in

គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ទទួល​បាន​ព្រះ​វិហារ​ដែល​ពួក​គេ​ចង់​បាន​នោះ​ទេ

ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​កន្លង​មក​នេះ ខ្ញុំ​ឈឺ​ហើយ​ក៏​ត្រូវ​សម្រាក ពេល​ខ្លះ​ក៏​បាន​ច្រើន ហើយ​ពេល​ខ្លះ​ក៏​បាន​តិច។ ការ​នេះ​កម្រ​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ណាស់ ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​ទើប​តែ​មាន​អាយុ២៧ឆ្នាំ និង​មាន​សុខភាព​ល្អ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​បញ្ហា​ខូច​ស្រទាប់​ឆ្អឹង​ខ្ចី​នៅ​ត្រង់​សន្លាក់​ឆ្អឹង​ចង្កេះ វា​ធ្វើ​ទុក្ខ ដែល​លាប់​ឡើង​វិញ​ម្ដង​ម្កាល។

បើ​តាម​ការ​រង​ទុក្ខ​ផ្នែក​រាង​កាយ នេះ​ជា​លក្ខណៈ​ឈឺ​តិច​មែន​ទែន។ វា​ជា​រឿង​តូចតាច បើ​ប្រៀប​ជា​មួយ​នឹង​ជម្ងឺ​មហា​រីក​ដែល​សមាជិក​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​ខ្ញុំ​កំពុង​ប្រឈម ឬ​ក៏​ភាព​ល្ហិតល្ហៃ​ដែល​សមាជិក​ផ្សេង​ទៀត​កំពុង​តែ​តយុទ្ធ​នោះ។ ប៉ុន្តែ វា​បាន​បំផ្លាញ​ផែន​ការ​ពេញ​មួយ​សប្ដាហ៍​របស់​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​បាន​ខក​ខាន​មិន​បាន​ទៅ​សាលា ពន្យារ​ពេល​នៃ​ថ្ងៃ​គម្រប់​ខួប​របស់​ខ្ញុំ និង​ភរិយា ព្រម​ទាំង​ដេក​នៅ​លើ​គ្រែ​ពេញ​ពី​ព្រឹក​ដល់​ល្ងាច​ជំនួស​ឲ្យ​បាន​លេង​ជា​មួយ​កូនៗ​របស់​ខ្ញុំ។

ក្នុង​គ្រប់​ការ​ទាំង​នេះ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​បង្រៀន​មេរៀន​ដ៏​ពិសេស​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​រៀន។ ព្រះ​អង្គ​បាន​បង្រៀន​ខ្ញុំ​ពី​ការ​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ត្រូវ​យក​ការ​ខក​ចិត្ត​នោះ​ទៅ​ប្រើ​ជា​ពាក្យ​ពេចន៍​គំរោះ​គំរើយ​ដាក់​ប្រពន្ធ​របស់​ខ្ញុំ មិន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ខ្វល់​ខ្វាយ​អំពី​ស្ថាន​ភាព​ដែល​អាច​នឹង​វិវត្តន៍​ទៅ​ជា​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​ក្នុង​ពេល​ប៉ុន្មាន​ទសវត្សរ៍​ខាង​មុខ ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​អាច​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ​អង្គ​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា។

ខ្ញុំ​មិន​ចង់​រៀន​មេរៀន​ទាំង​នេះ​នៅ​សប្ដាហ៍​នេះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​មេ​រៀន​ទាំង​នេះ។ យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ខ្ញុំ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​លើ​ហេតុ​ផល​មួយ​ដែល​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​អង្គ​មិន​ប្រទាន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នូវ​សប្ដាហ៍​មួយ​ដូច​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន។

ខ្ញុំ​សូម​ណែនាំ​មេរៀន​មួយ​សម្រាប់​ជីវិត​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ។ និយាយ​ឲ្យ​ត្រង់​ទៅ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ទទួល​បាន​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​គេ​ចង់​បាន​នោះ​ទេ។

