១យ៉ូហាន ៤:១៧-១៩
តើយើងមានសេចក្តីក្លាហាននៅថ្ងៃជំនុំជម្រះដោយរបៀបណា?
ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងយ៉ាងច្បាស់ពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលពេញខ្នាតគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលដេញសេចក្ដីភ័យខ្លាចចេញ។ នេះគឺជាគោលបំណងរបស់សាវ័ក យ៉ូហាន ដែលគាត់ជាអ្នកសរសេរកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន គឺដើម្បីប្រាប់ទៅដល់អ្នកជឿគ្រប់ៗរូប ឲ្យពួកគាត់បានដឹងថា ពួកគាត់មានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចរួចហើយ។ ចំណុចនេះគឺជាការបញ្ជាក់អះអាង និងលើកទឹកចិត្តពួកគាត់កុំឲ្យមានមន្ទិលសង្ស័យនឹងភាពភ័យខ្លាចឡើយ ប៉ុន្តែគោលបំណងរបស់លោកក្នុងការសរសេរទៅកាន់ពួកគាត់នោះ គឺដើម្បីឲ្យពួកគាត់មានសេចក្តីក្លាហានក្នុងការប្រឈមនូវថ្ងៃជំនុំជម្រះ។ យើងក៏បានសិក្សាយ៉ាងស៊ីជម្រៅមុនៗរួចមកហើយពីភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថា យើងពិតជាបានសេចក្តីសង្គ្រោះ ហើយនៅជាប់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកពិនិត្យ និងសង្កេតមើលទៅ នោះលោកអ្នកនឹងប្រហែលជាមានចម្ងល់ថា «តើអ្វីទៅជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត?» ហើយលោកអ្នកក៏បានដឹងខ្លះៗរួចហើយថា សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតគឺនឹងបណ្ដេញការភ័យខ្លាចចេញ ឬក៏អាចហៅម្យ៉ាងទៀតថា សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតគឺផ្តល់ឲ្យយើងមានភាពពេញខ្នាតក្នុងការប្រឈមនៅថ្ងៃនៃសេចក្តីជំនុំជម្រះ។
តើអ្វីទៅជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត?
នៅត្រង់ចំណុចនេះ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតមិនមែនមានន័យថាជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះធ្វើខុស ឬល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ចង់មានន័យថា គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញលេញ និងជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលសម្រេចនូវគោលបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យយើងស្រឡាញ់។ កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៤:១៧ បានផ្ដល់ចម្លើយប្រាប់យើងថា «គឺយ៉ាងនោះហើយ ដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់បានពេញខ្នាតក្នុងយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីក្លាហាននៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ ដ្បិតដែលព្រះទ្រង់ជាយ៉ាងណា នោះយើងរាល់គ្នាក៏យ៉ាងនោះ នៅក្នុងលោកីយ៍នេះដែរ»។ ហេតុដូច្នេះ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះទ្រង់ជាតួនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ក៏នៅក្នុងយើង ហើយយើងដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតនោះក៏នៅជាប់នឹងទ្រង់វិញផងដែរ។ ចំណែកឯកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៤:១២ បានចែងថា «គ្មានអ្នកណាដែលឃើញព្រះឡើយ តែបើយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក នោះព្រះទ្រង់គង់នៅក្នុងយើង ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ បានពេញខ្នាតក្នុងយើងដែរ»។
