តក្កទាមទារឲ្យមាន «សេចក្ដីពិត» ដ៏ពិតតែមួយគត់ទាក់ទងទៅនឹងអំណះអំណាងមួយ។អំណះអំណាងប្រឆាំងមិនអាចមានការពិតស្មើគ្នាបាននោះទេ។ ឧទាហរណ៍៖ ទាក់ទងទៅនឹងប្រយោគទាំងពីរនេះ «សត្វសេកកំពុងនៅក្នុងទ្រុងវា» និង «ទ្រុងសត្វសេកគ្មានអ្វីនៅក្នុងនោះទេ» មិនអាចជាការពិតក្នុងពេលតែមួយបានឡើយ។ ការថ្លឹងថ្លែងសេចក្ដីពិតបែបនេះក៏មានភាពត្រូវគ្នាទៅនឹងចំណុចខាងឯវិញ្ញាណដូចដែលវាមានភាពត្រូវគ្នាទៅនឹងតក្កឬក៏ចំណុចទាក់ទងនឹងសាច់ឈាមផងដែរ។ មានហេតុផលអះអាងថា ព្រះគម្ពីរគឺពិតក្នុងរបៀបដែលញែកសេចក្ដីផ្សេងៗចេញបាន។ តាមរយះការផ្ទៀងផ្ទាត់ឯកសារមួយផ្សេងទៀតនោះយើងអាចអះអាងដោយមានទំនុកចិត្តថាព្រះគម្ពីរគឺពិតមែន។
ព្រះគម្ពីរមិនត្រឹមតែជួយលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកអានពិនិត្យជំនឿរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ (១យ៉ូហាន ៤:១) ប៉ុន្តែថែមទាំងបានសរសើរដល់អស់អ្នកណាដែលឆែកឆេរអំណះអំណាងខាងឯវិញ្ញាណពិតទាក់ទងនឹងសេចក្ដីពិត (កិច្ចការ ១៧:១១)។ ព្រះគម្ពីរមានអំណះអំណាងដោយពឹងអាស្រ័យលើមូលដ្ឋាននៃប្រវត្តិសាស្ត្រនឹងសាក្សី (លូកា ១:១-៤; ២ពេត្រុស ១:១៦) តភ្ជាប់ជំនឿទៅលើនឹងភស្តុតាងដែលអាចមើលឃើញ (យ៉ូហាន ២០:៣០-៣១) ហើយថែមទាំងតភ្ជាប់គំនិតដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងអ្វីៗដែលយើងអាចមើលឃើញលើផែនដីនេះទៀតផង (ទំនុកតម្កើង ១៩:១; រ៉ូម១)។ ព្រះយេស៊ូវបានអះអាងជាសាធារណអំពីសេចក្ដីពិតផ្សេងៗចេញពីកណ្ឌគម្ពីរ យ៉ូហាន ១៨:៣៧; ១៤:៦។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាដាច់ខាតយើងត្រូវតែកាត់ស្រាយព្រះគម្ពីរថា ជាសេចក្ដីពិតហើយក៏ជាសេចក្ដីពិតដែលញែកសេចក្ដីពិតផ្សេងៗទៀតចេញផងដែរ (យ៉ូហាន ១៧:១៧)។
ត្រង់ចំណុចណាដែលយើងអាចឆែកមើលអំណះអំណាងព្រះគម្ពីរដែលប្រឆាំងនឹងសេចក្ដីពិតមួយទៀតដែលគេរាប់ថាពិតនោះយើងឃើញថាព្រះគម្ពីរតែងតែមានភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់។ ប្រវត្តិសាស្ត្រ បុរាណវិទ្យា វិទ្យាសាស្ត្រ និងទស្សនៈវិជ្ជាបានបង្ហាញថាព្រះបន្ទូលគឺពិត ហើយក៏មានភាពត្រូវគ្នាផងដែរ។ ទំនាក់ទំនងមួយនេះរវាងភស្តុតាងផ្សេងៗគឺជាឧត្ដមភាពដ៏ធំបំផុតដែលព្រះគម្ពីរមានលើបន្ទូលនៃជំនឿសាសនានានា។ ក្នុងករណីជាច្រើន នោះហើយគឺជាចំណុចដែលនាំឲ្យអស់អ្នកដែលទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះគ្រីស្ទមកជឿលើទ្រង់វិញ។