លោក​អ្នក​ទំនង​ជា​មិន​យក​បញ្ជី ឬ​ក្ដារ​ទ្រ​ឯកសារ​មក​ជា​មួយ​នៅ​ពេល​លោក​អ្នក​មាន​វត្តមាន​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​មាន​បញ្ជី​ដែល​សរសេរ​ចុះ​នូវ​អ្វី​ដែល​យើង​ចង់​បាន។ ប្រហែល​ជា​លោក​អ្នក​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន​ប្រភេទ​បទ​ចម្រៀង​ណា​មួយ ឬ​ចង់​បាន​បទ​ពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​ជាក់​លាក់​ណា​មួយ។ ប្រហែល​ជា​លោក​អ្នក​ចង់​បាន​គ្រូ​អធិប្បាយ​ដែល​អាច​អធិប្បាយ​បាន​យ៉ាង​ស៊ី​ជម្រៅ​នៅ​ក្នុង​ពីរ​ខ​បន្ទាប់ ចេញ​កណ្ឌ​គម្ពីរ រ៉ូម។ ប្រហែល​ជា​លោក​អ្នក​ចង់​បាន​មេ​ដឹក​នាំ​ដែល​ពូកែ​ទំនាក់​ទំនង មាន​គេ​ចូល​ចិត្ត ជា​ម្នាក់​ដែល​អាច​ភ្ជាប់​ទំនាក់​ទំនង​ជា​មួយ​អ្នក​ផ្សេង ហើយ​តែង​តែ​ដឹង​ពី​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​និយាយ។

មិន​ថា​នៅ​ក្នុង​បញ្ជី​លោក​អ្នក​មាន​អ្វី​ក៏​ដោយ ក៏​ខ្ញុំ​អាច​ធានា​ថា៖ មិន​មែន​គ្រប់​ចំណុច​ទាំង​អស់​ដែល​លោក​អ្នក​បាន​សរសេរ​ចុះ មាន​នៅ​ក្នុង​បញ្ជី​របស់​ព្រះ​នោះ​ទេ។

ចំណុច​សំខាន់ ខ្ញុំ​ចង់​មាន​ន័យ​ថា លោក​អ្នក​មាន​ជម្រើស​ដែល​ហួស​ពី​អ្វី​ដែល​បំណង​ព្រះ​ហឫទ័យ​របស់​ព្រះ​បាន​បើក​សម្ដែង។ គ្រូ​អធិប្បាយ​ម្នាក់​ដែល​ខ្ញុំ​គោរព​ជា​ខ្លាំង គេ​ស្គាល់​គាត់​ដោយ​សារ​គាត់​បាន​លើក​ឡើង​ថា «ខ្ញុំ​មិន​មាន​គំនិត​យោបល់​អ្វី​ទេ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ជឿ​លើ​ព្រះ​គម្ពីរ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ»។ ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ការ​គិត​បែប​នេះ​ណាស់ ប៉ុន្តែ​ការ​នោះ​មិន​អាច​ទៅ​រួច​បាន​ទេ។ តើ​លោក​អ្នក​ចង់​ញ៉ាំ​ប៊ឺហ្គឺរ ឬ​ចង់​ញ៉ាំ​ខ​សាច់​គោ? តើ​លោក​អ្នក​ចង់​ច្រៀង​បទ «បន្ទាយ​ដ៏​រឹង​មាំ “A Mighty Fortress”» ឬ​បទ «១០,០០០ ហេតុ​ផល “10,000 Reasons”»? ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្ដី លោក​អ្នក​នៅ​តែ​មាន​មតិ​យោបល់ ប៉ុន្តែ​លោក​អ្នក​នឹង​មាន​ពេល​វេលា​ដ៏​លំបាក​មួយ​ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នូវ​ជំពូក ឬ​ខ​គម្ពីរ​សម្រាប់​វា។

