យើងទទួលបានសំណួរជាច្រើនទាក់ទងទៅនឹងការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ឬក៏ការស្ដាប់អត្ថបទជាសំឡេង។ នេះជាសំណួរមួយ៖ «ជម្រាបសួរលោកគ្រូ! ខ្ញុំជាអ្នកបើកបរម្នាក់ ខ្ញុំតែងតែទទួលបានការចំណាយពេល «អាន» ព្រះគម្ពីរ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែបើកបរ។ ប៉ុន្តែ តើលោកគ្រូគិតថា ការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេងមានឥទ្ធិពលដូចគ្នាទៅនឹងការអានព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ជាក្រដាសជាមួយនឹងភ្នែកយើងដែរឬទេ? ខ្ញុំអាចត្រឡប់ក្រោយ ហើយស្ដាប់ជំពូកចាស់ម្ដងទៀតបាន ប្រសិនបើខ្ញុំចង់។ ខ្ញុំសូមអរគុណលោកគ្រូទុកជាមុន ទាក់ទងនឹងយោបល់ដែលលោកគ្រូនឹងផ្ដល់ឲ្យ»។
អ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើ ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះគឺ៖ លើកឡើងនូវចំណុចសង្ខេបត្រួសៗ១០យ៉ាងអំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ហើយបន្ទាប់មកលើកឡើងនូវចំណុចសង្ខេបមួយចំនួនទាក់ទងទៅនឹងដែនកំណត់នៃការស្ដាប់។ ខ្ញុំគិតថា ការធ្វើបែបនេះនឹងឆ្លើយសំណួរខាងលើត្រង់ថា តើការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេងមានឥទ្ធិពលដូចគ្នាទៅនឹងការអានព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ដែរឬទេ?
១. គ្រប់ការប្រាថ្នាក្នុងការចំណាយពេលក្នុងព្រះគម្ពីរគឺពិតជាអស្ចារ្យណាស់
វាពិតជាល្អណាស់ ពេញទៅដោយអធិធម្មជាតិ និងជាអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលអ្នកសួរមានចិត្តប្រាថ្នាចង់ស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងបើកបរ។ នេះគឺជាចំណុចដំបូងដែលមាននៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ៖ ត្រង់ថាការដែលគាត់ប្រាថ្នាចង់ស្គាល់ព្រះបន្ទូលព្រះគឺជាចំណុចដ៏អស្ចារ្យណាស់ ពីព្រោះមានមនុស្សរាប់លាននាក់មិនខ្វល់អំពីព្រះគម្ពីរទាល់តែសោះ។ វាគឺជារឿងដែលគួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់ ហើយក៏ជារឿងដែលនាំឲ្យយើងខូចចិត្តដែរ។
ព្រះបានមានបន្ទូល—ព្រះអាទិករនៃចក្រវាលនេះបានមានបន្ទូល—ហើយមនុស្សរាប់លាននាក់មិនស្ដាប់ទាល់តែសោះ។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈសំណួរនេះ យើងមានបុគ្គលម្នាក់ដែលដួងចិត្តរបស់គាត់ចង់ឮព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយនេះគឺពិតជាអស្ចារ្យមែន។
២. នីតិវិធីនៃការស្ដាប់ និងការអានរបស់យើងមានភាពខុសៗគ្នាទាំងអស់
