តើលោកអ្នកដឹងទេថា ខ្លួនគឺជាមនុស្សដែលមានបាបយ៉ាងខ្លាំង? តើលោកអ្នកដឹងទេថា ព្រះយើងគឺជាព្រះដែលអត់ទោសអំពើបាប?
តើលោកអ្នកឃើញថា ចំណុចទាំងពីរនេះមានភាពស៊ីគ្នាដោយរបៀបណាដែរឬទេ? នេះគឺជាចំណុចដ៏សំខាន់ណាស់។ ដាច់ខាត! លោកអ្នកត្រូវតែយល់ថា ខ្ញុំជាមនុស្សមានបាប ជាមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប ទោះបីមានគេប្រព្រឹត្តអំពើបាបទាស់ប្រឆាំងនឹងខ្ញុំក៏ដោយ។ ខ្ញុំយល់អំពីបរាជ័យរបស់ខ្លួន។ ហើយខ្ញុំក៏មានការបន្ទាបខ្លួន ដោយសារបរាជ័យនោះដែរ។ នេះគឺជាការអស្ចារ្យ។ ហើយនៅម្ខាងទៀតគឺជាចំណុចដ៏ធំ ខ្លាំង មិនអាចរង្គើបាន៖ ព្រះដែលគ្រប់គ្រងលើផែនដីនេះក៏ជាព្រះដែលអត់ទោសអំពើបាបដែរ។
តើលោកអ្នកឃើញថា ចំណុចទាំងពីរនេះមានភាពស៊ីគ្នាដោយរបៀបណាដែរឬទេ? ចំណុចដំបូងបណ្ដាលឲ្យខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ទាក់ទងនឹងការអត់ទោស ប៉ុន្តែលុះត្រាតែខ្ញុំមានទំនុកចិត្តក្នុងការអត់ទោសនេះ នោះខ្ញុំនឹងប្រាកដជាកុហកខ្លួនឯងហើយ។ ខ្ញុំនឹងកាត់ផ្ដាច់ជំនឿស៊ុបនេះ។ ខ្ញុំនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យវាធ្លាក់ដល់បាតទេ—ខ្ញុំមិនអាចអនុញ្ញាតបាន ពីព្រោះវានឹងបំផ្លាញអ្វីៗទាំងអស់ចោល។ វានឹងនាំឲ្យមានការបំផ្លិចបំផ្លាញខ្លាំងពេក លុះត្រាតែខ្ញុំដោះស្រាយវាសិន។ តើលោកអ្នកឃើញទេអំពីរបៀបដែលវាមានភាពស៊ីគ្នា? វានឹងមិនអាចដំណើរការបានឡើយ។ យើងមិនអាចមានព្រះដែលធ្វើឲ្យយើងមានពេញទៅដោយអំណរ ពីព្រោះព្រះអង្គអត់ទោសអំពើបាបយើង ប្រសិនបើយើងមិនរាប់ខ្លួនឯងថាជាមនុស្សដែលមានពេញទៅដោយអំពើបាប។ ហើយយើងក៏មិនអាចទៅទីនោះបានដែរ លុះត្រាតែយើងមានព្រះដែលពេញទៅដោយអំណរ ក្នុងការដែលព្រះអង្គអត់ទោសអំពើបាប។
លោកអ្នកទំនងជាលើកឡើងថា វាមិនអាចដំណើរការបានទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងជំទាស់ដោយថា នេះគឺជាការអស្ចារ្យ។ វាគឺជាការអស្ចារ្យ។ ខ្ញុំមិនអាចពន្យល់អំពីជីវិតជាគ្រីស្ទបរិស័ទបានទេ។ ខ្ញុំក៏មិនអាចពន្យល់អំពីការកើតជាថ្មីបានដែរ។ ខ្ញុំមិនអាចពន្យល់អំពីការដែលយើងយល់អំពីអំពើបាបបានដែរ។ ខ្ញុំមិនអាចពន្យល់អំពីរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បានមានវត្តមាន ហើយសម្រេចការទាំងពីរនោះដោយអាស្រ័យលើគ្នា ក្នុងពេលតែមួយបានដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គពិតជាបានធ្វើការនោះមែន។ មានមនុស្សជាច្រើននាក់ ក្នុងចំណោមយើង ដែលបានភ្លក់រសជាតិនេះ។ លោកអ្នកបានភ្លក់។ លោកអ្នកត្រូវតែចូលឲ្យបានស៊ីជម្រៅទៀត។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគិតថា ស្ទើរតែគ្រប់គ្នាដែលកំពុងតែអានអត្ថបទនេះ សុទ្ធតែធ្លាប់ភ្លក់រសជាតិដែលខ្ញុំកំពុងតែលើកឡើងហើយ។
សរុបសេចក្ដីទៅ យើងគឺជាមនុស្សដែលពេញទៅដោយអំពើបាប ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់គឺជាព្រះដែលអត់ទោសអំពើបាប។ តើលោកអ្នកបានទទួលយកការអត់ទោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយឬនៅ? ប្រសិនបើមិនទាន់ទេ សូមបើកចិត្តទទួលជឿលើព្រះអង្គឥឡូវនេះចុះ។ «បើមាត់អ្នកនឹងទទួលថ្លែងប្រាប់ពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ហើយអ្នកជឿក្នុងចិត្តថា ព្រះបានប្រោសឲ្យទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះពិត ដ្បិតយើងបានសុចរិត ដោយមានចិត្តជឿ ហើយក៏បានសង្គ្រោះដោយមាត់ទទួលថ្លែងប្រាប់» (រ៉ូម ១០:៩-១០)។
ប្រសិនបើយើងចង់ធ្វើជាឪពុកម្ដាយល្អ ពេលដែលគ្រួសារមានបញ្ហា ជាដំបូងយើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា អំពើបាបរបស់យើងគឺជាបញ្ហាដ៏អាក្រក់បំផុត។ ហើយជាបន្ទាប់យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា ព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្របបាំងលើវាទាំងអស់។
មតិយោបល់
Loading…