ប៉ុន្តែ ក្នុង​ន័យ​មួយ​ទៀត​គឺ​ថា បញ្ជី​របស់​លោក​អ្នក​ដែល​មាន​សរសេរ​ពី​ការ​ជ្រើស​រើស​ក្រុម​ជំនុំ​នឹង​មិន​តែង​តែ​ស៊ី​គ្នា​ជា​មួយ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​នោះ​ទេ៖ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​បង្ហាញ​អំពី​បំណង​ព្រះ​ហឫទ័យ​របស់​ទ្រង់​សម្រាប់​ក្រុម​ជំនុំ​នៅ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ប៉ុន្តែ​គ្មាន​ក្រុម​ជំនុំ​ណា​មួយ​អាច​បំពេញ​បំណង​ព្រះ​ហឫទ័យ​របស់​ទ្រង់​បាន​យ៉ាង​គ្រប់​លក្ខណ៍​នោះ​ទេ។ គ្មាន​ក្រុម​ជំនុំ​ណា​មួយ​មាន​ភាព​ចាស់​ទុំ និង​បរិសុទ្ធ​ដូច​ជា​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ឲ្យ​ធ្វើ​នោះ​ទេ។ គ្រប់​ក្រុម​ជំនុំ​នីមួយៗ​កំពុង​លូត​លាស់​ក្នុង​ដំណើរ​ការ​ណា​មួយ។ ពេល​ខ្លះ សូម្បី​តែ​ការ​ស្រែក​ឃ្លាន​ដ៏​ល្អ ដើម្បី​ក្លាយ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​មាន​ភាព​ចាស់​ទុំ និង​ការ​រីក​ចម្រើន អាច​ធ្វើ​លោក​អ្នក​ឲ្យ​មិន​មាន​ភាព​អត់​ធ្មត់​ជា​មួយ​ភាព​មិន​ចាស់​ទុំ និង​ឧបសគ្គ​ផ្សេងៗ​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​ខ្លួន​ផ្ទាល់។

ហើយ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​បង្ហាញ​អំពី​អ្វី​ដែល​ក្រុម​ជំនុំ​គួរ​ក្លាយ​ទៅ​ជា និង​គួរ​ធ្វើ​ផង​ដែរ។ ក្រុម​ជំនុំ​គួរ​តែ​ត្រូវ​បាន​ដឹក​នាំ​ដោយ​បុរសៗ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ ដោយ​មើល​ថែ​ហ្វូង​ចៀម និង​អធិប្បាយ​អំពី​ព្រះ​បន្ទូល​ទ្រង់ (១ធីម៉ូថេ ៣:១-៧; ២ធីម៉ូថេ ៤:១-៥)។ តើ​លោក​អ្នក​គួរ​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច បើ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​មិន​មាន​អ្នក​ចាស់​ទុំ​ច្រើន។ ចម្លើយ​គឺ​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់​ដូច​ជា​អាច​ផ្លាស់​ប្ដូរ​បាន​ដូច​ជា​នៅ​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ជាក់​ស្ដែង​ណា​មួយ។ ប៉ុន្តែ ជា​ជម្រើស​មួយ​ដែល​ទំនង​សម្រាប់​លោក​អ្នក ដើម្បី​រួម​បញ្ចូល​អំពី​ការ​អត់​ធ្មត់​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​មួយ​ចំនួន​ផ្ទាល់​ទៅ​កាន់​រាស្ត្រ​ដែល​មិន​ល្អ​គ្រប់​លក្ខណ៍។

ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​អាច​អត់​ធ្មត់​ជា​មួយ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​ភាព​មិន​ពេញ​វ័យ និង​ការ​បរាជ័យ​របស់​ពួក​គេ​ក្នុង​ការ​ត្រាប់​តាម​ការ​បង្គាប់​របស់​ទ្រង់ ដូច្នេះ​លោក​អ្នក​ក៏​គួរ​ធ្វើ​ដូច​នោះ​ដែរ។ ប្រសិន​បើ​លោក​អ្នក​ស្ថិត​ក្នុង​តំណែង​មួយ​ដែល​មាន​ឥទ្ធិ​ពល ចូរ​ប្រើ​ប្រាស់​ឥទ្ធិ​ពល​នោះ​ដោយ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន និង​ពេញ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ចុះ។ ប៉ុន្តែ មិន​ថា​លោក​អ្នក​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ ចូរ​កុំ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក​អ្នក​សម្រាប់​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​លោក​អ្នក​ក្នុង​ការ​ស្ដាប់​តាម​បទ​គម្ពីរ​នោះ​ទៅ​ជា​ការ​ខក​ចិត្ត និង​មាន​ភាព​ល្វីង​ជូរ​ចត់​ឡើយ។

គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់—មែន​ហើយ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់—ទទួល​បាន​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​ពួក​គេ​ចង់​បាន​ឡើយ។ យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​មាន​គំនិត ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត ហើយ​ពេល​ខ្លះ មាន​ទាំង​ការ​ចាក់​ចុច​ចិត្ត​ដែល​មិន​ស៊ី​គ្នា ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នឹង​ការ​ប្រជុំ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ឡើយ។ យើង​ត្រូវ​តែ​ដាក់​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​របស់​អ្នក​ដទៃ​មុន​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​របស់​យើង ហើយ​លះ​បង់​អ្វី​ដែល​យើង​ចង់​បាន​សម្រាប់​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​តម្រូវ​ការ​នៃ​រូប​កាយ​ទាំង​មូល។

នៅ​ក្នុង​សណ្ឋាន​ខ្លះ​ទៀត នោះ​គឺ​ជា​ចំណុច​ទាំង​ស្រុង​នៃ​ជីវិត​របស់​ក្រុម​ជំនុំ។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​បង្កើត​យើង​មក​ជា​សមាជិក​នៃ​រូប​កាយ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​នឹង​រៀន​ចូល​រួម​នៅ​ក្នុង​រូប​កាយ​នេះ (១កូរិនថូស ១២:១២-២៧)។ ព្រះ​ជាម្ចាស់​បាន​បង្កើត​យើង​ជា​អ្នក​រួម​ការងារ​នៅ​ក្នុង​ដំណឹង​ល្អ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​បង្ហាញ​ពី​ដំណឹង​ល្អ​ដោយ​គិត​ពី​ប្រយោជន៍​អ្នក​ដទៃ​ជាង​ខ្លួន​ឯង (ភីលីព ២:៣-៤)។ ព្រះ​គ្រីស្ទ​បាន​លះបង់​សិទ្ធិ​របស់​ទ្រង់ ដើម្បី​បម្រើ​យើង ហើយ​នេះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​លោក​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​រាល់​ពេល​ដែល​លោក​អ្នក​លះ​បង់​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត ដើម្បី​លើក​កម្ពស់​ដល់​ការ​លូត​លាស់​របស់​រូប​កាយ។

ការ​គិត​ពី​ប្រយោជន៍​របស់​អ្នក​ដទៃ​ជា​ជាង​ខ្លួន​ឯង​នឹង​ទាម​ទារ​ឲ្យ​លោក​អ្នក​មាន​ការ​លះ​បង់។ ក្នុង​វប្បធម៌​ដែល​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​វប្បធម៌​សម្ភារៈ​និយម ហើយ​ក្នុង​ទីក្រុង​ដែល​មាន​អាហារ​ប៊ូហ្វេ​ជា​ជម្រើស​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​វិហារ រឿង​ចុង​ក្រោយ​ដែល​យើង​ចង់​ធ្វើ​គឺ​ការ​លះ​បង់​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​របស់​យើង។ នោះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​ដំណឹង​ល្អ​ត្រាស់​ហៅ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​យ៉ាង​ជាក់​លាក់។