ខួរក្បាលរបស់មនុស្សយើងមានលក្ខណៈខុសៗគ្នាក្នុងរបៀបដែលយើងវិភាគអ្វីដែលយើងអាន និងអ្វីដែលយើងស្ដាប់ឮ។ កូនៗរបស់ខ្ញុំសុទ្ធតែមានលក្ខណៈខុសៗគ្នាទាក់ទងនឹងចំណុចនេះ។ អ្នកខ្លះស្ទើរតែចងចាំរាល់គ្រប់ចំណុចដែលគាត់ស្ដាប់ឮ ប៉ុន្តែគាត់ស្ទើរតែមិនចាំរាល់អ្វីដែលគាត់អានទាល់តែសោះ ហើយក៏នៅមានអ្នកខ្លះទៀតដែលចងចាំស្ទើរតែរាល់គ្រប់ចំណុចដែលគាត់អាន ប៉ុន្តែគាត់ស្ទើរតែមិនចាំរាល់អ្វីដែលគាត់ស្ដាប់ឮឡើយ។
ដូច្នេះ ទាក់ទងនឹងចំណុចនេះ ខ្ញុំចង់និយាយទៅកាន់អ្នកសួរថា អាស្រ័យទៅលើរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតអ្នក នោះទំនងចំពោះអ្នក ការស្ដាប់នឹងបង្កើតជាផលផ្លែច្រើនជាងការអានទៅទៀតក៏ថាបាន។ ខ្ញុំមិនអាចដឹងបានទេអំពីចំណុចនេះ។ អ្នកសួរបានសួរថា «តើវាមានប្រសិទ្ធភាពដូចគ្នាដែរឬទេ?» ហើយចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺថាខ្ញុំមិនដឹងទេ ព្រោះមានតែគាត់ទេដែលអាចដឹង។ ទំនងការស្ដាប់របស់គាត់ល្អប្រសើរជាងការអានក៏ថាបានដែរ។
៣. រាល់ការអានព្រះគម្ពីរគឺជាការកាត់ស្រាយ
គ្រប់ពេលដែលយើងស្ដាប់ការអានព្រះគម្ពីរជាសំឡេង គឺយើងមិនគ្រាន់តែកំពុងស្ដាប់ព្រះគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែយើងក៏កំពុងតែកាត់ស្រាយព្រះគម្ពីរដែរ។ ការអានឲ្យឮៗគឺជាការកាត់ស្រាយ៖ តាមល្បឿន តាមចង្វាក់ តាមការសង្កត់ធ្ងន់ តាមការបង្អង់ តាមអារម្មណ៍ តាមការស្ដាប់ដោយមានសំឡេងស្រទន់ តាមការស្ដាប់ដោយមានសំឡេងឮៗ និងតាមការលើកដាក់សំឡេងរបស់លោកអ្នក—គ្រប់ចំណុចទាំងអស់នេះផ្ដល់ជូនដល់លោកអ្នកនូវផ្នែកណាមួយនៃគោលបំណងរបស់អ្នកនិពន្ធ ក្នុងរបៀបដែលអ្នកអានយល់ និងទទួលបាននូវបទពិសោធន៍។
ខ្ញុំលើកឡើងនូវចំណុចនេះដោយសារវាអាចជាអ្វីដែលល្អយ៉ាងខ្លាំង ឬក៏ជាអ្វីដែលអាចជាបញ្ហាយ៉ាងធំ។ ប្រសិនបើការកាត់ស្រាយគឺជាអ្វីដែលអាចយល់បាន ហើយកំពុងតែពិតជាជ្រាបចូលក្នុងចិត្តក្នុងរបៀបដែលមានពេញទៅដោយអំណាច នោះមានន័យថាការស្ដាប់គឺជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកឮ។ ប្រសិនបើការកាត់ស្រាយជាអ្វីដែលផ្ទុយពីគោលបំណងរបស់អ្នកនិពន្ធក្នុងអត្ថន័យ ឬក៏សូរសំឡេងសំណេរ នោះវាអាចជាបញ្ហាក្នុងការទទួលបានប្រយោជន៍ក្នុងរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យយើងទទួលបាន ពេលយើងអាន ឬក៏ស្ដាប់ព្រះបន្ទូល។ យើងត្រូវតែដឹងថា នៅពេលដែលយើងស្ដាប់ គឺយើងកំពុងតែស្ដាប់ការកាត់ស្រាយមួយ ហើយយើងគួរតែមានការវែកញែកអំពីរឿងនេះ។ វាទំនងជារឿងត្រឹមត្រូវ ហើយវាក៏ទំនងជារឿងខុសឆ្គងដែរ។
៤. យើងត្រូវតែមានចិត្តបង្អង់ឈប់ ហើយដោះស្រាយជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់
តើអ្នកបានត្រៀមចិត្តហើយឬនៅ ត្រៀមចិត្តក្នុងការបង្អង់ ហើយឈប់បើកបរបន្តិច ដើម្បីផ្ដោតចិត្តទាំងមូលរបស់ខ្លួន ក្នុងការសញ្ជឹងគិតលើផ្នែកណាមួយនៃព្រះបន្ទូល លើគំនិត ឬអារម្មណ៍ដែលព្រះជាម្ចាស់ទើបតែបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីប៉ះពាល់ចិត្ត?
