«កុំធ្វើវាអី» នោះជារឿងដំបូងដែលខ្ញុំប្រាប់គ្រូគង្វាល នៅពេលពួកគាត់ឃើញថាការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា «កុំធ្វើវាអី យ៉ាងហោចណាស់កុំទាន់ធ្វើវាអី»។ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំផ្តល់ដំបូន្មានបែបនេះ?
សូមឲ្យយើងបានគិតអំពីអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងដំណើរការនៃការឃើញនោះ។ នៅពេលដែលគ្រូ គង្វាល បានឮអំពីការដាក់វិន័យក្រុមជំនុំជាលើកដំបូង ពួកគាត់តែងតែគិតថាគំនិតនេះ គឺគួរឲ្យអស់សំណើចណាស់។ ការដាក់វិន័យស្តាប់ទៅដូចជាកិច្ចការដែលមិនមានសេចក្តីស្រឡាញ់ ប្រឆាំងនឹងការផ្សាយដំណឹងល្អ ចម្លែក ត្រូវគ្រប់គ្រង ត្រូវប្រកាន់ច្បាប់ និងត្រូវមានការវិនិច្ឆ័យទោសទៀតផង។ វាមើលទៅហាក់បីដូចជាកិច្ចការមួយដែលមិនអាចធ្វើទៅបាន។ ពួកគាត់ថែមទាំងឆ្ងល់ថា តើវាខុសច្បាប់ដែរ ឬទេ។
ពួកគាត់បានបើកព្រះគម្ពីររបស់ខ្លួន
បន្ទាប់មកពួកគាត់បែរមកមើលព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគាត់វិញ នៅពេលដែលគ្មានអ្នកណាសម្លឹងទៅកាន់ពួកគាត់។ ពួកគាត់បានអាននូវខគម្ពីរមួយចំនួនដូចជា ២ថែស្សាឡូនីច ៣:៦ ឬ កាឡាទី ៦:១ ឬក៏អត្ថបទស្តីពីការដាក់វិន័យ—១កូរិនថូស៥។ ពួកគាត់បានពិចារណាអំពីប្រវត្តិនៃការដកសមាជិកភាពក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ហើយពួកគាត់ចាំថា ព្រះតែងតែមានគោលបំណងសម្រាប់រាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ ដើម្បីរស់នៅបង្ហាញពីរូបភាពនៃភាពបរិសុទ្ធរបស់អង្គទ្រង់ផ្ទាល់ (ចោទិយកថា ១៧:៧; លេវីវិន័យ ១៩:២; អេសាយ ៥២:១១; ១ពេត្រុស ១:១៦)។
បន្ទាប់មក ពួកគាត់បានបែរទៅរកសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់ ហើយពួកគាត់បានរកឃើញថា នៅក្នុងជំពូកដូចគ្នានៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរម៉ាថាយដែលព្រះយេស៊ូវ បានបង្រៀនថា កុំឲ្យថ្កោលទោសគេឡើយ (សូមមើល ម៉ាថាយ ៧:១) ទ្រង់ក៏មានបន្ទូលព្រមានដល់ពួកសិស្សឲ្យប្រុងប្រយ័ត្ននឹងគ្រូក្លែងក្លាយ និងប្រឆាំងទាស់នឹងពួកអ្នកដែលអះអាងថា នឹងធ្វើតាមទ្រង់ តែមិនស្តាប់តាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ផងដែរ (ម៉ាថាយ ៧:១៥-២០; ២១-២៣)។ នៅចុងបញ្ចប់ កណ្ឌគម្ពីរម៉ាថាយ១៨គឺជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលណែនាំអ្នកដើរតាមទ្រង់ថា ចំពោះមនុស្សមានបាបដែលមិនប្រែចិត្តនៅក្នុងស្ថានភាពជាក់លាក់ណាមួយ នោះទ្រង់ឲ្យរាប់អ្នកនោះជាអ្នកក្រៅសាសន៍វិញ (ម៉ាថាយ ១៨:១៧) ។ ប្រហែលជាក្រុមជំនុំគួរតែអនុវត្តការដាក់វិន័យ?