ប្រសិនបើលោកអ្នកពិនិត្យ និងសិក្សាយ៉ាងស៊ីជម្រៅនៅត្រង់ចំណុចនេះ នោះយើងនឹងឃើញថា គ្មាននរណាម្នាក់អាចមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងបាននោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក នោះព្រះទ្រង់ក៏គង់នៅក្នុងយើង។ ហើយអ្នកដទៃក៏អាចស្គាល់ទ្រង់បានដែរ តាមរយៈការស្រឡាញ់នោះ។ ជាទូទៅ អ្នកដទៃអាចមើលឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះបាន តាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកអ្នក ដែលបានបង្ហាញចំពោះពួកគាត់ និងអស់អ្នកដែលនៅជុំវិញនោះ។ ដូច្នេះ វាជាការសំខាន់ណាស់ ដែលលោកអ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើលោកអ្នកមិនមានសេចក្តីស្រឡាញ់ទៅកាន់អ្នកដទៃ និងមនុស្សដែលនៅជុំវិញលោកអ្នកទេ នោះព្រះគម្ពីរបានរាប់ថា ការទាំងអស់នោះគឺជាការកុហកវិញ (កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៤:២០)។
គ្មាននរណាម្នាក់អាចមើលឃើញព្រះទេ ប៉ុន្តែពួកគាត់អាចមើលឃើញទ្រង់បានតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកអ្នកចំពោះពួកគាត់ដែលនៅជុំវិញលោកអ្នក ដើម្បីឲ្យពួកគាត់អាចឃើញព្រះបានគឺយើងត្រូវតែស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចលោកអ្នកបានសិក្សាយ៉ាងស៊ីជម្រៅពីមុនៗរួចមកហើយពីក្តីស្រឡាញ់នោះ។ រីឯកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៣:១៨-១៩ បានចែងថា «ពួកកូនតូចៗអើយ យើងមិនត្រូវស្រឡាញ់ ដោយពាក្យសម្ដី ឬដោយបបូរមាត់ប៉ុណ្ណោះឡើយ គឺដោយការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្ដីពិតវិញ គឺយ៉ាងនោះឯងដែលយើងនឹងដឹងថា យើងកើតមកពីសេចក្ដីពិត ហើយយើងនឹងបានកំឡាចិត្ត នៅចំពោះទ្រង់ផង»។ ខគម្ពីរនេះគឺជាខដែលមានការទាក់ទងគ្នា ហើយក៏ជាខគម្ពីរមួយដែលជួយពន្យល់បន្ថែមទៀតពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតផងដែរ។ ដូច្នេះ ការដែលយើងត្រូវតែស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក គឺមិនមែនតែពាក្យសម្ដីនោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្ដីពិតវិញ (កណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ១៨:៣)។
ហេតុដូច្នេះហើយបានជានៅពេលដែលយើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក គឺសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះហើយដែលមិនមែនជាសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្រាន់តែជាពាក្យសម្ដី។ ប៉ុន្តែ ផ្ទុយទៅវិញ គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយមានការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្ដីពិត។ នោះហើយគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត ហើយក៏ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងបានបំពេញនូវបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់មិនសព្វព្រះហឫទ័យឲ្យគ្រីស្ទបរិស័ទគ្រប់ៗរូបមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលាក់ទុកក្នុងចិត្តដោយមិនបញ្ចេញនោះទេ តែទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យគ្រីស្ទបរិស័ទបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះ ដែលបានបញ្ចេញជាសកម្មភាពទៅដល់អ្នកនៅជុំវិញខ្លួន ព្រមទាំងអ្នកដទៃផងដែរ។ នេះហើយគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត!
