https://youtu.be/lI6Uv7enMyI
សូមលោកគ្រូជួយបញ្ជាក់ទំនាក់ទំនងរបស់លោក អ័ដាម ជាមួយនឹងបេសកកម្មពិភពលោក។ ហេតុអ្វីបានជាលោក អ័ដាម សំខាន់ម៉្លេះទាក់ទងទៅនឹងជីវិតបេសកជន?
ជាង១០ឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានចំណាយពេលអធិប្បាយលើកណ្ឌគម្ពីររ៉ូម ហើយខ្ញុំបានអធិប្បាយដល់ជំពូក៥ មុននោះក៏ខ្ញុំមិនដែលធ្លាប់គិតអំពីចំណុចអស្ចារ្យនៃកណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ៥:១២-២១ ទាក់ទងនឹងការធ្វើបេសកកម្មទេ។ ខនោះបានចាប់ផ្ដើមដូចតទៅ «ដូច្នេះ ដែលបាបបានចូលមកក្នុងលោកីយ៍ ដោយសារមនុស្សតែម្នាក់ ហើយក៏មានសេចក្ដីស្លាប់ចូលមកដែរ ដោយសារអំពើបាបនោះជាយ៉ាងណា នោះសេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាល ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាយ៉ាងនោះដែរ ដ្បិតគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាបហើយ» (ខ១២)។ ហើយបន្ទាប់មកសាវ័ក ប៉ុល បានបន្តដោយប្រៀបធៀបលោក អ័ដាម និងព្រះគ្រីស្ទថាជាអ្នកដឹកនាំមនុស្សជាតិពីរនាក់ខុសគ្នា។ យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែនៅក្នុងលោក អ័ដាម ពីព្រោះគាត់គឺជាឪពុករបស់យើង។ ហើយចំពោះយើងដែលបានទទួលយកព្រះគុណដែលមាននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ គឺយើងនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ដែលនេះមានន័យថាព្រះអង្គគឺជាបិតាថ្មីរបស់យើង ដោយព្រោះទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សជាតិថ្មី។
ដែលនេះចំពោះខ្ញុំមានន័យថា គ្រប់កុលសម្ព័ន្ធ គ្រប់ក្រុមមនុស្សលើផែនដី—ដែលមានរាប់ពាន់នាក់—ប្រសិនបើលោកអ្នកចូលទៅក្រុមណាមួយ ហើយរៀនភាសា និងវប្បធម៌របស់ពួកគាត់ ហើយរករបៀបណាមួយក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងពួកគាត់ នោះលោកអ្នកមិនចាំបាច់ភ័យខ្លាចថា សារដែលលោកអ្នកនាំទៅកាន់ពួកគាត់មិនមានការពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងពួកគាត់ក្នុងរបៀបណាមួយ ក្នុងវប្បធម៌របស់ពួកគាត់ឡើយ។ ពីព្រោះលោកអ្នកអាចប្រកាសសារនេះទៅកាន់ពួកគាត់៖ មានមនុស្សម្នាក់ពីដំបូងគេបង្អស់ដែលយើងទាំងអស់គ្នាកើតចេញពីគាត់។ នោះគឺជារបៀបដែលសាវ័ក ប៉ុល បានអធិប្បាយនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរកិច្ចការជំពូក១៧។ ហើយបញ្ហារបស់លោកអ្នកក៏ដូចនឹងបញ្ហារបស់ខ្ញុំដែរ ពីព្រោះជីដូនជីតាពីបុរាណរបស់យើងបានបោះបង់ទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះអាទិករ ហើយគាត់បានធ្លាក់ក្នុងអំពើបាប ហើយក៏តែងតែទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះអាទិករមួយអង្គនោះ ចាប់តាំងតែពីពេលនោះមក។ ហើយព្រះជាម្ចាស់ក៏បានចាត់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឲ្យមកផែនដីនេះ ដើម្បីឲ្យការមិនស្ដាប់បង្គាប់នេះអាចទទួលបានការជានាគ្នាវិញ តាមរយៈការស្តាប់បង្គាប់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ និងតាមរយៈការសុគត ដែលគ្របបាំងរាល់អំពើបាប។