អ្វីដែលរុញទម្លាក់គ្រូគង្វាលមួយចំនួនដែលល្អៗ សាមញ្ញ បានសម្របសម្រួលយ៉ាងល្អ ហើយក៏ជាគ្រូគង្វាលដែលធ្លាប់មានប្រជាប្រិយភាពពីមុនមកគឺ ការឃើញថាមានក្រុមជំនុំខ្លះពិតជាបានអនុវត្តការដាក់វិន័យទាំងនេះក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ខ្លួនមែន។ វាមិនមែនជាការចម្លែកនោះទេ ប៉ុន្តែក្រុមជំនុំដែលមានភាពរីករាយ ភាពរីកចម្រើន ក្រុមជំនុំមានទំហំធំ និងក្រុមជំនុំដែលតម្រង់ទិសដោយព្រះគុណរបស់ព្រះធ្វើការអនុវត្តបែបនេះ។
ឥឡូវនេះ គ្រូគង្វាលទាំងនេះកំពុងតែមានបញ្ហា។ ពួកគាត់ដឹងថា ពួកគាត់ត្រូវតែស្តាប់បង្គាប់ព្រះឲ្យបានច្រើន។ ពួកគាត់មានអារម្មណ៍ថា ពួកគាត់ត្រូវបានបង្ខំដោយរូបភាពនៃភាពបរិសុទ្ធក្នុងព្រះគម្ពីរ សេចក្តីស្រឡាញ់ ការរួបរួមរបស់ក្រុមជំនុំ និងពីក្រុមជំនុំមួយដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះតែមួយដែលទ្រង់បរិសុទ្ធ និងពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។ ពួកគាត់យល់ថា ការបរាជ័យក្នុងការអនុវត្តការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំបានធ្វើឲ្យក្រុមជំនុំរបស់ពួកគាត់ឈឺចាប់ និងបង្ហាញទីបន្ទាល់មិនល្អទៅកាន់លោកីយ៍។
ជាញឹកញាប់ វាគឺនៅត្រង់ចំណុចមួយដែលថា ដំណោះស្រាយដែលស្រពិចស្រពិលវាហាក់ដូចជាត្រូវបានកំណត់រួចហើយអញ្ចឹងដែរ។ «នៅចំណុចនេះ ខ្ញុំនឹងដឹកនាំក្រុមជំនុំនេះឲ្យស្របតាមព្រះគម្ពីរ ប្រសិនបើ វាជារឿងចុងក្រោយដែលខ្ញុំធ្វើ!» ហើយវាជារឿងពិត ដែលកើតឡើងញឹកញាប់ណាស់ក្នុងជីវិតរបស់យើង។
ដូចជាដុំពពកមួយផុសចេញពីផ្ទៃមេឃពណ៌ខៀវស្រឡះល្អ
ប្រហែលជានៅក្នុងការអធិប្បាយព្រះបន្ទូល គឺវាជាភាពសុខសាន្តមួយចូលទៅក្នុងជីវិត ដែលមានអត្ថន័យល្អសម្រាប់ក្រុមជំនុំដែលគ្មានកំហុស និងជឿលើព្រះគម្ពីរ ហើយផ្លេកបន្ទោរនៃការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំត្រូវបានប៉ះទង្គិច។ វាប្រហែលជាការប៉ះទង្គិចនៅក្នុងការសន្ទនារវាងគ្រូគង្វាល និងគ្រូជំនួយ។ វាអាចស្ថិតក្នុងការចាត់ចែងយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់នៅក្នុងការប្រជុំជាមួយសមាជិកក្រុមជំនុំ។ ប៉ុន្តែ នៅកន្លែងណាមួយដែលមានការប៉ះទង្គិច ជាធម្មតាតែងតែនាំមកជាមួយនូវភាពស្មោះត្រង់ដ៏អស្ចារ្យ និងការដកស្រង់បទគម្ពីរជាច្រើននៅក្នុងក្រុមជំនុំ។
ក្រោយមក សកម្មភាពដ៏ស្មោះត្រង់ត្រូវបានធ្វើឡើង។
បន្ទាប់មក ការឆ្លើយតបត្រូវបានចូលមកដល់៖ នោះហើយគឺជា ការយល់ខុស និងអារម្មណ៍ឈឺចាប់។ ការចោទប្រកាន់ប្រឆាំងត្រូវបានធ្វើឡើង។ អំពើបាបត្រូវបានវាយប្រហារ និងត្រូវបានការពារ។ ឈ្មោះអ្នកប្រព្រឹត្តអំពីបាប ត្រូវបានហៅ។ ការជូរចត់ ត្រូវកើតមានឡើង! បទចម្រៀងនៃក្រុមជំនុំក្នុងតំបន់ បានប្រែក្លាយទៅជាបទចម្រៀងចម្រូងចម្រាសនៃការជជែកដេញដោល និងការចោទប្រកាន់គ្នាក្នុងក្រុមជំនុំ។ សមាជិកក្រុមជំនុំស្រែកឡើងថា «តើវាត្រូវបញ្ឈប់នៅត្រង់កន្លែងឯណា?» ហើយ «តើអ្នកគិតថា អ្នកល្អឥតខ្ចោះមែនដែរឬទេ?»។
ការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំ៖ កុំធ្វើវាអី យ៉ាងហោចណាស់កុំទាន់ធ្វើវាអី
តើគ្រូគង្វាលត្រូវធ្វើអ្វី? ដំបូន្មានរបស់ខ្ញុំគឺ «សូមកុំយកខ្លួនឯងចូលទៅក្នុងស្ថានភាពនេះជាមុន។ សូមឈប់អនុវត្តវាមួយរយៈ នៅពេលដែលអ្នកបានឃើញថា ការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំ ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីកែតម្រូវ គឺជាអ្វីដែលមានការគាំទ្រចេញពីព្រះគម្ពីរ»។ (ការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំគឺត្រូវមានទាំងការកែតម្រូវ និងការអប់រំ ហើយបន្ទាប់ពីនោះមក គឺសំដៅទៅលើកិច្ចការនៃការបង្រៀន ឬការបង្កើតគ្រីស្ទបរិស័ទនៅក្នុងក្រុមជំនុំ)។
ឥឡូវ មកដល់ត្រង់ចំណុចនេះ លោកអ្នកប្រហែលជាកំពុងគិតថា “លោក ម៉ាកុស តើលោកកំពុងប្រាប់យើងមិនឲ្យស្តាប់តាមព្រះគម្ពីរមែនឬ?!»។
តាមពិតទៅ ខ្ញុំមិនមែនមានន័យបែបនោះទេ។ ខ្ញុំកំពុងព្យាយាមជួយលោកអ្នកឲ្យធ្វើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលណែនាំដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យធ្វើ (សូមមើល លូកា ១៤:២៥-៣៣) ៖ សូមគិតគូរពីតម្លៃ មុននឹងចាប់ផ្ដើមធ្វើវា។ សូមប្រាកដថា ក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកយល់បានល្អ និងទទួលយកការបង្រៀនតាមព្រះគម្ពីរនេះ។ គោលដៅរបស់លោកអ្នក មិនមែនជាការប្រព្រឹត្តតាមភ្លាមៗដោយការបណ្ដេញចេញនោះទេ ប៉ុន្តែជាក្រុមជំនុំដែលត្រូវបានកែទម្រង់ដោយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ លោកអ្នកចង់ឲ្យពួកគេ ដើរក្នុងផ្លូវមួយដែលត្រឹមត្រូវ។ ហើយការនោះទាមទារឲ្យលោកអ្នក ឃ្វាលពួកគាត់ដោយមានភាពអត់ធ្មត់។
តើលោកអ្នកគួរឃ្វាលក្រុមជំនុំរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច ដើម្បីឆ្ពោះទៅរកការដាក់វិន័យបាន?
ចំណុចទីមួយ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការបន្ទាបខ្លួន។ សូមជួយក្រុមជំនុំរបស់យើងឲ្យមើលឃើញថា ពួកគាត់ប្រហែលជាបានយល់ខុសអំពីស្ថានភាពជីវិតខាងឯវិញ្ញាណរបស់ពួកគាត់ផ្ទាល់។ សូមពិចារណាអំពី ឧទាហរណ៍របស់មនុស្សម្នាក់នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ១កូរិនថូស ៥ ព្រមទាំងការដាស់តឿនរបស់ សាវ័ក ប៉ុល ដល់គ្រីស្ទបរិស័ទនៅក្រុងកូរិនថូសនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ២កូនរិនថូស ១៣:៥។ សាវ័ក ប៉ុល បានបង្គាប់ឲ្យយើងពិចារណាមើលខ្លួនយើងផ្ទាល់ ដើម្បីឲ្យដឹងថា តើយើងស្ថិតក្នុងសេចក្តីជំនឿឬទេ។ តើសមាជិកក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកទទួលស្គាល់ថា ពួកគេត្រូវជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីពិចារណាមើលពីសេចក្តីជំនឿផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេដែរឬទេ?
ចំណុចទីពីរ ត្រូវប្រាកដថា ក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកមានការយល់ដឹងពីព្រះគម្ពីរ អំពីសមាជិកភាពក្នុងក្រុមជំនុំ។ សមាជិកក្រុមជំនុំមិនយល់ពីការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំទេ ដោយព្រោះពួកគាត់មិនយល់ពីភាពជាសមាជិកនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ សមាជិកភាព គឺជាទំនាក់ទំនងក្នុងក្រុមជំនុំ។ ទំនាក់ទំនងនេះមិនត្រូវបានបង្កើត ជួយគាំទ្រ ឬត្រូវបញ្ចប់ទៅវិញដោយសកម្មភាពរបស់ក្រុមជំនុំណាម្នាក់នោះទេ។ សមាជិកម្នាក់ មិនអាចចូលរួមក្នុងក្រុមជំនុំដោយខ្លួនឯង ដោយគ្មានការយល់ព្រមពីក្រុមជំនុំបានទេ។ ដូចគ្នាផងដែរ សមាជិកក្រុមជំនុំម្នាក់ មិនអាចបន្តសមាជិកភាព ឬចាកចេញពីភាពជាសមាជិកនៃក្រុមជំនុំណាមួយ ដោយមិនមានការយល់ព្រមច្បាស់លាស់ ឬជាក់លាក់ពីក្រុមជំនុំនោះបានទេ (លើកលែងតែដោយសារមូលហេតុនៃការស្លាប់)។ នោះគឺជាការដែលនិយាយត្រង់ចំៗ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយជាគោលគឺថា វាជាកិច្ចការរបស់ក្រុមជំនុំក្នុងការសម្រេចចិត្តថា តើសមាជិករបស់ខ្លួនជានរណា។ ហើយសមាជិកក្រុមជំនុំ មិនអាចចាកចេញពីក្រុមជំនុំ ដោយស្រួលៗឡើយ នៅពេលពួកគេស្ថិតក្នុងអំពើបាបដែលមិនទាន់ប្រែចិត្ត។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ និមិត្តនៃការក្លាយជាសមាជិកបែបនេះត្រូវតែបង្ហាញភាពវិជ្ជមានជាមុនសិន។ យើងត្រូវយល់ពីអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀនអំពីសមាជិកភាពនៃក្រុមជំនុំ។ សូមប្រាកដថា លោកអ្នកបានស្គាល់ខ្លួនឯងជាមួយនឹងចំណុចសំខាន់ៗ និងបទគម្ពីរសំខាន់ៗជាច្រើន ដែលលោកអ្នកអាចរំលឹកដល់សមាជិកក្រុមជំនុំ នៅពេលពួកគេមានសំណួរនោះ។ សូមស្វែងរកមើលឱកាសនៅក្នុងសេចក្ដីអធិប្បាយរបស់លោកអ្នក ដើម្បីបង្រៀនអំពីភាពខុសគ្នារវាងក្រុមជំនុំ និងលោកីយ៍ ហើយអំពីរបៀបនៃការបង្រៀនអំពីភាពខុសគ្នានោះថា តើវាមានសារៈសំខាន់យ៉ាងណាសម្រាប់លក្ខណៈ និងបេសកកម្មរបស់ក្រុមជំនុំ។ ជួយក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកឲ្យបានប្រមូលផ្តុំរូបភាពនៃផែនការរបស់ព្រះបែបនេះ សម្រាប់ក្រុមជំនុំរបស់គាត់ ដែលជាចំណុចគ្រោងសំខាន់ៗនៃការដាក់វិន័យ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានចាប់ផ្ដើមឲ្យមើលឃើញច្បាស់លាស់ ដោយការអវត្តមានរបស់ពួកគាត់ពីការអនុវត្តចំណុចគ្រោងសំខាន់ៗទាំងនោះក្នុងក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នក។ លោកអ្នកត្រូវចាំថា សមាជិកក្រុមជំនុំត្រូវតែយល់ច្បាស់អំពីសមាជិកភាព និងការដាក់វិន័យ ពីព្រោះពួកគាត់ជាអ្នកដែលត្រូវអនុវត្តវានៅក្នុងក្រុមជំនុំ។
ចំណុចទីបី សូមអធិស្ឋានសុំឲ្យព្រះជួយលោកអ្នកធ្វើជាគំរូក្នុងព័ន្ធកិច្ចបម្រើដល់គ្រីស្ទបរិស័ទផ្សេងទៀតក្នុងក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នក ដោយការបង្រៀនជាសាធារណៈរបស់លោកអ្នកនៅក្នុងក្រុមជំនុំ និងការបង្រៀនដល់សមាជិកម្នាក់ៗជាលក្ខណៈឯកជន និងកិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នកជាមួយក្រុមគ្រួសារ។ លោកអ្នក ធ្វើការបម្រើ ដើម្បីឆ្ពោះទៅរកការបង្កើត «វប្បធម៌នៃភាពជាសិស្ស» និងទំនួលខុសត្រូវក្នុងក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកដែលគ្រីស្ទបរិស័ទយល់ថា មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការដើរតាមព្រះយេស៊ូវ គឺជួយអ្នកដទៃឲ្យបានដើរតាមព្រះយេស៊ូវដែរ (ទាំងតាមរយៈការផ្សាយដំណឹងល្អ និងការបង្រៀនគ្រីស្ទបរិស័ទផ្សេងទៀត)។ សូមជួយគ្រីស្ទបរិស័ទផ្សេងទៀតឲ្យយល់អំពីទំនួលខុសត្រូវពិសេសដែលពួកគាត់មានចំពោះសមាជិកផ្សេងទៀតនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ពួកគាត់ចុះ។ ចូរបង្រៀនពួកគាត់ថា ជីវិតជាគ្រីស្ទបរិស័ទ គឺជាជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ប៉ុន្តែមិនមែនជា ជីវិតឯកជននោះទេ។
ចំណុចទីបួន រៀបចំច្បាប់ និងសេចក្តីសញ្ញាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នក។ វាជារឿងដែលល្អក្នុងការស្វែងរកដំបូន្មានមួយចំនួនខាងឯផ្នែកច្បាប់ទូទៅ។ លោកអ្នក ត្រូវចាប់ផ្តើមបង្រៀនថ្នាក់មុនពេលក្លាយជាសមាជិកភាព ដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហារបស់សមាជិកភាព និងការដាក់វិន័យ ដែលត្រូវតែធ្វើការបង្រៀនឲ្យបានច្បាស់លាស់។
ចំណុចទីប្រាំ និងជាចំណុចចុងក្រោយ នៅក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកអ្នក មិនត្រូវនឿយហត់នឹងការបង្រៀនអំពីអ្វីដែលជាអត្ថន័យនៃភាពជាគ្រីស្ទបរិស័ទនោះទេ។ លោកអ្នកត្រូវធ្វើការកំណត់ដំណឹងល្អ និងការប្រែចិត្តឲ្យបានទៀងទាត់។ ត្រូវបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់ថា ក្រុមជំនុំមួយមានគោលបំណងបង្កើតឡើង ដើម្បីឲ្យមនុស្សមានបាបមានការប្រែចិត្ត ហើយពួកគេទុកចិត្តលើព្រះគ្រីស្ទតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះ ហើយទ្រង់ បានធ្វើការធានាអះអាងអំពីការទុកចិត្តនោះ។ អធិស្ឋានសូមឲ្យលោកអ្នកនឹងផ្ដោតលើដំណឹងល្អ។ សូមដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះ ដោយជំនួយដែលមកពីព្រះ នោះលោកអ្នកនឹងដឹកនាំក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នក ឲ្យផ្លាស់ប្តូរបន្តិចម្តងៗ ប៉ុន្តែលោកអ្នកត្រូវធ្វើបែបនេះឲ្យបានជាប់លាប់។ ជាជាងការទុកឲ្យក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកក្លាយទៅជាក្រុមជំនុំមួយដែលជាទីកន្លែងចម្លែកក្នុងការសួរសមាជិកក្រុមជំនុំអំពីសុខភាពក្នុងជីវិតខាងឯវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ លោកអ្នកគួរអធិស្ឋានឲ្យក្រុមជំនុំលោកអ្នកចាប់ផ្ដើមក្លាយជាក្រុមជំនុំមួយដែលចម្លែក ប្រសិនបើគ្មានសមាជិកណាម្នាក់បានសួរនាំអំពីជីវិតផ្ទាល់របស់លោកអ្នក។
