តើអ្វីទៅជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសំខាន់បំផុតដែលមនុស្សម្នាក់ត្រូវជឿ ដើម្បីឲ្យគាត់ទទួលបានសង្គ្រោះ?
សាវ័ក ប៉ុល បានមានប្រសាសន៍ថា «ចូរជឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះពិត»។ គាត់បានបន្តទៀតថា «បើមាត់អ្នកនឹងទទួលថ្លែងប្រាប់ពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ហើយអ្នកជឿក្នុងចិត្តថា ព្រះបានប្រោសឲ្យទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះពិត» (រ៉ូម ១០:៩)។
ដូច្នេះ ខ្ញុំដកស្រង់បទគម្ពីរដូចនោះ ហើយចាប់ផ្ដើមពីចំណុចស្នូល—ការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះអង្គបានសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់យើង ដែលនេះមានន័យថា ខ្ញុំត្រូវតែជឿថាយើងគឺជាមនុស្សមានបាប។ បុគ្គលណាម្នាក់ដែលមិនទទួលជឿថាគាត់ជាមនុស្សមានបាប នោះគាត់មិនអាចទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះបានឡើយ។ ប្រសិនបើមិនមានអ្វីដើម្បីអត់ទោសបាបទេ នោះព្រះយេស៊ូវមិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំនោះឡើយ។ ប្រសិនបើព្រះអង្គមិនបានធ្វើអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំផង នោះខ្ញុំមិនចាំបាច់ជឿលើព្រះអង្គ ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះដែរ។ ហើយប្រសិនបើខ្ញុំមិនទទួលជឿលើព្រះអង្គសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះផង នោះខ្ញុំក៏មិនបានសង្គ្រោះដែរ។ ដូច្នេះ លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿថា ខ្លួនជាមនុស្សមានបាប។
លោកអ្នកត្រូវតែជឿថា មានព្រះមួយអង្គដែលបានបង្កើតលទ្ធភាពសម្រាប់អំពើបាប។ ដែលនោះគឺជាអំពើបាប តាមនិយមន័យគឺជាការខ្វះមិនដល់នៃការរំពឹងទុករបស់ព្រះអាទិកររបស់អ្នក។ ដូច្នេះហើយ ត្រូវតែមានព្រះជាម្ចាស់ដែលជាព្រះអាទិករនៅទីនោះដែលមានការរំពឹងទុកពីមនុស្ស។ ព្រះជាម្ចាស់រំពឹងថាមនុស្សនឹងទុកចិត្តព្រះអង្គ ស្រឡាញ់ព្រះអង្គ និងរស់នៅសម្រាប់ព្រះអង្គ។ ហើយយើងបានបរាជ័យ។
ការនេះនាំយើងទៅកាន់ចំណុចទីបីដែលយើងត្រូវតែជឿ។ ដោយសារយើងបានបរាជ័យក្នុងការទុកចិត្ត ស្រឡាញ់ និងរស់នៅសម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ យើងស្ថិតនៅក្រោមការកាត់ទោសដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ—សេចក្ដីក្រោធរបស់ទ្រង់។ លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿលើការនោះ។
ប្រសិនបើលោកអ្នកជាមនុស្សមានបាប ហើយមានព្រះដ៏បរិសុទ្ធមួយអង្គ ហើយប្រសិនបើលោកអ្នកផ្ដល់អត្ថន័យនៃអំពើបាបថាជាការខ្វះមិនដល់នៃព្រះនោះ ដូច្នេះដើម្បីឲ្យយល់ថាតើព្រះអង្គកំពុងធ្វើអ្វីក្នុងការឲ្យបានត្រឹមត្រូវ លោកអ្នកត្រូវតែយល់ថា ព្រះជាម្ចាស់មានសេចក្ដីក្រោធភាពចំពោះអំពើបាប។ ព្រះអង្គគឺជាចៅក្រមដ៏ល្អ និងយុត្តិធម៌។
ដូច្នេះ តើព្រះអង្គបានធ្វើអ្វីក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហានៃការបែកបាក់របស់យើងចេញពីទ្រង់? ព្រះអង្គបានចាត់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់មកក្នុងលោកីយ៍នេះ។ លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿលើភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ កណ្ឌគម្ពីរទំនុកតម្កើង៤៩មានចែងថា គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចសងថ្លៃលោះសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ទៀតបាននោះទេ។ ពីរទៅបីខបន្ទាប់ នៅក្នុងខ១៥បានចែងថា ប៉ុន្តែព្រះទ្រង់នឹងលោះឲ្យរួច។
