក្នុងរដូវកាលដែលជៀសមិនរួច នៅពេលដែលអារម្មណ៍នោះស្ងួត ឬត្រជាក់ក៏ដោយ។ ស្នេហាបែបនោះកើតចេញពីការទាក់ទាញចិត្តដ៏ទូលំទូលាយនេះទៅលើអត្តចរិត អនាគត និងបេសកកម្មក្នុងជីវិតរបស់បុគ្គលម្នាក់នោះ។
-វិធីមួយដែលលោកអ្នកអាចវិនិច្ឆ័យបានថា តើលោកអ្នកបានឆ្លងផុតដំណាក់កាលនៃការរំជើបរំជួលឬយ៉ាងណា គឺត្រូវសួរនូវសំណួរមួយចំនួននេះ៖ តើលោកអ្នកបានឆ្លងកាត់ និងដោះស្រាយជម្លោះដ៏មុតស្រួចមួយចំនួនហើយឬនៅ? តើលោកអ្នកបានឆ្លងកាត់វដ្ដនៃការប្រែចិត្ត និងការអត់ទោសដែរឬទេ? តើលោកអ្នកបានបង្ហាញអ្នកដទៃថា លោកអ្នកអាចធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរបានដែលកើតចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្នារវាងគ្នានឹងគ្នាបានហើយឬនៅ?
– មធ្យោបាយសំខាន់មួយសម្រាប់លោកអ្នក ដើម្បីជៀសវាងភាពងងឹតងងុល និងការផ្លាស់ប្ដូរអារម្មណ៍នៃការងប់ងុលលឿនពេក គឺការបដិសេធការរួមភេទមុនពេលរៀបការ។ ការពិតជាក់ស្ដែងគឺថា សកម្មភាពផ្លូវភេទបង្កឲ្យមានតណ្ហាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងលោកអ្នកចំពោះអ្នកដទៃដែលលោកអ្នកនឹងត្រូវមើលគាត់/នាងឲ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន។
– ដាក់ការអភិវឌ្ឍមិត្តភាពលើការអភិវឌ្ឍចរិតលក្ខណៈ។
៧. ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយក៏កុំក្លាយជាប្ដី/ប្រពន្ធក្លែងក្លាយសម្រាប់អ្នកដែលមិនបានប្ដេជ្ញាចិត្តចំពោះលោកអ្នកឡើយ
– ខណៈពេលដែលគូខ្លះអាចឆាប់គិតច្បាស់លាស់លឿនពេកក៏មានគូផ្សេងទៀតដែលនឹងមានសមាជិកម្នាក់ ដែលនឹងមានការស្ទាក់ស្ទើរយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបន្តទំនាក់ទំនង ឬប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែរ។
– ប្រសិនបើទំនាក់ទំនងបានអូសបន្លាយអស់ជាច្រើនឆ្នាំដោយគ្មានមុខសញ្ញានៃភាពស៊ីជម្រៅ ឬឈានទៅរកជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះទេ នោះប្រហែលជាមានបុគ្គលម្នាក់បានដឹងដល់កម្រិតនៃទំនាក់ទំនង (ការមិនចង់រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍) ដែលគាត់/នាងកំពុងទទួលបានអ្វីដែលខ្លួនចង់បានហើយ និងមានអារម្មណ៍ថាមិនត្រូវឈានទៅដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃការប្ដេជ្ញាចិត្តទេ។
៨. សូមទទួល និងស្នើសុំមតិយោបល់ពីអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន
– គោលការណ៍មូលដ្ឋានគឺត្រឹមត្រូវ និងសំខាន់។ អាពាហ៍ពិពាហ៍មិនគួរតែមានបុគ្គលម្នាក់តឹងរ៉ឹង ឬក៏ការសម្រេចចិត្តឯកតោភាគីនោះទេ។ វាសំខាន់ពេកហើយ ហើយទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងក៏ងាយយល់ច្រឡំផងដែរ។
– នៅក្នុងសហគមន៍យើងមានដៃគូរៀបការជាច្រើន ដែលមានប្រាជ្ញាច្រើនសម្រាប់ឲ្យអ្នកនៅលីវអាចស្ដាប់តាមបាន។ អ្នកនៅលីវគួរតែទទួលមតិយោបល់ពីនាក់នៅជុំវិញខ្លួនក្នុងគ្រប់ជំហាន នៅពេលស្វែងរកជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍។
– តាមពិតទៅ ខ្ញុំចង់ណែនាំរឿងមួយបន្ថែមទៀត។ ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គ្រីស្ទបរិស័ទគួរតែជាបែបសហគមន៍ ដែលនេះមានន័យថាគ្រីស្ទបរិស័ទដែលបានរៀបការហើយគួរតែស្វែងរកវិធីផ្សេងៗ ដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធន៍នៃជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួនជាមួយអ្នកនៅលីវ និងគូស្វាមីភរិយាផ្សេងទៀត នៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេដែរ។
– សូមគិតអំពីឥទ្ធិពលនៃការនេះដែលអាចនឹងមាន! អ្នកនៅលីវត្រូវតែមើលឃើញថា ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍លំបាក និងមានភាពរុងរឿងខ្លាំងប៉ុណ្ណា មិនមែនគ្រាន់តែភាពស្កប់ចិត្តប៉ុណ្ណានោះទេ។ មានមធ្យោបាយតែមួយគត់ដែលការនេះអាចកើតឡើងបាន គឺគូស្វាមីភរិយាដែលបានរៀបការរួចហើយត្រូវតែចែករំលែកជីវិតរបស់ពួកគេជាមួយអ្នកនៅលីវ ដើម្បីឲ្យអ្នកនៅលីវអាចយល់បានថា តើអាពាហ៍ពិពាហ៍មានលក្ខណៈពិតបែបណាឲ្យប្រាកដ។
ធនធានបន្ថែមចំពោះភាពនៅលីវ៖
អាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលអ្នកប្រាថ្នា
ភាសានៃសេចក្តីស្រឡាញ់ទាំង៥
កំណត់ចំណាំ៖
១. ខ្ញុំយកខ្លឹមសារនៃការប្រកាសនេះចេញពីជំពូកទីប្រាំពីរ «ភាពនៅលីវ និងអាពាហ៍ពិពាហ៍» (Singleness and Marriage) នៃសៀវភៅរបស់លោក ធីម និងលោកស្រី ឃេតធី ខែល័រ ស្តីអំពីជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ដូចដែលលោកអ្នកអាចប្រាប់បាន ខ្ញុំមិនបានចម្លងគ្រប់ពាក្យនៃជំពូកនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានជ្រើសរើសយកប្រយោគមួយចំនួន ដែលខ្ញុំគិតថាលេចធ្លោជាងគេ។ ខ្ញុំក៏បានកែសម្រួលប្រយោគទាំងនោះខ្លះៗ ដើម្បីឲ្យអាចអានបានប្រសើរជាងមុនសម្រាប់ការបង្ហោះនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានផ្លាស់ប្ដូរ ឬបន្ថែមការគិតរបស់ខ្ញុំទៅលើអ្វីដែលគ្រួសារលោកខែល័របានសរសេរហើយនោះទេ។ សូមមើលជំពូកទី៧ នៅក្នុងសៀវភៅដែលមានចំណងជើងថា «អត្ថន័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍» (The Meaning of Marriage) សម្រាប់ខ្លឹមសារដ៏មានប្រយោជន៍បន្ថែមទៀត អំពីភាពនៅលីវរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ។
មតិយោបល់
Loading…