លោកអ្នកនឹងដឹងថា លោកអ្នកបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់នៅពេលដែល…
លោកអ្នកអាចដឹងបានថា ក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ ដើម្បីអនុវត្តការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំនៅពេលដែល៖
- អ្នកដឹកនាំក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកបានយល់ បានយល់ស្របជាមួយ ហើយបានយល់ឃើញពីសារៈសំខាន់របស់ការដាក់វិន័យ (ភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលមានភាពចាស់ទុំ ដែលបានចែករំលែកក្នុងចំណោមពួកចាស់ទុំមួយចំនួន គឺពួកគាត់មានយល់ស្របជាមួយនឹងបទគម្ពីរ ហើយការយល់ស្របបែបនេះ គឺវាមានប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនសម្រាប់ការដឹកនាំក្រុមជំនុំតាមរយៈការពិភាក្សាដែលអាចប្រែប្រួលបាន)។
- ក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកត្រូវបានរួបរួមក្នុងការយល់ដឹងថា ការដាក់វិន័យបែបនេះគឺធ្វើតាមព្រះគម្ពីរ។
- ភាគច្រើន សមាជិកភាពរបស់លោកអ្នកគឺជាអ្នកដែលបានស្តាប់ការអធិប្បាយព្រះបន្ទូលរបស់លោកអ្នកយ៉ាងទៀងទាត់។
- រឿងដ៏ច្បាស់លាស់មួយនឹងកើតឡើង គឺសមាជិកក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកនឹងយល់ឃើញរួមគ្នាថា ការដកសមាជិកភាពគឺជាសកម្មភាពមួយដ៏ត្រឹមត្រូវ (ឧទាហរណ៍៖ ការដកសមាជិកភាពចេញពីក្រុមជំនុំដោយសារអំពើផិតក្បត់ គឺជាអ្វីមួយដែលពួកគាត់ងាយនឹងព្រមព្រៀងគ្នាក្នុងចំណោមសមាជិករបស់លោកអ្នក ជាជាងការដកសមាជិកភាពដោយសារការមិនចូលរួមក្រុមជំនុំ)។
ដូច្នេះ បងប្អូនមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្ញុំដែលជាគ្រូគង្វាលទាំងអស់គ្នាអើយ! ទោះបីជាលោកអ្នកធ្លាប់គិតថា គំនិតនៃការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំគឺគួរឲ្យអស់សំណើចក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានឲ្យអ្នករាល់គ្នាសូមព្រះជួយលោកអ្នក ដើម្បីដឹកនាំក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នកឲ្យឃើញថា វាគឺជាកិច្ចការដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់ គួរឲ្យរំភើប គួរឲ្យទាក់ទាញ ខុសប្លែកពីគេ គួរឲ្យគោរព និងជាកិច្ចការដែលសប្បុរសដោយការស្តាប់បង្គាប់ និងមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា ហើយកិច្ចការនេះ ជួយកសាងក្រុមជំនុំមួយដែលនាំមកនូវសិរីល្អដល់ព្រះអម្ចាស់។
ប៉ុន្តែ សូមចាំថា នៅពេលដែលលោកអ្នក បានជឿជាក់ជាលើកដំបូងនៃរឿងរ៉ាវសម្រាប់ការដាក់វិន័យក្នុងក្រុមជំនុំនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ជំហានដំបូងរបស់លោកអ្នកនៅក្នុងក្រុមជំនុំដែលបានធ្វើឡើង គឺប្រហែលជាលោកអ្នក ត្រូវចាប់ផ្ដើមដោយមិនមានការអនុវត្តការដាក់វិន័យ ដូច្នេះនៅថ្ងៃណាមួយ លោកអ្នកអាចអនុវត្តវាបាននៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់លោកអ្នក។
មតិយោបល់
Loading…