ដូច្នេះ យើង​ឧទាហរណ៍​ថា ទោះ​បី​ជា​យើង​មិន​សូវ​ជា​ពេញ​ចិត្ត​ក៏​ដោយ។ ទោះ​បី​ជា​ពាក្យ​ពេចន៍​ប្រកាន់​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ចាស់ ប៉ុន្តែ​មាន​ការ​ក្រៀម​ក្រំ​ជា​មួយ​សំនៀង​នៃ​តន្ត្រី​ក្ដី។ ជំនួស​ឲ្យ​ការ​ដែល​គ្រាន់​តែ​ញញឹម​ដោយ​ស្ងៀម​ស្ងាត់ ចូរ​ព្យាយាម​រៀន ហើយ​ច្រៀង​ឲ្យ​ខ្លាំងៗ។ ភាព​មិន​ស្មើ​គ្នា​គឺ​ថា មាន​សមាជិក​ផ្សេង​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​លោក​អ្នក​ផ្សេង​ទៀត​ចូល​ចិត្ត​វា។ ដូច្នេះ ចូរ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​សមាជិក​នោះ មិន​ថា​គាត់​ជា​អ្នក​ណា​ក៏​ដោយ ដោយ​ថ្លែង​ទៅ​កាន់​ពួក​គាត់​ដោយ​ទំនុក​តម្កើង និង​ទំនុក​បរិសុទ្ធ​ចុះ (កូឡូស ៣:១៦-១៧)។

ចូរ​បង្កើត​ទម្លាប់​លះ​បង់​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​របស់​លោក​អ្នក ដើម្បី​ឲ្យ​លោក​អ្នក​អាច​​សាទរ​ក្នុង​សេចក្ដី​ល្អ​នៃ​រូប​កាយ​ទាំង​មូល។ ចូរ​បង្រៀន​ដួង​ចិត្ត គំនិត អណ្ដាត និង​ដៃ​របស់​លោក​អ្នក​ឲ្យ​ចំណាប់​នឹង​ដំណឹង​ល្អ​ក្នុង​ការ​លះ​បង់ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​អាច​ចម្រើន​ឡើង​ផង​ដែរ។

ព្រះ​ជាម្ចាស់​ទំនង​ជា​មិន​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​លោក​អ្នក​នូវ​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​លោក​អ្នក​ចង់​បាន​ទេ ប៉ុន្តែ​ព្រះ​អង្គ​មាន​សមត្ថ​ភាព​លើស​ពី​នោះ​ទៅ​ទៀត​ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​ឲ្យ​លោក​អ្នក​នូវ​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​លោក​អ្នក​ត្រូវ​ការ។ ដូច្នេះ សូម​មើល​ជុំ​វិញ​ខ្លួន។ ប្រហែល​ជា​ព្រះ​អង្គ​មាន​រួច​ស្រេច​ទៅ​ហើយ។

និពន្ធ​ដោយ៖ Bobby Jamieson
បក​ប្រែ​ដោយ៖ លោក ខែម បូឡុង
ជំនួយ​ការ​បក​ប្រែ៖ លោក ឈាង បូរ៉ា
កែ​សម្រួល​ដោយ៖ លោក ទេព រ៉ូ, លោក ឯក សត្យា, លោក ហុង សម្ភស, លោក ស៊ូ ទិត្យ,
លោក ឡង់ គីមឡុង និង​លោក​ស្រី ឡូញ ស្រីរដ្ឋ
ដក​ស្រង់​ខ្លះៗ និង​កែ​សម្រួល​ចេញពី 9marks.org ដោយ​មាន​ការ​អនុញ្ញាត។ Plovpit.com

តើអ្នកចូលចិត្តអត្ថបទនេះទេ?

មតិយោបល់

ឆ្លើយ​តប

អាសយដ្ឋាន​អ៊ីមែល​របស់​អ្នក​នឹង​មិន​ត្រូវ​ផ្សាយ​ទេ។ វាល​ដែល​ត្រូវ​ការ​ត្រូវ​បាន​គូស *

Loading…

0

របៀប​ធ្វើ​ឲ្យ​ពេល​វេលា​អធិស្ឋាន​ដែល​ស្លាប់​ មាន​ជីវិត​ឡើង​វិញ

ការ​មើល​ប្រធាន​បទ​ធំៗ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ៖ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី