ជូនចំពោះគ្រីស្ទបរិស័ទ
ខ្ញុំគិតថា លោកអ្នកទំនងជាចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចខ្លះៗហើយមើលទៅ។
ស្ថានភាពនៃជំងឺកូរ៉ូណាហាក់បីដូចជាកំពុងតែកើនឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃច្រើនជាងមុន។
ប្រាកដណាស់! មនុស្សម្នានៅមានអារម្មណ៍ល្អៗ—ហើយថែមទាំងនិយាយលេងសើចអំពីស្ថានភាពនេះផង។ ប៉ុន្តែ ដោយសារអ្នកខ្លះក៏បានចាប់ផ្ដើមទិញម្ហូបអាហារស្តុកទុកនៅផ្ទះស្ទើរតែអស់ពីផ្សារ នោះនាំឲ្យយើងភ័យបន្តិច។ ជាពិសេស តម្លៃម៉ាស និងទឹកអាល់កុលលាងដៃក៏បានឡើងថ្លៃយ៉ាងកប់ពពកទៀតផង។
ដូច្នេះ យើងក៏ងឿងឆ្ងល់ថា៖ តើភាពស្លន់ស្លោនេះនឹងមានដំណាក់កាលអាក្រក់ដល់កម្រិតណាទៅ? តើសង្គមយើងនឹងរួមដៃសហការគ្នា ដើម្បីរកដំណោះស្រាយដែរឬទេ? ឬក៏ថាភាពស្លន់ស្លោនៃការទិញដូរគឺជាទីសម្គាល់អំពីអ្វីៗដែលនឹងកើតឡើងនៅអនាគត? តើយើងនឹងសរសើរពីភាពក្លាហានរបស់គ្រូពេទ្យ? ឬក៏ថា តើបុគ្គលិកជាច្រើននៅពេទ្យនឹងរត់ចេញប្រសិនបើគ្រោះអាសន្នកើតឡើងខ្លាំងជាងមុន?
តើភាពស្លន់ស្លោនេះនឹងមានកម្រិតអាក្រក់ដល់ថ្នាក់ណា?
សេចក្ដីពិតគឺថា យើងមិនដឹងយ៉ាងប្រាកដនោះទេ។
ដូច្នេះ ក្នុងនាមជាសង្គមមួយ យើងក៏កាន់តែមានភាពបារម្ភឡើងថែមទៀត។ បារម្ភអំពីអស់អ្នកដែលយើងស្រឡាញ់។ បារម្ភអំពីខ្លួនឯង។ នេះគឺជាពេលវេលាដែលមនុស្សជាច្រើនមានការភ័យខ្លាច។
ប៉ុន្តែ មិនថានឹងមានអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ ឱ! គ្រីស្ទបរិស័ទអើយ! ចូរចងចាំអំពីចំណុចនេះ៖ នេះហើយគឺជាពេលវេលារបស់យើង។ ព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំយើងឡើង ដើម្បីកាលៈទេសៈនៃពេលវេលាដូចនេះ។ វាមិនមែនជារឿងចៃដន្យទេដែលលោកអ្នករស់នៅសម័យនេះ។
នេះមិនមែនជាពេលវេលា ដើម្បីឲ្យយើងគិតអំពីខ្លួនឯងឡើយ ប៉ុន្តែយើងត្រូវគិតអំពីអ្នកជិតខាងយើងវិញ។ ពួកគាត់ជាច្រើនកំពុងតែមានការភ័យខ្លាច ហើយក៏នឹងកាន់តែបន្តភ័យខ្លាច ខណៈពេលដែលវីរុសមួយនេះនៅតែបន្តរាតត្បាត។
នេះគឺជាពេលវេលាសម្រាប់យើងក្នុងការបង្ហាញព្រះបន្ទូលនៃជីវិតទៅកាន់អស់អ្នកដែលនៅជុំវិញយើង—ហើយផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមដល់អស់អ្នកដែលកំពុងភ័យខ្លាច ក៏ដូចជាកំពុងតែងឿងឆ្ងល់ថា តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង។
នេះគឺជាពេលវេលារបស់យើងក្នុងការទុកចិត្តលើព្រះជាម្ចាស់មិនថាអនាគតនឹងនាំមកនូវអ្វីក៏ដោយ។ ដ្បិតយើងមិនដូចអ្នកជិតខាងយើងដែលមិនមែនជាអ្នកជឿព្រះអង្គ ព្រោះយើងដឹងហើយថា ក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងនៅឯណា។ យើងដឹងថា សន្តិភាពរបស់យើងនៅឯណា។ យើងដឹងថា អនាគតរបស់យើងនៅឯណា។
គឺវានៅជាមួយនឹងអង្គដែលបានយកឈ្នះលើការឈឺថ្កាត់៖ អង្គដែលបានប៉ះមនុស្សឃ្លង់ ហើយព្យាបាលពួកគេដោយព្រះបន្ទូល។ គឺវានៅជាមួយនឹងអង្គដែលបានយកឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់—ដែលបានមានបន្ទូលទៅកាន់លោក ឡាសារ ថា «ចេញមក!»។ គឺវានៅជាមួយនឹងអង្គដែលបានយកឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់—មិនមែនឈ្នះតែមួយដងទេ—ប៉ុន្តែឈ្នះយ៉ាងអស់កល្បជានិច្ច។
គឺវានៅជាមួយនឹងអង្គដែលនឹងយាងត្រឡប់មកវិញ ដើម្បីលើកផែនដីនេះ និងប្រោសរូបកាយអស់អ្នកដែលបានជឿទុកចិត្តលើទ្រង់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។
សរុបសេចក្ដីទៅ៖ តោះ! ចូរយើងកុំភ័យខ្លាចឡើយ។ ចូរកុំចុះចូលនឹងភាពស្លន់ស្លោ។ តែផ្ទុយទៅវិញ ចូរយើងបម្រើអស់អ្នកដែលនៅជុំវិញយើងដែលមានពេញទៅដោយភាពភ័យខ្លាចចុះ។
ប្រសិនបើជំងឺរាតត្បាតនេះនឹងកើតឡើងនៅប្រទេសយើង ចូរយើងត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការប្រើប្រាស់កម្លាំង ពេលវេលា និងខ្លួនឯងផ្ទាល់ ដើម្បីបម្រើអស់អ្នកដែលមិនទាន់ស្គាល់ព្រះអង្គ។
ចូរយើងត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការចែកចាយអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ និងអំពីដំណឹងល្អនៃជីវិតរបស់ព្រះអង្គ។
នេះហើយគឺជាពេលវេលារបស់យើង។
តោះ! ចូរយើងប្រើប្រាស់វាឲ្យបានល្អ។
Amen ? It’s time for us!!