ចំណុចត្រង់ថា តើព្រះគម្ពីរពិតឬក៏មិនពិតគឺមានចំណុចខុសគ្នានឹងសំណួរដែលសួរថាតើបទគម្ពីរណាមួយគួរអានឲ្យចំៗអត្ថន័យឬក៏អត់។ មានហេតុផលសមរម្យក្នុងការលើកឡើងថាឃ្លា ឬប្រយោគណាមួយពិត ទោះបីសេចក្ដីពិតមិនបានលើកឡើងក្នុងអត្ថន័យដែលចំៗក៏ដោយ។ឧទាហរណ៍៖ ប្រសិនបើមានបុគ្គលណាម្នាក់លើកឡើងខណៈពេលដែលកំពុងតែធ្លាក់ភ្លៀងថា «វាកំពុងតែភ្លៀងបាក់មេឃបាក់ដី» ប្រយោគនោះពិតទោះបើវាមិនមែនក្នុងអត្ថន័យដ៏ចំៗក៏ដោយ។ យើងត្រូវតែកាត់ស្រាយប្រយោគវោហារសព្ទ។ យើងក៏គួរតែប្រើប្រាស់គោលការណ៍ដូចនេះទៅលើប្រសាសន៍របស់លោកយ៉ូហានអំពីព្រះយេស៊ូវដែរ «នុះន៏ កូនចៀមនៃព្រះ»។ ពិតណាស់ អាចនឹងមានបុគ្គលណាម្នាក់សួរឲ្យអាចយល់បានច្បាស់ នឹងទទួលចម្លើយថា ដោយពឹងលើបទគម្ពីរក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ អត្ថន័យចំៗគឺថាព្រះយេស៊ូវមិនមែនជាសត្វចិញ្ចឹមណាមួយដែលមានរោមដ៏គួរឲ្យកក់ក្ដៅនោះទេ ប៉ុន្តែគឺថាព្រះអង្គគឺជាអង្គដែលបំពេញក្រឹត្យវិន័យ ហើយក៏ជាអង្គដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសធ្វើជាយញ្ញបូជា ដើម្បីសង្គ្រោះពិភពលោកផងដែរ។ ប្រសាសន៍របស់លោក យ៉ូហាន បែបជាការប្រៀបធៀបមិនបានធ្វើឲ្យប្រសាសន៍របស់គាត់មិនមែនជាការពិតនោះទេ ប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែជាការប្រៀបប្រដូចតែប៉ុណ្ណោះទេតើ។ ជាការល្អដែលយើងគួរចងចាំថា ព្រះគម្ពីរមាន៦៦កណ្ឌខុសៗគ្នា ហើយកណ្ឌនីមួយៗក៏មានប្រភេទនៃអក្សរសាស្ត្រខុសៗគ្នាផងដែរ ហើយខ្លះជាការលាយឡំ អត្ថន័យចំៗជាមួយនឹងការប្រៀបប្រដូច។
បើប្រៀបធៀបទៅនឹងសាសនាផ្សេងៗ នោះយើងមានទំនុកចិត្តថាព្រះគម្ពីរពិត។ ចំណុចដូចជាការដែលព្រះគម្ពីរមានភាពត្រូវគ្នាយ៉ាងជាក់លាក់ មានភស្តុតាងដែលថាមានភាពសមហេតុសមផល និងបទពិសោធន៍របស់យើងដែលមានភាពត្រូវគ្នា គឺសុទ្ធតែជាចំណុចដែលធ្វើឲ្យព្រះគម្ពីរជាសៀវភៅដ៏ពិសេស។ ដូចឯកសារនៃសាសនាផ្សេងៗ ព្រះគម្ពីរបានអះអាងខ្លួនថាពិត (២ធីម៉ូថេ ៣:១៦)។ ហើយខុសគ្នាពីឯកសារនៃសាសនាផ្សេងៗ ព្រះគម្ពីរបានគាំទ្រយ៉ាងពេញទីអំពីអំណះអំណាងមួយនេះ។
មតិយោបល់
Loading…