ព្រះអង្គមិនបានប្រើសាវ័ក យ៉ូហាន ឬសាវ័ក ពេត្រុស ឬក៏សាវ័ក ប៉ុល ឲ្យស្លាប់ជំនួសយើងនោះទេ។ ព្រះអង្គតម្រូវឲ្យមានព្រះដែលមានសណ្ឋានជាមនុស្សសុគតជំនួសយើង។ ដូច្នេះភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវពិតជាសំខាន់ណាស់។
លោកអ្នកត្រូវតែទទួលស្គាល់អំពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដែរ។ ព្រះអង្គបានមានព្រះជន្មរស់នៅក្នុងជីវិតដែលល្អឥតខ្ចោះ។ ខ្ញុំគិតថា លោកអ្នកមិនអាចជឿទេថាព្រះយេស៊ូវទទួលអំពើបាបហើយនៅតែទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះនោះ។ ពីព្រោះបើដូចនោះមែន យញ្ញបូជាដែលបានធ្វើសម្រាប់លោកអ្នកមិនមែនជាអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់តម្រូវនោះទេ ហើយលោកអ្នកមិនបានជឿលើអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើសម្រេចសម្រាប់លោកអ្នកដែរ។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលគ្មានបាបសោះ ហើយព្រះអង្គបានប្រគល់ព្រះជន្មទ្រង់ផ្ទាល់ ដើម្បីសុគតជំនួសខ្ញុំ។
ទិដ្ឋភាពនៃការដែលព្រះយេស៊ូវបានសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ គឺជាការចាំបាច់ណាស់។ មានរបៀបជាច្រើនដែលព្រះគម្ពីរលើកឡើងអំពីការនេះ ហើយខ្ញុំគិតថាលោកអ្នកអាចមានការយល់ច្រឡំមួយចំនួនខណៈពេលដែលលោកកំពុងទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ខ្ញុំមិនចង់ចាប់ផ្ដើមដោយរាយចុះពីរបៀបដែលព្រះគម្ពីរបានលើកឡើងអំពីតង្វាយធួននិងបាប និងពីរបៀបដែលលោកអ្នកមានការយល់ច្រឡំអំពីយញ្ញបូជាខណៈពេលដែលលោកអ្នកនៅតែកំពុងទទួលបានការសង្គ្រោះនោះទេ។ សូមគ្រាន់តែនិយាយថា អ្វីដែលដែលបានតម្រូវគឺជាស្នូលនៃដំណឹងល្អ—ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺជាអង្គដែលប្រោសលោះ ព្រះអង្គមិនដែលធ្វើបាបទាស់តែសោះ បានសុគតជំនួសខ្ញុំ ហើយបានទទួលយកសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជំនួសខ្ញុំ។ ព្រះអង្គបានសុគតជំនួសខ្ញុំ។
ប្រសិនបើព្រះអង្គនៅតែសុគត ដោយមិនបានរស់ឡើងវិញទេ នោះមានន័យថា យើងក៏នឹងបន្តនៅក្នុងអំពើបាបរបស់យើងដដែល។ ដូច្នេះ លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿថា ព្រះអង្គបានមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតហើយ។ ដូច្នេះឥឡូវនេះ ព្រះអង្គបានមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងវិញហើយ។
ខ្ញុំហ៊ានឈប់នៅត្រង់ចំណុចនេះ។ នេះគឺជាចំណុចដ៏សំខាន់ៗទាក់ទងទៅនឹងសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ លោកអ្នកទំនងជាអាចនឹកឃើញការមួយចំនួនដែលភ្ជាប់គ្នាទាក់ទងទៅនឹងទេវវិទ្យាជាមួយចំណុចនេះដែលខ្ញុំអាចនិយាយបានថា «អូខេ ការនោះក៏ត្រូវតែមានការរួមបញ្ចូលថែមដែរ»។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់សួរថា «តើខ្ញុំត្រូវជឿលើអ្វីខ្លះ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ?» ចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺថា លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿលើចំណុចទាំងនោះអំពីខ្លួនឯង អំពីព្រះជាម្ចាស់ និងអំពីឈើឆ្កាង។
មានចំណុចមួយទៀត។ ខ្ញុំកំពុងសន្មតលើអ្វីមួយពីព្រោះសំណួរគឺបានសួរដូចនេះ «តើខ្ញុំត្រូវជឿលើអ្វីខ្លះ?» ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគួរតែបញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់ថា លោកអ្នកត្រូវតែជឿលើអ្វីមួយអំពីសេចក្ដីជំនឿ។ នេះមានន័យថា លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿថា ត្រូវមានសេចក្ដីជំនឿ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកនិយាយថា «ខ្ញុំនឹងទទួលយកគ្រប់ទាំងអ្វីៗដែលបានលើកឡើង ប៉ុន្តែឥឡូវនេះខ្ញុំនឹងខំប្រឹងធ្វើដោយខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យព្រះជាម្ចាស់ទទួលការទាំងនេះសម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងត្រាប់តាមក្រឹត្យវិន័យ៨៥ភាគរយ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំទទួលបានកិច្ចការនៃការប្រោសលោះនេះ» ការធ្វើបែបនោះមានន័យថា លោកអ្នកខ្វះមិនដល់ទេ។ លោកអ្នកមិនបានទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះទេ។
ទាក់ទងនឹងសេចក្ដីសង្គ្រោះ លោកអ្នកត្រូវតែទទួលជឿថា ផ្ទុយពីការខិតខំធ្វើការសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះនេះ ព្រះយេស៊ូវបានបំពេញគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់រួចហើយអំពីអ្វីដែលត្រូវសម្រេចឡើង។ យើងជាអ្នកទទួល។ «អស់អ្នកណាដែលទទួលទ្រង់ គឺអស់អ្នកដែលជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់ នោះទ្រង់បានប្រទានអំណាចឲ្យបានត្រឡប់ជាកូនព្រះ» (យ៉ូហាន ១:១២)។ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថា អំពើបាប ព្រះជាម្ចាស់ ឈើឆ្កាង និងសេចក្ដីជំនឿ។ នេះគឺជាការសង្ខេប ចំណុចស្នូលនៃសេចក្ដីពិតជុំវិញការទាំងបួននេះ។
តើយើងត្រូវជឿលើព្រះត្រៃឯក ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះដែរឬទេ?
ពួកគាត់មិនចាំបាច់ស្គាល់ពាក្យនោះឲ្យបានច្បាស់នោះទេ ហើយពួកគាត់ក៏មិនចាំបាច់បកស្រាយវាឲ្យបានល្អដែរ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលពួកគាត់ត្រូវធ្វើគឺមិនត្រូវបដិសេធពីភាពសំខាន់អំពីភាពជាព្រះត្រៃឯកនេះ។
ដូច្នេះ ទំនងបុគ្គលណាម្នាក់អាចមិនធ្លាប់ឮពាក្យ «ព្រះត្រៃឯង» ក៏កាត់នៅអាចទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះដែរ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើលោកអ្នកសួរពួកគាត់ «ព្រះយេស៊ូវដែលលោកអ្នកកំពុងជឿ តើព្រះអង្គជាព្រះ ឬក៏គ្រាន់តែជាមនុស្ស?» ប្រសិនបើពួកគាត់និយាយថាព្រះអង្គមិនមែនជាព្រះនោះទេ នោះខ្ញុំគិតថា នោះគឺជាបញ្ហាដ៏ធំហើយ។
ខ្ញុំមិនគិតថា មនុស្សម្នាក់ត្រូវឮអំពីព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះផងដែរ។ តើវាហួសហេតុពេកមែនឬ? ខ្ញុំគិតថា មិនហួសហេតុពេកទេ។
ឥឡូវនេះ ប្រសិនបើលោកអ្នកទទួលបានការបង្រៀនអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើសម្រាប់លោកអ្នក ហើយលោកអ្នកនិយាយថា «ខ្ញុំមិនគិតថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធសង្គ្រោះខ្ញុំនោះទេ» បើអញ្ចឹងមែន នោះខ្ញុំនឹងមានចម្ងល់អំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់លោកអ្នកជាមិនខាន។ ប៉ុន្តែ ជាសេចក្ដីល្អ! ខ្ញុំគ្រាន់តែចំណាយពេល៥នាទី ដើម្បីបកស្រាយអំពីដំណឹងល្អ ហើយមិនបានលើកឡើងអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទាល់តែសោះ។ ហើយនេះមិនមែនមានន័យថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនសំខាន់នោះទេ។ យើងនឹងមិនមានជំនឿទាស់តែសោះប្រសិនបើគ្មានទ្រង់។ ប៉ុន្តែការដឹងអំពីព័ត៌មានលម្អិតអំពីរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បណ្ដាលឲ្យលោកអ្នកជឿមិនមែនជាចំណុចសំខាន់នោះទេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការបដិសេធវានៅពេលដែលលោកអ្នកដឹង—ការនោះនឹងបង្ខូចនូវចំណុចសំខាន់ៗ។
ពិតណាស់ មានចង្កោមចំណុចមួយចំនួនដែលបុគ្គលណាម្នាក់ត្រូវតែជឿ ដើម្បីឲ្យទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ។
មតិយោបល់
Loading…