ខ្ញុំលើកសំណួរនេះឡើង ដោយសារមានមនុស្សជាច្រើន—ទើបតែប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ—មានគេបានប្រាប់ខ្ញុំថា ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក ក្នុងផ្នែកណាមួយនៃសេចក្ដីអធិប្បាយ ខណៈពេលដែលពួកគាត់កំពុងតែបើកបរ ហើយក៏កំពុងតែស្ដាប់សេចក្ដីអធិប្បាយ ហើយនៅពេលនោះពួកគាត់មានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់ថ្នាក់ថាត្រូវតែអែបរថយន្តបន្តិច ហើយចំណាយពេលដោះស្រាយជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ក៏ដូចជាសម្រួលអារម្មណ៍ ដោយមិនមានការរំខានពីការបើកបរ។ ខ្ញុំគិតថា គ្រប់បុគ្គលដែលស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងតែបើកបរ ឬក៏កំពុងតែធ្វើអ្វីមួយផ្សេងទៀត គឺពួកគាត់ត្រូវតែមានចិត្តក្នុងការបង្អង់សិន ដើម្បីដោះស្រាយជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់។
៥. ការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ខណៈពេលដែលកំពុងបើកបរ ផ្ដល់ជូននូវការផ្ដោតតែមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ
យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា ការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ខណៈពេលដែលយើងកំពុងតែបើកបរ មានន័យថា ព្រះគម្ពីរកំពុងតែទទួលបានការផ្ដោតលើតែមួយផ្នែកនៃចំណាប់អារម្មណ៍ទាំងមូលរបស់យើង។ ប្រសិនបើយើងមិនយកចិត្តទុកដាក់លើផ្លូវ ការបើកបរឡាន និងស្លាកសម្គាល់ នោះមានន័យថា យើងក៏មិនបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះដែរ ពីព្រោះការធ្វើបែបនោះនាំឲ្យយើងដាក់ខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃក្នុងស្ថានភាពដែលអាចមានគ្រោះថ្នាក់បាន។
ដូច្នេះ នេះគឺជាចំណុចអវិជ្ជមានដ៏សំខាន់មួយក្នុងការទទួលបាននូវអ្វីដែលទំនងជាមានសម្រាប់យើង តើព្រះគម្ពីរកំពុងតែមានការប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងអារម្មណ៍ដែលយើងត្រូវផ្ដោតលើទាក់ទងនឹងការបើកបរដែរទេ? នេះមិនមែនជារឿងអាក្រក់ទេ។ វាគ្រាន់តែជាការដាក់កំណត់លើអ្វីដែលព្រះបន្ទូលទំនងជាអាចសម្រេចបាន ប្រសិនបើយើងអាចផ្ដោតចំណាប់អារម្មណ៍លើទាំងស្រុង។
៦. យើងមិនអាចបើកមើលខយោងបានទេ ខណៈពេលដែលយើងកំពុងបើកបរ
នៅមានដែនកំណត់មួយទៀត ប្រសិនបើយើងអាន ដោយមិនកំពុងបើកបរ នោះយើងអាចផ្ដោតចំណាប់អារម្មណ៍លើទាំងស្រុងបាន ដែលនេះមានន័យថាយើងអាចបង្អង់ ហើយបើកមើលខគម្ពីរយោង ដែលនឹងពន្យល់បន្ថែមទៀតលើពាក្យ ឃ្លា ឬក៏គំនិតដែលយើងកំពុងតែសញ្ជឹងគិត។ ខ្ញុំធ្វើបែបនោះស្ទើរតែគ្រប់ពេលដែលខ្ញុំអានព្រះគម្ពីរ។
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានធ្វើការប្រៀបធៀបលើការកើតជាថ្មីរបស់សាវ័ក ពេត្រុស និងការកើតជាថ្មីរបស់លោក យ៉ាកុប និយាយឲ្យស្មោះទៅខ្ញុំនឹងមិនអាចធ្វើការដូច្នោះបានទេ ប្រសិនបើកាលនោះខ្ញុំកំពុងតែបើកបរ។
៧. ការបើកបរដាក់កំហិតលើការកត់ត្រា
ចំណុចមួយទៀតដែលយើងមិនអាចធ្វើបាន ខណៈពេលដែលយើងកំពុងតែបើកបរ គឺការសរសេរចុះនូវអ្វីដែលយើងទើបតែបានគិត ឬក៏ឃើញនៅក្នុងព្រះបន្ទូល។ ខ្ញុំយល់ថា មិនមែនគ្រប់គ្នាកត់ត្រាទុកនូវអ្វីដែលគាត់គិតដូចខ្ញុំនោះទេ ខ្ញុំចូលចិត្ត—មិនថាកត់ចំណាំនៅក្នុងទូរស័ព្ទ ឬក៏ iPad របស់ខ្ញុំ ឬក៏សរសេរចុះនៅលើក្រដាស និងប៊ិច—កត់ចំណាំលើគំនិត ឬក៏ខគម្ពីរ ទាក់ទងនឹងអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងតែអាន សរសេរចុះនូវការយល់ដឹងថ្មីដែលខ្ញុំទើបតែទទួលបាន។ យើងដឹងហើយថា យើងមិនអាចធ្វើការនេះបានដោយងាយស្រួលទេ ប្រសិនបើយើងកំពុងតែបើកបរ។