សរុបសេចក្ដីមក សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ពេញខ្នាតគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលមាននៅក្នុងយើង ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែបង្ហាញវាឲ្យចេញជារូបរាង គឺដើម្បីឲ្យមនុស្សនៅជុំវិញយើងឃើញ នេះហើយគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត។ នៅពេលដែលលោកអ្នកមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាត នោះគឺជាទំនុកចិត្តមួយដែលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាលោកអ្នកនៅក្នុងព្រះអង្គ ហើយនៅពេលដែលលោកអ្នកមានទំនុកចិត្តបែបនោះ គឺមានន័យថាលោកអ្នកនឹងមានសេចក្ដីក្លាហានក្នុងការប្រឈមមុខនៅក្នុងថ្ងៃនៃសេចក្ដីជំនុំជម្រះរបស់ព្រះបានមកដល់។
ចំណែកឯកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៤:១៩ ក៏បានចែងថា «ឯយើងរាល់គ្នា យើងស្រឡាញ់ទ្រង់ ពីព្រោះទ្រង់បានស្រឡាញ់យើងជាមុន»។ នេះជាខគម្ពីរមួយ ដែលលើកទឹកចិត្តលោកអ្នក និងខ្ញុំ ហើយក៏ជាការដាស់តឿន ដែលពេលខ្លះលោកអ្នកមានអារម្មណ៍ថា លោកអ្នកពិបាកយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបញ្ចេញសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅកាន់មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួន។ ជាពិសេស វាពិបាកជាមួយមនុស្សមួយចំនួនដែលមិនគួរឲ្យលោកអ្នកស្រឡាញ់។ ប៉ុន្តែ នេះគឺជាក្រិត្យវិន័យ និងជាសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ឲ្យលោកអ្នកស្រឡាញ់អ្នកដទៃ ដែលនៅជុំវិញខ្លួន។ នៅពេលដែលលោកអ្នកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះទៅកាន់អ្នកដទៃដែលនៅជុំវិញខ្លួនលោកអ្នក នោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកអ្នកអាចពេញខ្នាតបាន។ ប៉ុន្តែ សូមកុំឲ្យលោកអ្នកមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមានការអាក់រអួល ហើយដកថយនោះឡើយ។ ចូររៀនឲ្យចេះលូតលាស់ ហើយដំណើរការទៅមុខទៀតជានិច្ចក្នុងការស្រឡាញ់អ្នកនៅជុំវិញខ្លួន ជាពិសេសមនុស្សដែលមិនគួរឲ្យស្រឡាញ់។
ដូច្នេះ នៅពេលដែលលោកអ្នកមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ពេញខ្នាតនោះហើយ វានឹងធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានសេចក្ដីក្លាហាន ឬក៏អាចនិយាយម៉្យាងទៀតថា សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតបានដេញសេចក្ដីភ័យខ្លាចចេញ។ សេចក្ដីភ័យខ្លាច និងភាពក្លាហាននៅត្រង់ចំណុចនេះ សាវ័ក យ៉ូហាន គឺមិនមែនចង់មានន័យថា យើងលែងភ័យខ្លាចអ្វីដែលនៅជុំវិញយើងនោះទេ គឺយើងមិនភ័យខ្លាចនៅថ្ងៃនៃជំនុំជម្រះរបស់ព្រះបានមកដល់ តែផ្ទុយទៅវិញយើងក្លាហាន និងហ៊ានក្នុងការប្រឈមមុខនៅថ្ងៃនោះ។
ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតធ្វើឲ្យយើងមានសេចក្ដីក្លាហាន?
១យ៉ូហាន ៤:១៩ ក៏បានចែងទៀតថា «គឺយ៉ាងនោះហើយ ដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់បានពេញខ្នាតក្នុងយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីក្លាហាននៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ ដ្បិតដែលព្រះទ្រង់ជាយ៉ាងណា នោះយើងរាល់គ្នាក៏យ៉ាងនោះ នៅក្នុងលោកីយ៍នេះដែរ»។ មូលហេតុដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតផ្តល់សេចក្ដីក្លាហានដល់យើង នោះបង្ហាញថា យើងមានលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទ។ លោកអ្នកអាចស្រមៃមើល ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទចូលទៅដល់ថ្ងៃនៃសេចក្ដីជំនុំជម្រះ សំណួរសួរថា «តើព្រះអង្គមានការភ័យខ្លាច ឬក៏ក្លាហានក្នុងការប្រឈមមុខនឹងវាដែរឬទេ?» ហើយលោកអ្នកក៏បានដឹងរួចហើយថាកណ្ឌគម្ពីរ ១យ៉ូហាន ក៏បានប្រាប់យើងជាច្រើនលើកច្រើនសារអំពីគំរូ ដែលយើងត្រូវតែប្រព្រឹត្តតាម ដូចជាព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើដែរ។ ព្រះអង្គទ្រង់សុចរិត ដូច្នេះ យើងត្រូវសុចរិតដូចជាព្រះអង្គដែរ (១យ៉ូហាន ២:២៨-២៩)។ ព្រះអង្គទ្រង់ស្អាតបរិសុទ្ធ នោះយើងត្រូវសម្អាតខ្លួនឲ្យបានស្អាតផងដែរ (១យ៉ូហាន ៣:២-៣)។ នេះចង់មានន័យថា ព្រះអង្គទ្រង់ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយយើងក៏ត្រូវមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែរ។ នៅពេលដែលលោកអ្នក ហើយនិងខ្ញុំមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះបង្ហាញថា យើងមានលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទផងដែរ។ នៅពេលដែលយើងមានលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទ នោះហើយបានផ្តល់ឲ្យយើងមាននូវសេចក្ដីក្លាហាននៅចំពោះព្រះអង្គ។
នេះហើយគឺជាមេរៀន និងជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលខ្ញុំចង់លើកទឹកចិត្តដល់លោកអ្នកថា សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពេញខ្នាតនឹងបណ្ដេញនូវសេចក្ដីភ័យខ្លាចចេញ ហើយយើងនឹងមានទំនុកចិត្តនៅថ្ងៃនៃសេចក្ដីជំនុំជម្រះ។ សូមកុំឲ្យមានអ្វីមួយ ដែលធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានមន្ទិលសង្ស័យនោះឡើយ ដោយលោកអ្នកមានចម្ងល់ពីខ្លួនឯងដោយចោទថា «ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមិនមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅចំពោះអ្នកដទៃ? ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំពិបាកក្នុងការបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅចំពោះអ្នកដទៃ?» នេះគឺជាការមួយដែលអាចឲ្យលោកអ្នកពិនិត្យ និងធ្វើការឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក ដោយសួរពីខ្លួនឯងថា «តើលោកអ្នកបាននៅជាប់ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬទេ? តើលោកអ្នកបាននៅជាប់ក្នុងសេចក្ដីពិតដែរឬទេ?»
ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងឲ្យបានដឹងច្បាស់ថា នៅពេលដែលយើងនៅជាប់ជាមួយនឹងព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គនៅជាប់ជាមួយនឹងយើង ដោយព្រះអង្គបានផ្តល់នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះដល់យើង នោះយើងក៏ត្រូវផ្តល់សេចក្ដីស្រឡាញ់នោះទៅកាន់អ្នកដទៃទៀតផងដែរ។ ការនេះគួរតែជាការមួយដែលជំរុញ លើកទឹកចិត្តដល់លោកអ្នកដែលមានទំនុកចិត្ត។ ចូរបន្តទៅមុខទៀត។ កុំឲ្យមានអ្វីមកអូសទាញលោកអ្នកឲ្យវង្វេង ឬធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានការភ័យខ្លាច តាមអ្វីដែលអ្នកផ្សេងទៀតនិយាយ ដោយការបន្លាចលោកអ្នកតាមវិធីរបស់ពួកគាត់។ ប៉ុន្តែ យើងដឹងហើយថា យើងមានសេចក្ដីក្លាហាននៅចំពោះព្រះអង្គ។ ចំណែកឯអ្នកដែលមិនទាន់ស្គាល់ព្រះអង្គនៅឡើយ នោះពួកគាត់គួរតែមានការភ័យខ្លាច។ នៅពេលដែលពួកគាត់នៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ នោះពួកគាត់នឹងត្រូវនៅក្នុងបឹងភ្លើងដែលឆេះអស់កល្បជានិច្ច។
ចំណុចមួយដែលលោកអ្នកត្រូវតែគិតពិចារណាថា៖ នាំដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គទៅកាន់អ្នកដទៃ។ ចូរកុំនៅ ស្ងៀមឡើយ! លោកអ្នកក៏បានដឹងហើយថា នៅពេលដែលថ្ងៃនៃជំនុំជម្រះមកដល់ នោះអ្នកដែលមិនជឿព្រះគឺត្រូវបោះទៅក្នុងបឹងភ្លើងដែលឆេះអស់កល្បជានិច្ច នោះហើយគឺការដែលគួរឲ្យភ័យខ្លាច។ ជាពិសេស អស់អ្នកនៅជុំវិញលោកអ្នកដែលមិនទាន់ទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទនៅឡើយ។ សូមបន្តអធិស្ឋាន ហើយប្រកាសប្រាប់ពួកគាត់ដោយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះគ្រីស្ទទៅដល់ពួកគាត់ដែលនៅជុំវិញលោកអ្នកផងដែរ។
មតិយោបល់
Loading…