ស្ពានសម្រាប់បេសកកម្មក្នុងឪពុក/បិតាដូចគ្នា
ក្នុងរបៀបនៃការគិតដូចនេះ—ទទួលការថ្កោលទោសតាមរយៈលោក អ័ដាម នឹងទទួលបានការរាប់ជាសុចរិតតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ—មិនមែនជាអ្វីដែលវប្បធម៌មានលក្ខន្តិកៈលើនោះទេ។ លោកអ្នកទំនងជាត្រូវព្យាយាមរៀបពាក្យពេចន៍ ប៉ុន្តែចំណុចនោះផ្ទាល់គឺជាផ្នត់គំនិតសកល។ នេះគឺជាមូលហេតុដែលសេចក្ដីបង្រៀននេះពិតជាអស្ចារ្យមែន ទាក់ទងទៅនឹងបេសកកម្ម ពីព្រោះបេសកកម្មកំពុងតែឆ្លើយសំណួរនេះ «តើយើងអាចប្រាប់ដំណឹងល្អទៅកាន់អស់អ្នកដែលមិនដឹងអ្វីសោះបានដោយរបៀបណា?»។ ពួកគាត់មិនដឹងអ្វីសោះអំពីដំណើររឿងនៃជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទ ប៉ុន្តែយើងអាចភ្ជាប់ដំណើររឿងនោះបានតាមរយៈឪពុកពីបុរាណរបស់យើង និងតាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបានយាងមកផែនដី ហើយទទួលទោសដែលឪពុករបស់យើងទាំងអស់គ្នាមាន។ ដូច្នេះ ចំណុចនេះអាចឆ្លងវប្បធម៌បានក្នុងរបៀបដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់។
ទាំងអស់នេះមានន័យថា នៅពេលដែលបេសកជនត្រៀមខ្លួនក្នុងការទៅកន្លែងណាដែលពួកគាត់កំពុងតែរៀបចង់ទៅ នោះការផ្ដោតរបស់គាត់គឺមិនគួរគ្រាន់តែលើការរៀនភាសា ការសិក្សាពីមនុស្សជាតិ និងវប្បធម៌ទេ។ សព្វថ្ងៃនេះ មានការផ្ដោតយ៉ាងខ្លាំងលើចំណុចដែលថា ជោគជ័យរបស់យើងអាស្រ័យលើថាយើងចេះដឹងច្រើនក្នុងចំណុចទាំងនោះទាក់ទងទៅនឹងការធ្វើបេសកកម្ម។ ទាំងនោះក៏សំខាន់ដែរ។ ខ្ញុំមិនចង់ថា វាគ្មានតម្លៃនោះទេ ប៉ុន្តែទេវវិទ្យា និងការយល់ដឹងលើព្រះបន្ទូល—ជាពិសេសលើកណ្ឌគម្ពីររ៉ូមជំពូក៥—គឺពិតជាសំខាន់ណាស់។
ដូច្នេះ បេសកជនគួរតែជាមនុស្សដែលពិតជាយកចិត្តទុកដាក់លើទេវវិទ្យាបែបព្រះគម្ពីរដូចនេះ។ នៅពេលដែលពួកគាត់ចាប់ផ្ដើមយល់នូវអ្វីដែលព្រះគម្ពីរពិតជាបានលើកឡើងមែន នោះពួកគាត់នឹងឃើញថាខ្លួនពិតជាអាចយល់វប្បធម៌នៃមនុស្សជាតិដែលពួកគាត់កំពុងតែលើកឡើង ពីព្រោះព្រះគម្ពីរមានឫសគល់ដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍លើអ្វីដែលពិត។ ហើយចំណុចនេះក៏មិនមែនគ្រាន់តែសម្រាប់បញ្ហារបស់លោក អ័ដាម និងការរាប់ជាសុចរិតនោះទេ ប៉ុន្តែលើបញ្ហាជាច្រើនផ្សេងៗទៀត។ វានឹងមិនដែលលែងជាប្រយោជន៍ចំពោះលោកអ្នក ក្នុងការព្យាយាមសិក្សាព្រះបន្ទូល ក៏ដូចជាផ្នែកផ្សេងៗនៃវប្បធម៌ នៅពេលដែលលោកអ្នកត្រៀមខ្លួននោះទេ។
មតិយោបល់
Loading…