៨. កុំគ្រាន់តែស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេងតែប៉ុណ្ណោះ
ដោយយោងតាមអ្វីដែលខ្ញុំបានលើកឡើង រហូតដល់ពេលនេះ ខ្ញុំចង់លើកទឹកចិត្តថា យើងមិនគួរយកការស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេងធ្វើជារបៀបមួយដែលយើងប្រកបគ្នាជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជាគោលឡើយ។ ការស្ដាប់គឺជារបៀបដ៏ល្អមួយក្នុងការជួបជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ ពិតណាស់ តាមរយៈការស្ដាប់ យើងក៏អាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ និងគុណសម្បត្តិមួយចំនួនមែន ប៉ុន្តែការស្ដាប់ក៏នៅមានដែនកំណត់ដែរ។ ដូច្នេះ យើងគួរតែចំណាយពេលស្ដាប់ខ្លះ និងអានខ្លះ។
៩. សូមសាកស្ដាប់ ខណៈពេលដែលកំពុងអាន
នេះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើ៖ លាយឡំការស្ដាប់ជាមួយនឹងការអាន ដោយធ្វើទាំងពីរឡើងក្នុងពេលតែមួយ។ ពេលខ្លះ ប្រសិនបើខ្ញុំអស់កម្លាំងខ្លាំង ប៉ុន្តែនៅចង់អានពីរបីជំពូកនៃព្រះគម្ពីរ ប៉ុន្តែភ្នែក និងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំបដិសេធ «យើងមិនអាចធ្វើដូចនេះបានទេឥឡូវនេះ យើងអស់កម្លាំងណាស់» នោះខ្ញុំក៏បើកទូរស័ព្ទ ឬក៏ iPad របស់ខ្ញុំ ហើយចាក់ព្រះគម្ពីរស្ដាប់។ ខ្ញុំផ្ទៀងស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ដោយយកភ្នែកអានជាមួយដែរ។
មូលហេតុដែលខ្ញុំមិនសូវធ្វើបែបនេះរាល់ពេលវេលា គឺដោយសារខ្ញុំមិនត្រូវការប្រើខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំខ្លាំងពេក នៅពេលមានអ្នកផ្សេងអានព្រះគម្ពីរឲ្យខ្ញុំស្ដាប់ ហើយខ្ញុំគិតថា នៅពេលដែលខ្ញុំអានដោយខ្លួនឯង នោះខ្ញុំអាចកាន់តែផ្ដោតអារម្មណ៍លើព្រះគម្ពីរដោយអានឲ្យឮៗផ្ទាល់ ដែលការធ្វើបែបនោះកាន់តែនាំឲ្យខ្ញុំទទួលបានផលផ្លែច្រើនជាងការដែលគ្រាន់តែស្ដាប់អ្នកផ្សេងអាន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏ខ្ញុំនៅគិតថា វាអាចជាជំនួយដល់ខ្ញុំ នៅពេលដែលមានអ្នកដទៃអានឲ្យខ្ញុំស្ដាប់ខ្លះដែរ។
១០. សូមបន្តព្យាយាមស្គាល់ ក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់
ជាចុងក្រោយ សូមបន្តស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសំឡេង តាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ខណៈពេលដែលកំពុងតែបើកបរចុះ។ សូមព្រះជាម្ចាស់បំពេញលោកអ្នកដោយព្រះវិញ្ញាណនៃប្រាជ្ញា និងការបើកសម្ដែង ខណៈពេលដែលលោកអ្នកស្ដាប់ ហើយបើកបរ (ដូចដែលសាវ័ក ប៉ុល បានអធិស្ឋាន [«សូមឲ្យព្រះនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង គឺជាព្រះវរបិតាដ៏មានសិរីល្អ បានប្រទានឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានព្រះវិញ្ញាណ ដែលប្រោសឲ្យមានប្រាជ្ញា ហើយក៏បើកសម្ដែង ឲ្យដឹងពីដំណើរស្គាល់ទ្រង់»] អេភេសូរ ១:១៧)។ សូមព្រះអង្គបំភ្លឺភ្នែករបស់លោកអ្នក ឲ្យបានឃើញសេចក្ដីអស្ចារ្យ នៅក្នុងក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ចុះ (ទំនុកតម្កើង ១១៩:១៨)។ នេះហើយគឺជាគោលបំណងរបស់យើង មិនថាយើងអាន ឬក៏ស្ដាប់ព្រះគម្ពីរជាសម្លេងក៏ដោយ។ យើងចង់ឃើញព្រះអង្គឲ្យកាន់តែច្បាស់ កាន់តែស្រឡាញ់ព្រះអង្គ ហើយកាន់តែដើរតាមព្រះអង្គឲ្យបានកៀកបង្កើយថែមទៀត។ ហើយរបៀបដែលព្រះអង្គបានធ្វើការនោះគឺកើតឡើងតាមរយៈព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។
មតិយោបល់
Loading…